Το σχέδιο Πυθία ήταν το οργανωμένο πλάνο που είχε καταστρώσει η CIA για να ανατρέψει και να δολοφονήσει τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης όχι κάποιας χώρας στη Ν. Αμερική ή ενός απολυταρχικού καθεστώτος, αλλά μιας εκλεγμένης δημοκρατικής κυβέρνησης μιας χώρας μέλους της ΕΕ. Αιτία; Η ενεργειακή πολιτική που ήθελε να ακολουθήσει ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η προσωπική φιλία που διατηρούσε με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ένα που δημοσιεύτηκε στη Ρωσία αποκαλύπτει το που είχαν καταστρώσει οι αμερικανικές υπηρεσίες της CIA . Η ρωσική κρατική τηλεόραση παρουσίασε το ντοκιμαντέρ που βασίστηκε σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από τις ρωσικές Αρχές. Η έρευνα, που δημοσιοποιήθηκε μέσω του δελτίου ειδήσεων του ρωσικού κρατικού καναλιού, υποστηρίζει πως το 2009 η ρωσική FSB αποκάλυψε συνομιλία πρακτόρων της CIA για την «εξουδετέρωση» του Κώστα Καραμανλή από το αξίωμά του, καθώς και τον επικείμενο θάνατό του.
Το σχέδιο από την πλευρά των Αμερικανών φαινόταν τέλεια σχεδιασμένο. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο ντοκιμαντέρ, στο σχέδιο συμμετείχαν τουλάχιστον επτά τρομοκρατικές ομάδες, εκ των οποίων οι τρεις ειδικεύονταν σε κλοπές και απαγωγές εύπορων επιχειρηματιών, ενώ τέσσερις ομάδες ήταν υπεύθυνες για την οργάνωση του χάους των δρόμων. Το σχέδιο περιελάμβανε αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης που θα οδηγούσε στην ανατροπή της, ενώ νέα στοιχεία έρχονται στην επιφάνεια, καθώς η υπόθεση πλέον οδηγείται μετά από μύρια βάσανα στις αίθουσες των , όπου θα σε μια από τις πλέον ταραγμένες περιόδους της χώρας μετά την .
Μάλιστα, οι Ρώσοι που επιμελήθηκαν το βίντεο παρομοιάζουν το σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή με ένα πολιτικό θρίλερ που θυμίζει τις ιστορίες του John Le Carre και του Ian Fleming, υπογραμμίζοντας:
«Στην εξωτερική πολιτική του, προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στη Ρωσία σε πολλές καίριες κατευθύνσεις. Από την αύξηση του όγκου των συναλλαγών μέχρι την αγορά όπλων. Ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός αποκάλεσε τον Βλαντιμίρ Πούτιν “φίλο του” και η ήταν πλέον στρατηγικός συνεργάτης του. Αλλά, το κύριο θέμα ήταν ο τομέας της ενέργειας και ο Καραμανλής υποστήριξε τη συμμετοχή της Ελλάδας στον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και στον αγωγό South Stream. Αυτός ήταν ένας αγωγός φυσικού αερίου για τη μεταφορά ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Νότια και Κεντρική Ευρώπη».
Όπως σημειώνει το του δικαστηρίου για το «σχέδιο Πυθία», σκοπός των αγνώστων δραστών φέρεται να ήταν η διακοπή της οικονομικής κυρίως προσέγγισης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η οποία κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα είχε αρχίσει να εκδηλώνεται σε διαφόρους τομείς και ιδίως στους τομείς της ενέργειας, των εξοπλισμών και των κρατικών προμηθειών.
Ειδικότερα, η συνεργασία των δύο κρατών στον «ενεργειακό τομέα» ενισχύθηκε από τη σύναψη μεταξύ των δύο κρατών (Ελλάδας και Ρωσίας) των συμφωνιών για την κατασκευή, αφενός του πετρελαιαγωγού «Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη», αφετέρου του αγωγού φυσικού αερίου «SOUTHSTREAM», μέσω του οποίου θα διοχετευόταν ρωσικό φυσικό αέριο προς τη Δυτική Ευρώπη. Επρόκειτο, δε, για έργα μείζονος ενδιαφέροντος για την ελληνική οικονομία, λόγω της επίδρασής τους στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της Χώρας, κατά την κατασκευή τους και κατά τη λειτουργία τους, διά της δημιουργίας θέσεων εργασίας και της είσπραξης τελών διέλευσης από τον δεύτερο αγωγό, ήτοι έργα ικανά να ενισχύσουν το σύνολο των προϊόντων και αγαθών που παράγει η οικονομία της Χώρας, και ως εκ τούτου να ενισχύσουν το εισόδημα που αποκτούν οι πολίτες της Χώρας σε ετήσια βάση.
Παράλληλα, με την προώθηση του σχεδιαζόμενου αγωγού «I-TGI» εξασφαλιζόταν η δυνατότητα προμήθειας φυσικού αερίου μέσω διαφορετικών οδεύσεων και από διαφορετικές πηγές. Πέραν των οικονομικών αποτελεσμάτων, οι ως άνω συμφωνίες επηρέαζαν ταυτόχρονα και τον συσχετισμό των οικονομικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, του Εύξεινου Πόντου και του Καυκάσου, καθώς υποβάθμιζαν τη σημασία των σχεδιαζόμενων στον Ευρωπαϊκό χώρο, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, αγωγών «ΤΑΡ» και «NABUCCO», σχέδια τα οποία απολάμβαναν της στήριξης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και της Γερμανίας (και άλλων ευρωπαϊκών χωρών), αντιστοίχως. Ιδίως δε, ο προαναφερθείς νότιος κλάδος του αγωγού «SOUTHSTREAM», αναβάθμιζε τη στρατηγική θέση της Ελλάδας, καθώς παρέκαμπτε τα εδάφη της Ουκρανίας και της Τουρκίας, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποκτά ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία για την προώθηση του διακινουμένου προς την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη φυσικού αερίου, έναντι άλλων χωρών της περιοχής, ενώ η Χώρα αποκτούσε επιπλέον γεωπολιτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας, από τη συμμετοχή της σε έναν αγωγό στον οποίο δεν θα συμμετείχε η γείτονα χώρα.
Ολα τα προαναφερόμενα προέκυψαν, ιδίως από τις ένορκες καταθέσεις του μάρτυρα Σεραφείμ Τσιτσιμπή του Γεωργίου (που διετέλεσε Α' Υποδιοικητής της Ε.Υ.Π. κατά το χρονικό διάστημα από τη 15-10-2004 έως την 14-10-2009), την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα Χρήστου Φώλια του Σωτηρίου (ο οποίος διατέλεσε Υπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για θέματα ενεργειακής πολιτικής, κατά το χρονικό διάστημα από το 2007 έως τον Οκτώβριο του έτους 2009), την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα Κωνσταντίνου Αγγελάκη του Γεωργίου (υπαλλήλου της Ε.Υ.Π.), και την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα Ιωάννη Βαληνάκη του Γεωργίου (ο οποίος διατέλεσε Υφυπουργός Εξωτερικών κατά το χρονικό διάστημα από το έτος 2004 έως και το έτος 2009).