Η σεξουαλική βία, από την σεξουαλική κακοποίηση παιδιών έως την ενδοοικογενειακή βία και την διακίνηση σεξ είναι τα θέματα που καλύπτονται στην ταινία ντοκιμαντέρ Sands of Silence. Μια κοινωνική πραγματικότητα που πρόσφατα, με τις συγκλονιστικές αλήθειες της, έχει αλλάζει την πορεία του κόσμου.
Η συνέντευξη του σκηνοθέτη και παραγωγό αυτής της εντυπωσιακής ταινίας φωτίζει την αλήθεια για τη σεξουαλική κακοποίηση και τις συνέπειες της.
Η Chelo Alvarez-Stehle η παράγωγος της ταινίας μας λέει:
«Η σεξουαλική βία προκαλεί βαθιά τραύματα στα θύματά της, τα οποία, εάν δεν επουλωθούν μέσω της θεραπείας ή την υποστήριξη οικογένειας και φίλων, τα θύματα θα υποφέρουν από αμέτρητες συνέπειες, πολλοί γίνονται ευάλωτοι στους σεξουαλικούς θηρευτές.»
Και συνεχίζει :
«Για μερικές, ο ψυχολογικός πόνος είναι τόσο έντονος που ο μόνος τρόπος αντιμετώπισής τους είναι η αναδημιουργία του συμβάν σε κάποιον άλλο. Μερικές γίνονται και δράστες. Αλλά η πλειοψηφία των θυμάτων θα κρατήσουν την πληγή κάτω από το δέρμα τους για πολλές δεκαετίες, χωρίς ποτέ να μιλήσουν για ‘αυτό, επηρεάζοντας δραστικά τις διαπροσωπικές σχέσεις τους. Τα θύματα καταλήγουν φυλακισμένοι του παρελθόντος τους.
Τα θύματα της σεξουαλικής βίας έχουν αναδρομές, εφιάλτες, νυχτερινές εφιδρώσεις. Μερικές τρέμουν πριν κάνουν έρωτα, ακόμη και αν ο σύντροφός τους αγαπά και τους σέβεται. Άλλες χάνουν τον αυτοσεβασμό τους και συνεχίζουν να έχουν καταστρεπτικές σχέσεις, βρίσκοντας συντρόφους που δεν τους σέβονται, που τους κάνουν να νοιώθουν ξανά ως θύμα, αναδημιουργώντας με τον τρόπο αυτό ότι τους συνέβη κάποτε.
Ένα θύμα της παρατεταμένης σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, η οποία φαίνεται να έχει μια κανονική ζωή, μου είπε πως, δεκαετίες αργότερα, αισθάνεται την ανάγκη να βγεί τη νύχτα και να βρει άντρες στο δρόμο για να κάνει σεξ μαζί τους και να την πληρώσουν γι ‘αυτό. «Είναι η εκδίκηση μου, ο τρόπος να επιστρέψω στους άνδρες αυτό που μου έκαναν.»
Οι στατιστικές δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος των γυναικών που ασκούν πορνεία έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση ή έχουν πέσει θύματα βιασμού.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένας τεράστιος αριθμός νέων εφήβων που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους λόγω σεξουαλικής ή οικιακής βίας καταλήγουν στους δρόμους και γίνονται θύματα των εμπόρων που τους εκμεταλλεύονται σε καταναγκαστική πορνεία.» Μας λέει η Chelo Alvarez-Stehle στην συνέντευξη της.
Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αποκαλύψουν στους γονείς τους, ότι έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση;
Θα πρέπει να θίξουμε το θέμα του σεβασμού από μικρή ηλικία, όταν τα παιδιά είναι 4 χρονών, μιλώντας με όρους που μπορούν να καταλάβουν όπως, ‘Το σώμα σου είναι δικός σου και όταν κάποιος σε αγγίζει ή σε φιλά περίεργα να πεις όχι και να τρέχεις στην μαμά ή στον μπαμπά σου.’
Στη συνέχεια, όταν μεγαλώσουν λίγο ακόμη και φτάνουν στην ηλικία των 10 ετών, μπορείτε να εισαγάγετε την έννοια του πόσο θα τους βλάψει στη ζωή όταν ένας ενήλικας τους αγγίζει στα ιδιωτικά τους και τους κάνει να αισθάνονται άσχημα γι ‘αυτό.
Ο καλύτερος τρόπος να θίξουμε το θέμα του σεβασμού με τα παιδιά μας για το σώμα και της σεξουαλικής κακοποίησης είναι η ώρα του δείπνου. Γύρο από την τραπεζαρία θα πρέπει να συζητήσουμε ανοιχτά αυτά τα ευαίσθητα θέματα, ώστε να σταματήσουν να είναι ταμπού.
Μπορεί μια παντρεμένη γυναίκα να γίνει θύμα σεξουαλικής βίας από τον σύζυγό της;
Ναι, ονομάζεται ‘Βιασμός μέσα στο γάμο.’ Είναι ένα θέμα ακόμα ταμπού. Ελάχιστα αναγνωρισμένο, το οποίο απαιτεί να έρθει στο φως.
Οι άνδρες δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν σεξουαλικές πράξεις με τη σύζυγό τους εάν η γυναίκα δεν συναινεί. Η σύζυγος δεν είναι αντικείμενο που αποκτήθηκε στο γάμο, ούτε υποχρεωμένη να κάνει σεξ για την ευχαρίστηση και το έλεος του συζύγου της.
Η γυναίκα έχει το δικαίωμα να θέτει όρια ακόμα και στις σχέσεις διάρκειας. Ο Γενικός Εισαγγελέας της Νέας Υόρκης, Eric Schneiderman, παρατήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα ακριβώς για τον λόγο αυτό. Ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές του κινήματος #MeToo κατηγορήθηκε από τέσσερις γυναίκες για βία στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Μιλώντας για σεξουαλική εκμετάλλευση αναρτιέμαι εάν υπάρχουν γυναίκες που έχουν μολυνθεί από σεξουαλικές ασθένειες.
Οι γυναίκες που εξαναγκάζονται σε πορνεία θεωρούνται εμπόρευμα και υποχρεούνται να δέχονται πελάτες που δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν προφυλακτικά. Αυτό τους καθιστά ευάλωτους σε όλα τα είδη σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, συμπεριλαμβανομένου το AIDS.
Στο Νεπάλ, έχω συνομιλήσει με πολλά νεαρά κορίτσια θετικές στον ιό του HIV ή και του ΑIDS. Η Σάντι Λάμα, είναι μια απ αυτές η οποία ίδρυσε την οργάνωση Shanti Foundations στο Κατμαντού για να βοήθα τις γυναίκες θετικές στον ιό του HIV συμπεριλαμβανόμενο τις παντρεμένες γυναίκες που έχουν προσβληθεί από το AIDS μετά τη επίσκεψη των συζύγων τους στους οίκους ανοχής.
Οι περισσότερες νεανικές γυναίκες που διακινούνται στην Ινδία υποφέρουν επίσης από φυματίωση εξαιτίας δουλικής εργασίας που συνδυάζεται με την έλλειψη σωστής διατροφής και τις τρομερές συνθήκες διαβίωσης που υπομείνουν.
Υπάρχουν γυναίκες που υποφέρουν από σωματικά βασανιστήρια, όπως στην περίπτωση της πρωταγωνίστριας της ταινίας Sands of Silence, Βιρτζίνια Ίσαϊας, η οποία απήχθη στο Μεξικό, ενώ θήλαζε το εξάμηνο μωρό της, βασανίστηκε και εξαναγκάστηκε στην πορνεία.
Οι εργασίες για το ντοκιμαντέρ Sands of Silence άρχισαν πολλά χρόνια πριν από τις κινήσεις #MeToo και #TimesUp. Πόσο δύσκολο ήταν 10 χρόνια πριν να βρεθεί χρηματοδότηση ταινιών για τη σεξουαλική βία;
Όταν ξεκινήσαμε τις προετοιμασίες του ντοκιμαντέρ το 2008, στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχε οικονομική κρίση, η οποία απομάκρυνε τόσο κυβερνητικά όσο και μη κυβερνητικά ιδρύματα χρηματοδότησης ταινιών.
Η χρηματοδότηση για την Sands of Silence ήταν ιδιαίτερα δύσκολη επειδή το θέμα της δεν ήταν ακόμη κατανοητό. Η ταινία μας απευθύνεται στο πλήρες φάσμα της σεξουαλικής βίας, από τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών έως τη διακίνηση σεξ μέσα από τις ιστορίες αρκετών επιζώντων, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου ιστορίας.
Οι παραδοσιακοί χρηματοδότες ταινιών δεν καταλάβαιναν πώς τολμήσαμε να συγκρίνουμε ιστορίες σεξουαλικής κακομεταχείρισης ή σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών με τις ιστορίες ανθρώπων που υπόκεινται σε καταναγκαστική πορνεία, τα οποία συχνά περιλαμβάνουν βασανιστήρια. Εκείνοι ήθελαν ταινία για τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών ή ταινία για το σεξουαλικό εμπόριο.
Η ταινία μας, στην πραγματικότητα, ήταν πρόδρομος των κινήσεων #MeToo και #TimesUp αποδεικνύοντας ότι όλες οι πτυχές της σεξουαλικής βίας είναι διασυνδεδεμένες ανεξαρτήτως βαθμού.
Τα θύματα της σεξουαλικής κακομεταχείρισης συχνά προτιμούν να αγνοούν το συμβάν, ομαλοποιώντας με τον τρόπο αυτό την πατριαρχική κοινωνία, όπως και η δική μου περίπτωση. Ποτέ δεν αποκάλυψα τι μου συνέβη ως έφηβος. Χρειάστηκαν δεκαετίες για να σπάσω τη σιωπή μου.
Δεν είναι απαραίτητο το θύμα να μιλάει δημόσια, αλλά είναι σημαντικό να σπάει τη σιωπή τουλάχιστον στον εαυτό της, να αντιμετωπίσει τα δικά της φαντάσματα καλώντας το αδίκημα που υπέφερε με το όνομά του.
Το Όχι σε μικρές πράξεις βίας μπορεί να αλλάξει την εξίσωση της σεξουαλικής βίας. Μόλις σπάσετε τη σιωπή στην μικρό-επιθετικότητα, θα έχετε τη δύναμη να σπάσετε τη σιωπή για το μέγα συμβάν στους άλλους γύρο σας, για τη σεξουαλική κακοποίηση, για τον βιασμό, για την υποδούλωση σε μια τοξική σχέση, και για την αναγκαστική πορνεία.» ολοκληρώνει την συνέντευξη η Τσέλο.
Η ταινία Sands of Silence φωτίζει την ανείπωτη ιστορία της αδελφής του σκηνοθέτη, η οποία αποδεικνύεται ως κομβικό σημείο για την εμφάνιση των πιο σκοτεινών ιστοριών των γυναικών ανά την υφήλιο από το Νεπάλ ως στις ΗΠΑ.
Το Sands of Silence με 8 υποψηφιότητες και 10 βραβεία παρουσιάζει ζωντανές αποδείξεις ότι οι καλές κρυμμένες πληγές μπορούν να θεραπευτούν μέσω της αποδοχής και της συγχώρεσης.