Καθώς η γερμανική οικονομία διανύει το δεύτερο έτος μερικής ύφεσης και οι φόβοι για μόνιμη αποβιομηχάνιση παραμένουν, οι τραπεζικοί αναλυτές διχάζονται ως προς το αν οι δυσοίωνοι αριθμοί αφερεγγυότητας θα πρέπει να αποτελούν αιτία για περαιτέρω ανησυχία.
Την Παρασκευή (12 Ιουλίου), τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από τη γερμανική στατιστική υπηρεσία έδειξαν μεγάλη αύξηση στον αριθμό των εταιρειών που υπέβαλαν αίτηση αφερεγγυότητας τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2024, με τις εταιρικές απαιτήσεις να είναι κατά 33,5% και 25,9% υψηλότερες από ό,τι ένα χρόνο νωρίτερα, για τους αντίστοιχους μήνες.
Αυτό ακολουθεί τις αυξήσεις διψήφιων ποσοστιαίων μονάδων σε κάθε προηγούμενο μήνα από τον Ιούνιο του 2023 – με το 2023 μόνο να καταγράφει τις υψηλότερες ετήσιες αυξήσεις των τελευταίων τεσσάρων ετών.
Μια ξεχωριστή έκθεση της εταιρείας συμβούλων Falkensteg, την οποία δημοσίευσε η Handelsblatt την περασμένη εβδομάδα, έδειξε ότι οι πτωχεύσεις το πρώτο εξάμηνο του 2024 ήταν 41% υψηλότερες από ό,τι ένα χρόνο νωρίτερα, επιβεβαιώνοντας περαιτέρω τις ανησυχίες για την κατάσταση της βιομηχανικής και οικονομικής δύναμης της Ευρώπης.
«Βρισκόμαστε πραγματικά σε μια περίοδο στασιμότητας, μια υφέρπουσα απώλεια ανταγωνιστικότητας, δημογραφική αλλαγή εν πάση περιπτώσει», δήλωσε στο Euractiv ο Carsten Brzeski, παγκόσμιος επικεφαλής μακροοικονομικών ερευνών της ING.
«Έτσι, είναι τελικά η έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού και ένας μεταβαλλόμενος κόσμος που πλήττει αρκετά σκληρά μια χώρα με εξαγωγικό προσανατολισμό όπως η Γερμανία», πρόσθεσε.
«Χρειάζεται λίγος χρόνος για να εμπεδωθεί πραγματικά αυτό το συναίσθημα, να συνειδητοποιήσουμε ότι τα πράγματα δεν επιστρέφουν στην κανονικότητα τόσο γρήγορα, ότι δεν επιστρέφουν όλα στην κανονικότητα», δήλωσε ο Brzeski.
Ο αναλυτής της ING επεσήμανε επίσης ότι αυτό σηματοδοτεί μια νέα τάση για τη Γερμανία, καθώς η χώρα στο παρελθόν ανέκαμπτε πάντα γρήγορα από οικονομικά σοκ, όπως η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-08 ή η πρόσφατη πανδημία COVID-19.
«Στην πραγματικότητα δεν έχουμε εμπειρία από κάτι τέτοιο στη [γερμανική] κοινωνία. Τι σημαίνει όταν μια χώρα παραμένει στάσιμη για χρόνια; Τι σημαίνει στην πραγματικότητα για τον πληθυσμό, για την κοινωνία, πολιτικά, όσον αφορά την κατανομή του πλούτου», δήλωσε ο Brzeski.
«Θα έλεγα ότι η άνοδος του λαϊκισμού είναι επίσης συνέπεια αυτού», πρόσθεσε.
Εκτός από την τρέχουσα οικονομική αδυναμία, η Γερμανία έχει επίσης χάσει έδαφος στον δείκτη παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας του Διεθνούς Ινστιτούτου για την Ανάπτυξη της Διοίκησης (IMD), όπου η χώρα διολίσθησε από την 15η θέση το 2021 στην 24η θέση φέτος. Την ίδια περίοδο, κατρακύλησε επίσης κατά 10 θέσεις – από την τρίτη θέση στην 13η – όσον αφορά τις οικονομικές επιδόσεις.
«Φυσικά, αυτό σημαίνει ότι όλο και περισσότερες εταιρείες προσέχουν περισσότερο και αναρωτιούνται: Πρέπει να πάω κάπου αλλού;», δήλωσε.
Η Deutsche Bank θέλει πιο ευέλικτη αξιολόγηση, προειδοποιεί για αυτοεκπληρούμενη προφητεία
Ο Robin Winkler, επικεφαλής οικονομολόγος για τη Γερμανία στην Deutsche Bank Research, διαφωνεί με την προσέγγιση αυτή.
«Βλέπουμε τις πτωχεύσεις ως δείκτη υστέρησης για τον οικονομικό κύκλο», δήλωσε ο Winkler στο Euractiv, προσθέτοντας: «Τα στοιχεία αυτά λαμβάνουν μερικές φορές μεγαλύτερη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης παρά από εμάς τους οικονομολόγους».
Σε μια ανάλυση που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, ο Winkler και ο συνάδελφός του Eric Heymann υποστήριξαν ότι η Γερμανία βιώνει μια φάση «βιομηχανικής εξέλιξης» και όχι αποβιομηχάνισης.
«Δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι λαμβάνει χώρα μια διαδικασία προσαρμογής στη γερμανική βιομηχανία», δήλωσε ο Winkler, αναφέροντας ως παράδειγμα τις πρόσφατες κινήσεις του γίγαντα της χημικής βιομηχανίας BASF να μεταφέρει την παραγωγή στο εξωτερικό.
«Ωστόσο, πιστεύω ότι οι σημαντικές δραστηριότητες όπου τα περιθώρια κέρδους είναι υψηλά, όπου η τεχνολογική αξία είναι υψηλή – δηλαδή κυρίως στην έρευνα και την ανάπτυξη – πολλά εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα στη Γερμανία», είπε.
Είναι, ωστόσο, πιο αισιόδοξος από πολλούς ότι αυτό θα παραμείνει έτσι και στο μέλλον.
«Νομίζω ότι η όλη συζήτηση πρέπει να διεξαχθεί λίγο πιο αισιόδοξα».
«Απλώς δεν είναι χρήσιμο να γράφουμε πρόωρα τον επικήδειο της γερμανικής βιομηχανίας και να περιγράφουμε μια ζοφερή εικόνα».
Προειδοποίησε ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ακόμη και ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, καθώς «οι ξένοι επενδυτές δεν είναι πρόθυμοι να εισέλθουν σε τομείς της Γερμανίας και λόγω του αφηγήματος που έχουμε δημιουργήσει εμείς οι ίδιοι».
«Νομίζω ότι θα βοηθούσε στην ανάπτυξη μιας πιο διαφοροποιημένης και ευέλικτης προσέγγισης, όχι τουλάχιστον στον ίδιο τον κλάδο, και θα δημιουργούσε και πάλι λίγη αισιοδοξία, η οποία θα βοηθούσε στην προσέλκυση ξένων επενδυτών στη χώρα».
Πηγή: euractiv.gr