Στις μέρες μας θα ηχούσε αφελής ως σκέψη, όμως στο μακρινό 1941 είχε τεθεί στο τραπέζι σοβαρά η ιδέα για μία γαμήλια ένωση του Αδόλφου Χίτλερ με την ‘Ηγερία’ του ισπανικού φασισμού Πιλάρ Πρίμο ντε Ριβέρα, έτσι ώστε να δημιουργηθεί η πρώτη φασιστική δυναστεία στην Ευρώπη.
Η Πιλάρ, αδελφή του ιδρυτή της Φάλαγγας Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα και κόρη του πρώην δικτάτορα της Ισπανίας Μιγέλ Πρίμο ντε Ριβέρα, ήταν η ιδρύτρια του Γυναικείου Τμήματος (Sección Femenina, που είχε ως αποστολή να διαπλάσει ‘καλές μητέρες και νοικοκυρές, εμφορούμενες από τις ‘αξίες του πατριωτισμού’ και της θρησκείας) και έφυγε από τη ζωή παρθένος και άγαμος, το 1991 σε ηλικία 83 ετών. Βέβαια, όπως τεκμαίρουν τα ντοκουμέντα από την προσωπική ζωή του Αδόλφου Χίτλερ, ακόμη και εάν παντρευόταν τον Ναζιστή δικτάτορα, ο γάμος τους δεν θα καρποφορούσε, καθώς ο Χίτλερ είχε καταστεί ανίκανος για τεκνοποίηση λόγω του τραύματος που είχε δεχθεί ανάμεσα στους λαγόνες κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ιδέα για τους γάμους του Χίτλερ με την ενάρετο Πιλάρ ανήκει στον φασίστα συγγραφέα Ερνέστο Χιμένεθ Καβαγιέρο, όπως αποκαλύπτει κι ο ίδιος στα απομνημονεύματά του. Ο Καβαγιέρο είχε μεταβεί προσωπικά το 1941 στη Γερμανία, προκειμένου να προωθήσει την ιδέα αυτή. Κινητήριος μοχλός για την ιδέα του ήταν το όραμά του να ξανασυσταθεί η συμμαχία που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στις δυναστείες της Ισπανίας και της Αυστροουγγαρίας κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας των Αψβούργων. Το σχέδιό του υποστήριζε επίσης και ο Ραμόν Σεράνο Σουνιέρ, γυναικαδελφός του Ισπανού δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο.
Αλλά η Πιλάρ, τι σκεπτόταν εκείνη για τον σκοπούμενο ‘υμέναιο’; Η ίδια είχε συναντηθεί ήδη με τον «Φύρερ» κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψής της στη Γερμανία το 1938, εν μέσω του αδελφοκτόνου Εμφυλίου της Ισπανίας, και όπως τεκμαίρεται υπήρξε μία ‘καλή χημεία’ μεταξύ τους. Μολαταύτα, όπως η ίδια καταγράφει στην αυτοβιογραφία της «πήρε στα σοβαρά την ιδέα, έπειτα όμως υπαναχώρησε διότι προέταξε την αξία της προσωπικής της ζωής και δεν θεωρούσε εαυτήν ικανή για να ανταποκριθεί σε μία τόσο υψηλή αποστολή», όπως επισημαίνει και ο ιστορικός Ουέιν Μπόουεν (Wayne Bowen) στο βιβλίο του « Η Πιλάρ Πρίμο ντε Ριβέρα και ο Πειρασμός του Άξονα» (Pilar Primo de Rivera and the Axis Temptation).
Τρία χρόνια μετά την επίσκεψή της, ο Χιμένεθ Καβαγιέρο συναντήθηκε με τον υπουργό Προπαγάνδας του Ράιχ Γιόζεφ Γκαίμπελς για να του εκθέσει το σχέδιο του γάμου Αδόλφου και Πιλάρ, όμως το σχέδιο ναυάγησε εξαιτίας της αποκάλυψης από την ίδια τη σύζυγο του Γκαίμπελς, τη Μάγδα, για την ανικανότητα του Χίτλερ. Τη σκηνή απαθανατίζει στα απομνημονεύματά του ο ίδιος ο Καβαγιέρο:
« –Και ποια θα ήταν η υποψήφια ‘αυτοκράτειρα’; Ρώτησε η Μάγδα Γκαίμπελς.
–Μόνο μία θα μπορούσε να είναι. Στο ύψος των ευγενών ισπανίδων πριγκιπισσών, όπως της Ινγούνδας και της Βρουγχίλδης, της Γελεσβίντας και της Ευγενίας. Μόνο μία ξεχωρίζει από την καθαρότητα του αίματος, την βαθιά θρησκευτική καθολική πίστη της και προπαντός γιατί θα ενέπνεε την ισπανική νεολαία: η αδελφή του Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα!
Η Μάγδα δεν απάντησε. Σύντομα όμως τα μάτια της γέμισαν δάκρυα. Μου έπιασε τα χέρια και τα έσφιξε. Και χαμηλόφωνα μου είπε:
–Το όραμά σας είναι εξαίσιο. Το ίδιο και η αποστολή σας. Κι επιπλέον είναι τολμηρή, θαρραλέα και συγκεκριμένη…
Σιώπησε ξανά και μετά συνέχισε:
–Ο σύζυγός μου είναι ενθουσιασμένος μαζύ σας. Και ο Φύρερ επιθυμεί να σας γνωρίσει. Και τους μίλησα γι’ αυτό που μόλις μου ξαναπροτείνατε με τόσο συγκεκριμένο και προσωποποιημένο τρόπο. Και θα ήταν δυνατόν…
–Θα ήταν δυνατόν, λέτε Μάγδα, θα ήταν δυνατόν;
–Θα ήταν δυνατόν…εάν ο Χίτλερ δεν είχε δεχθεί μία σφαίρα στα γεννητικά όργανα κατά τον Α’ Πόλεμο…και δεν είχε καταστεί ανίκανος για πάντα…Αδύνατον καλέ μου φίλε, αδύνατον. Η δυναστεία δεν θα είχε συνέχεια!
–Και η Εύα Μπράουν;
–Ένα θλιβερό μασκαραλίκι για τα μάτια του κόσμου…
[Απόσπασμα από το βιβλίο: Ernesto Giménez Caballero: “Αναμνήσεις από έναν δικτάτορα (Memorias de un dictador)”, που περιλαμβάνεται και στο βιβλίο των Justino Sinova y Joaquín Bardavío “ Όλος ο Φράνκο (Todo Franco)”].
Η κατάληξη της επίδοξης ένωσης μεταξύ του Χίτλερ και της Πιλάρ δεν ήταν η ευκταία για τον δικτάτορα Φράνκο, ο οποίος εξόν από τη συμμαχία των δύο φασιστικών κρατών επέβλεπε και στην μεγαλύτερη προσέγγιση δύο ανθρώπων που μοιράζονταν πέρα από τις ίδιες ιδέες και την ίδια φυσική κατάσταση: διότι όπως είναι γνωστό και ο Φράνκο είχε καταστεί ανίκανος, όταν είχε χάσει έναν όρχι από σφαίρα κατά την εκστρατεία στην Αφρική.