Ηέκκληση του προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, για τη διεξαγωγή νέας ειρηνευτικής συνόδου κορυφής τον Νοέμβριο, στην οποία θα μπορεί να συμμετάσχει και η Ρωσία, ενισχύει τις εκτιμήσεις που θέλουν το Κίεβο και τους συμμάχους του να βρίσκονται πιο κοντά στην άποψη ότι ο τερματισμός του πολέμου θα επιτευχθεί μέσω διαπραγματεύσεων.
Στο παρασκήνιο ακόμα και οι σύμμαχοι της Ουκρανίας φαίνεται να δείχνουν μια μεγαλύτερη προθυμία για τη συμμετοχή του Κιέβου σε ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία. Ωστόσο, αυτή την ώρα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας διπλωματικός μαραθώνιος που αφορά στη διαμόρφωση του πεδίου μάχης προς όφελος της Ουκρανίας.
Ουκρανοί και δυτικοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εξακολουθεί να μην φαίνεται πρόθυμος να συμμετάσχει σε ειρηνευτικές συνομιλίες. Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατέστησαν σαφές την τελευταία εβδομάδα ότι η Ουκρανία πρέπει να εδραιώσει και να επεκτείνει τα κέρδη της στο πεδίο της μάχης για να αναγκάσει τον Πούτιν σε διαπραγματεύσεις, αλλά και για να έχει το πλεονέκτημα εάν ξεκινήσουν οι συνομιλίες.
Η συγκεκριμένη στρατηγική κυριαρχεί από την κατοχή ρωσικού εδάφους στο Κουρσκ από τον ουκρανικό στρατό, μια επίθεση που εξέπληξε τόσο τη Ρωσία όσο και τους εταίρους της Ουκρανίας αφότου ξεκίνησε τον περασμένο μήνα .
Η Ουκρανία έχει επίσης εντείνει τα χτυπήματα εναντίον ορισμένων ρωσικών εγκαταστάσεων παραγωγής πετρελαίου, πλήττοντας την οικονομική ζωή της Ρωσία, ενώ έχει εξουδετερώσει σε μεγάλο βαθμό τον ρωσικό ναυτικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας.
Μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις ο Μπάιντεν
Οι διπλωματικές συζητήσεις αυτή την εβδομάδα επικεντρώθηκαν στο εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία και η Γαλλία θα πρέπει να δώσουν στην Ουκρανία άδεια να χρησιμοποιήσει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που της έχουν παράσχει για να χτυπήσει βαθιά στη Ρωσία . Μέχρι στιγμής, αυτές οι χώρες επιτρέπουν στην Ουκρανία να χτυπά μόνο στρατιωτικούς στόχους ακριβώς στις παραμεθόριες περιοχές της Ρωσίας.
Η Βρετανία και η Γαλλία είναι έτοιμες να επιτρέψουν πλήγματα πιο βαθιά στη ρωσική επικράτεια με τα δικά τους όπλα, αλλά περιμένουν να συναινέσει ο πρόεδρος Μπάιντεν, κάτι που είναι έτοιμος να κάνει, λένε Αμερικανοί αξιωματούχοι. Ο Μπάιντεν εξακολουθεί να διστάζει να δώσει την άδεια στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει αμερικανικά όπλα για χτυπήματα βαθιά στη Ρωσία, λένε οι αξιωματούχοι.
Ο Τζο Μπάιντεν και ο Κιρ Στάρμερ, ο Βρετανός πρωθυπουργός, πρόκειται να συζητήσουν το θέμα όταν συναντηθούν την Παρασκευή στην Ουάσιγκτον.
Η επιτυχία στο πεδίο της μάχης στηρίζει κάθε ελπίδα για μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων, δήλωσε ο Tymofiy Mylovanov, πρόεδρος της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Κιέβου και πρώην υπουργός οικονομικής ανάπτυξης. Η ενισχυμένη στρατιωτική ικανότητα, είπε σε συνέντευξή του, θα φέρει τον Πούτιν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα βοηθήσει στη διατήρηση οποιασδήποτε εκεχειρίας που θα μπορούσε να προκύψει, αφού οι οικονομικές κυρώσεις δεν οδήγησαν προς αυτή την κατεύθυνση.
Για να μπορεί να διαπραγματευτεί η Ουκρανία πρέπει να είναι σε θέση να χτυπήσει γρήγορα λιμάνια, αεροδρόμια και εγκαταστάσεις πετρελαίου, αλλά και να απειλήσει τη Μόσχα με πυραυλικές επιθέσεις, εάν χρειαστεί, πρόσθεσε ο ίδιος.
«Ο Πούτιν δεν πιστεύει σε καμία διπλωματία, απλά παίζει αυτό το παιχνίδι», είπε ο κ. Mylovanov. «Αλλά νομίζω ότι θέλει επίσης να δει στοιχεία. Ξέρεις, φέρε τις αποδείξεις. Άρα, έχει η Ουκρανία τις δυνατότητες;».
Οι στόχοι της Ρωσίας εξαρτώνται επίσης από την εκπλήρωση των αναγκών στο πεδίο της μάχης και οι διπλωματικές συζητήσεις της με τους εταίρους περιστρέφονται γύρω από αυτό. Αυτό υπογραμμίστηκε αυτή την εβδομάδα από τον Μπλίνκεν και τον Λάμι όταν κατηγόρησαν ότι είχε αρχίσει να στέλνει βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς στη Ρωσία.
Ο Μπλίνκεν είπε στο Λονδίνο ότι η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει τους πυραύλους για να χτυπήσει την Ουκρανία «μέσα σε εβδομάδες». Αν και το Ιράν και η Ρωσία έχουν αρνηθεί την ύπαρξη των αποστολών, αυτό που ήταν σαφές καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου είναι ότι η διπλωματία της Ρωσίας επικεντρώθηκε στην ενίσχυση του ρωσικού στρατού , κυρίως με τη βοήθεια της Κίνας, της Βόρειας Κορέας και του Ιράν.
Ο φόβος για τις κόκκινες γραμμές του Πούτιν
Για χρόνια, ο Μπάιντεν, φοβούμενος την κλιμάκωση που θα οδηγούσε σε έναν πόλεμο της Ρωσίας εναντίον του ΝΑΤΟ, έχει συναινέσει μόνο μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και εσωτερικές πιέσεις σε πολλά από τα συγκεκριμένα αιτήματα για όπλα του Ζελένσκι.
Οι επικριτές της σταδιακής προσέγγισης του Μπάιντεν λένε ότι τελικά υπονομεύει τη μακροπρόθεσμη διπλωματία με δύο τρόπους: πρώτον, συμβάλλοντας σε μια ατμόσφαιρα απογοήτευσης και δυσπιστίας μεταξύ Αμερικανών και Ουκρανών αξιωματούχων και δεύτερον, μη δίνοντας στους Ουκρανούς τις δυνατότητες που χρειάζονται για να συγκεντρώσουν διαπραγματευτικά στοιχεία που θα ανάγκαζαν τον Πούτιν να διαπραγματευτεί.
Στην πραγματικότητα, λένε, ο Μπάιντεν και οι βοηθοί του επέτρεψαν στον Πούτιν να διαμορφώσει τον πόλεμο προς όφελός του, επιβάλλοντας στην Ουάσιγκτον τον φόβο της υπέρβασης άγνωστων «κόκκινων γραμμών» όπως τις ερμηνεύει ο Ρώσος ηγέτη.
«Ήμασταν ξαφνικά σε έναν πόλεμο όπου πολλοί από εμάς είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι φυσιολογικό για τους Ρώσους να βρίσκονται στην Ουκρανία, αλλά δεν είναι φυσιολογικό για τους Ουκρανούς να βρίσκονται στη Ρωσία, γεγονός που αποτελεί καινοτομία στην ιστορία του πολέμου», δήλωσε ο Timothy Snyder , ιστορικός του Γέιλ που βρέθηκε στην Ουκρανία αυτή την εβδομάδα. «Κανείς δεν το ισχυρίστηκε ποτέ πριν, πόσο μάλλον να κάνει τους εχθρούς του να το πιστέψουν».
«Αυτή είναι μια απίστευτη ψυχολογική επιτυχία από τη ρωσική πλευρά», είπε. «Και δεν υπήρχε άλλος τρόπος για τους Ουκρανούς να μας κάνουν να σκεφτούμε αλλιώς, εκτός από το να το αποδείξουν, με αυτό που έκαναν στο Κουρσκ, σωστά;»
Η ουκρανική εισβολή στο Κουρσκ έχει επιβραδυνθεί καθώς οι ρωσικές δυνάμεις αντεπιτίθενται, αλλά εάν το Κίεβο μπορέσει να διατηρήσει τα κέρδη του εκεί και ίσως ακόμη και να καταλάβει περισσότερα ρωσικά εδάφη, τότε θα είχε ισχυρότερο πλεονέκτημα σε οποιεσδήποτε μελλοντικές ειρηνευτικές συνομιλίες.
Ο William H. McRaven, απόστρατος ναύαρχος των ΗΠΑ που ήταν διοικητής των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων στην κυβέρνηση Ομπάμα, είπε ότι μέχρι το Κουρσκ πίστευε ότι το καλύτερο που μπορούσε να ελπίζει η Ουκρανία ήταν μια ανακωχή, εγγυήσεις ασφαλείας από τους συμμάχους και χρήματα από τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για ανοικοδόμηση. Αλλά η εισβολή στο Κουρσκ τον εξέπληξε και θα μπορούσε να δώσει στον Ζελένσκι ένα νέο διαπραγματευτικό χαρτί, είπε.
Η μορφή της διπλωματίας περιστρέφεται επίσης γύρω από τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ τον Νοέμβριο. Η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις δεσμεύτηκε να συνεχίσει την υποστήριξη της Ουκρανίας. Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ πίεσε πολλούς Ρεπουμπλικάνους βουλευτές ώστε να εμποδίσουν τη βοήθεια προς την Ουκρανία.
Όταν ρωτήθηκε από τον συντονιστή του ντιμπέιτ την Τρίτη εάν ήθελε να κερδίσει η Ουκρανία, ο Τραμπ απέφυγε να πει ναι.
Το σχέδιο Τραμπ και οι υποχωρήσεις της Ουκρανίας
Ο Τραμπ είπε ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο, χωρίς ωστόσο να δώσει λεπτομέρειες για τον τρόπο. Μπορεί μέσω της διακοπής της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία ώστε να αναγκάσει τον Ζελένσκι να καθίσει στο τραπέζι με τον Πούτιν, αλλά από μειονεκτική θέση.
Σε μια συνέντευξη στο "The Shawn Ryan Show" που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη, ο υποψήφιος αντιπρόεδρος του κ. Τραμπ, Τζ. Ντ. Βανς, εξέθεσε το όραμά του για ειρηνευτική διευθέτηση για την Ουκρανία. Συμφωνεί με τους όρους του Πούτιν: η Ουκρανία παραχωρεί εδάφη που κατέχει ο ρωσικός στρατός, ανάμεσα στις δύο χώρες θα δημιουργηθεί αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη και η Ουκρανία θα δεσμευτεί να μην ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή σε άλλους «συμμαχικούς οργανισμούς».
Ο Ζελένσκι εμφανίζεται τελευταία πιο θετικός στην πιθανότητα μιας ενδεχόμενης διευθέτησης, αλλά μόνο με όρους που μπορούν να αποδεχθούν ο ίδιος και οι περισσότεροι Ουκρανοί πολίτες. Η Ουκρανία θεωρεί τους όρους του Πούτιν ως αίτημα παράδοσης.
Ο Ουκρανός πρόεδρος είπε ότι θα παρουσιάσει στον Μπάιντεν, την κα Κάμαλα Χάρις και τον Τραμπ αυτό το μήνα ένα «σχέδιο νίκης» που θα «επηρέαζε την απόφαση της Ρωσίας να τερματίσει αυτόν τον πόλεμο». Η στρατηγική θα περιλαμβάνει την άσκηση ψυχολογικής, πολιτικής, διπλωματικής και στρατιωτικής πίεσης στη Μόσχα.
Πηγή: skai.gr