Η Ουάσινγκτον απορροφά τον αντίκτυπο της αστραπιαίας επίθεσης της Ουκρανίας στην περιοχή Κουρσκ της Ρωσίας, καθώς διαφαίνεται η κλίμακα του τολμηρού παιχνιδιού του προέδρου Ζελένσκι.
Αμερικανοί αξιωματούχοι αξιολογούν τον τρόπο με τον οποίο η εισβολή μπορεί να αναδιαμορφώσει την πολιτική και στρατιωτική δυναμική του πολέμου, καθώς και τις επιπτώσεις στην από καιρό μεταβαλλόμενη στάση της Ουάσινγκτον σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η Ουκρανία μπορεί να χρησιμοποιήσει τα όπλα που προμηθεύει η Αμερική.
Η εντυπωσιακή επιδρομή, που αιφνιδίασε τόσο τους Ρώσους όσο και προφανώς τους Δυτικούς ηγέτες, αναδεικνύει ένα από τα πιο ριψοκίνδυνα διλήμματα για την υποστηριζόμενη από τη Δύση άμυνα της Ουκρανίας: Ο πρόεδρος Μπάιντεν προσπαθεί σταθερά να ενδυναμώσει το Κίεβο ώστε να απωθήσει την εισβολή της Ρωσίας χωρίς να διακινδυνεύσει μια αμερικανική κλιμάκωση με τη Μόσχα.
Καθώς ο πρόεδρος Πούτιν προσπαθούσε πάντα να παρουσιάσει τη σύγκρουση ως πόλεμο μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, ο κ. Μπάιντεν προσπάθησε να θέσει σαφή όρια στην αμερικανική πολιτική για να «αδειάσει» αυτό το αφήγημα και να αποτρέψει μια πυρκαγιά.
Αλλά η επίθεση της Ουκρανίας στο Κουρσκ – η μεγαλύτερη εισβολή ξένου στρατού στη Ρωσία από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές – έχει εγείρει μια σειρά από επείγοντα ερωτήματα για τον Λευκό Οίκο.
Διευρύνει ταχέως τα όρια που έχει θέσει η Ουάσινγκτον για το πώς η Ουκρανία μπορεί να χρησιμοποιήσει αμερικανικά και νατοϊκά οπλικά συστήματα; Κινδυνεύει να περάσει τις κόκκινες γραμμές της Ρωσίας σχετικά με τη δυτική εμπλοκή στον πόλεμο; Αν όχι, έχει δείξει ο πρόεδρος Ζελένσκι στην Ουάσινγκτον ότι μπορεί να ξεσκεπάσει την μπλόφα του κ. Πούτιν;
Παρά τους κινδύνους και την αβεβαιότητα, υπάρχει μια αίσθηση έκπληκτου θαυμασμού μεταξύ ορισμένων στην Ουάσιγκτον για την κίνηση του κ. Ζελένσκι. Συνθέτοντας τα σχόλια Αμερικανών αξιωματούχων την τελευταία εβδομάδα αποκαλύπτεται κάτι από την θέση που διαμορφώνεται.
Η κυβέρνηση επιμένει ότι η Ουκρανία δεν την προειδοποίησε εκ των προτέρων για την επίθεση. Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Καρίν Ζαν Πιέρ δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον δεν είχε «καμία σχέση» με αυτό.
Όσον αφορά τη χρήση αμερικανικών όπλων, οι εκπρόσωποι του Λευκού Οίκου, του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν επιβεβαιώνουν επισήμως αν χρησιμοποιούνται, αλλά φαίνεται συντριπτικά σαφές ότι χρησιμοποιούνται, δεδομένης της εξάρτησης της Ουκρανίας από τα οπλικά συστήματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Ο Βλάντισλαβ Σελέζνιοβ, πρώην εκπρόσωπος του γενικού επιτελείου των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, δήλωσε στη «Φωνή της Αμερικής» ότι οι εκτοξευτές πυραύλων HIMAR που προμήθευσαν οι ΗΠΑ είχαν καθοριστική σημασία για την προέλαση.
Η έγκριση των ΗΠΑ για τη χρήση των όπλων τους από την Ουκρανία στην εισβολή στο Κουρσκ σίγουρα δίνεται σιωπηρά. Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου υποστράτηγος Πάτρικ Σ. Ράιντερ δήλωσε αυτή την εβδομάδα: «Εκτιμούμε ότι βρίσκονται εντός των ορίων της πολιτικής που έχουμε θέσει. Αυτές οι πολιτικές δεν έχουν αλλάξει σε ό,τι αφορά ειδικότερα τη χρήση αμερικανικών όπλων». Οι αξιωματούχοι λένε ότι η επίθεση είναι «συνεπής» με την πολιτική τους «από την αρχή» για την Ουκρανία να είναι σε θέση να αμυνθεί απέναντι σε επιθέσεις που έρχονται από τα σύνορα.
Όμως η εκπρόσωπος του Πενταγώνου Σαμπρίνα Σινγκ πρόσθεσε: «Και πάλι, δεν υποστηρίζουμε επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς στη Ρωσία. Αυτά είναι περισσότερο για διασταυρούμενα πυρά. Δεν πρόκειται να βάλω ένα συγκεκριμένο βεληνεκές σε αυτό».
Οι ΗΠΑ είναι ο μοναδικός μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων στην Ουκρανία, γεγονός που καθιστά τη σχέση αυτή την πιο σπουδαία για τις προοπτικές της Ουκρανίας. Μόλις την περασμένη εβδομάδα το Πεντάγωνο ενέκρινε την 63η δόση εξοπλισμού μέσα σε τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένων πυραύλων Stinger και βλημάτων πυροβολικού.
Αλλά από την έναρξη της ρωσικής εισβολής η προσέγγιση του προέδρου Μπάιντεν χαρακτηρίζεται αρχικά από την άρνηση να στείλει περισσότερα ακόμη και προηγμένα όπλα- συμπεριλαμβανομένων, διαδοχικά, πυραύλων Himars, πυραυλικών αμυντικών συστημάτων Patriot και μαχητικών αεροσκαφών F-16 – για να αλλάξει αργότερα γνώμη.
Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική του Λευκού Οίκου σχετικά με τις ουκρανικές επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος. Για πολλούς μήνες ο πρόεδρος Ζελένσκι παρακαλούσε για άδεια να χτυπήσει στρατιωτικούς στόχους στη Ρωσία που διευκόλυναν επιθέσεις στην Ουκρανία.
Τον Μάιο, ο κ. Μπάιντεν επέτρεψε τελικά τη χρήση αμερικανικών όπλων για να χτυπήσουν πέρα από τα σύνορα στη Ρωσία, αλλά μόνο σε περιορισμένη εμβέλεια από την περιοχή του Χάρκοβο, η οποία βρισκόταν υπό ρωσική επίθεση. Ο Λευκός Οίκος περιέγραψε τις επιτρεπόμενες ενέργειες της Ουκρανίας ως μέτρα «αντεπίθεσης».
«Επιτρέπεται η χρήση τους κοντά στα σύνορα, όταν [ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις] χρησιμοποιούνται στην άλλη πλευρά των συνόρων για την επίθεση σε συγκεκριμένους στόχους στην Ουκρανία», δήλωσε ο κ. Μπάιντεν τον Ιούνιο. «Δεν εγκρίνουμε πλήγματα 200 μίλια μέσα στη Ρωσία και δεν εγκρίνουμε πλήγματα στη Μόσχα, στο Κρεμλίνο».
Λίγες εβδομάδες αργότερα, η ίδια άδεια επεκτάθηκε σε οποιοδήποτε σημείο κατά μήκος των συνόρων οι ρωσικές δυνάμεις ετοιμάζονταν να επιτεθούν στην Ουκρανία.
Έκτοτε, ο κ. Ζελένσκι, μαζί με ορισμένους Ευρωπαίους συμμάχους και ορισμένους Δημοκρατικούς στην Ουάσινγκτον, προέτρεψε τις ΗΠΑ να «λύσουν» περαιτέρω τα χέρια της Ουκρανίας. Συγκεκριμένα, ο Ουκρανός ηγέτης θέλει να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί αμερικανικά παρεχόμενα ATACMS ή πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς για να βάλλει βαθιά μέσα στη Ρωσία και να καταστρέψει θέσεις εκτόξευσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών ή πυραύλων. Η Ουάσινγκτον αρνήθηκε.
Πάνω από όλες αυτές τις αποφάσεις αιωρούνται απειλητικά οι προειδοποιήσεις του προέδρου Πούτιν, ο οποίος έχει απειλήσει στο παρελθόν ότι θα χρησιμοποιήσει «όλα τα διαθέσιμα μέσα» εάν απειληθεί η εδαφική ακεραιότητα της Ρωσίας. Αυτό, μαζί με το κούνημα του πυρηνικού «σπαθιού» του αν θεωρήσει ότι η Δύση αποτελεί μια αφόρητη απειλή για τη Ρωσία μέσω του πολέμου στην Ουκρανία.
Τελικά, η στάση του προέδρου Μπάιντεν θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής: Η Ουκρανία μπορεί να αποφασίσει πώς θα υπερασπιστεί καλύτερα τον εαυτό της χρησιμοποιώντας αμερικανικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων των χτυπημάτων πέρα από τα σύνορα, αλλά μέσα σε πολύ ξεκάθαρα όρια – συμπεριλαμβανομένης της μη χρήσης πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς. Οι λέξεις που χρησιμοποίησε τον Ιούνιο έδειχναν ότι τα όρια της Ουκρανίας ήταν «κοντά στα σύνορα».
Η επίθεση στο Κουρσκ φέρνει το δίλημμα της Αμερικής σε απροσδόκητο έδαφος – κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η εισβολή της Ουκρανίας είναι μια διασυνοριακή χερσαία επίθεση, στην οποία φέρεται να συμμετέχουν από 5.000 έως 12.000 στρατιώτες.
Ορισμένες ανεπιβεβαίωτες ρωσικές αναφορές έχουν υποδείξει ότι οι δυνάμεις της θα μπορούσαν να έχουν προχωρήσει έως και 30 χιλιόμετρα μέσα στη Ρωσία. Μέχρι τα μέσα αυτής της εβδομάδας το Κίεβο δήλωσε ότι οι δυνάμεις του είχαν υπό τον έλεγχό τους 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ρωσικού εδάφους, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 70 χωριών και πόλεων, και είχαν συλλάβει εκατοντάδες αιχμαλώτους πολέμου. Ρώσοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι περίπου 132.000 άνθρωποι είχαν απομακρυνθεί από τα σπίτια τους.
Με τους αξιωματούχους των ΗΠΑ να εξακολουθούν να διστάζουν να μιλήσουν γι’ αυτό δημοσίως με κάθε λεπτομέρεια, η αίσθησή μου είναι ότι εξακολουθούν να επεξεργάζονται τι σημαίνει αυτό για την κατάσταση του πεδίου της μάχης, το μέλλον του πολέμου και πώς αυτό επηρεάζει τους υπολογισμούς του Πούτιν.
Αν ο κ. Ζελένσκι ήταν απογοητευμένος από αυτό που αντιλαμβανόταν ως υπερβολική προσοχή ή αργή λήψη αποφάσεων από τον πρόεδρο Μπάιντεν σχετικά με τις άδειες όπλων, ίσως προσπαθεί να του δείξει ότι μπορεί να πιέσει τόσο το δικό του χέρι όσο και του Βλαντίμιρ Πούτιν. Αυτό είναι ένα τολμηρό στοίχημα.
Πηγή: BBC μέσω enikos.gr