Συρία, η χώρα του θανάτου.Η χώρα που δεν κάνει διακρίσεις στον θάνατο.Η χώρα που δεν υπολογίζει ζωές που μόλις άνοιξαν τα μάτια τους σε έναν σκληρό, φρικτό κόσμο που τις καταδικάζει στο ανελέητο τέλος.
Τι μπορεί να πει κανείς όταν βλέπει αθώες ψυχούλες,νεογνά που μόλις και μετά βίας βλέπουν και όχι καθαρά λόγω της ηλικίας τους, σε μια ηλικία που θα έπρεπε να έχουν αγάπη και στοργή, να αργοσβήνουν από ασιτία, σε έναν πόλεμο που δεν έχει τέλος,σε μια ανθρωπότητα που μόνο οι γιατροί και οι ακτιβιστές προσπαθούν μέσα από ένα εχθρικό περιβάλλον και μεγάλες ελλείψεις που έχει επιβάλλει το καθεστώς του , να προσπαθούν να κάνουν θαύματα.Τα θαύματα όμως δυστυχώς δεν είναι για όλους και οι παρακάτω εικόνες απλώς προκαλούν μια γροθιά στο στομάχι, χωρίς ουσιώδη απάντηση για τις ψυχές που χάνονται τόσο άδικα.
Το τέλος της Σαχάρ
Τα στιγμιότυπα έδωσε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα το Γαλλικό Πρακτορείο, και δείχνουν ένα κοριτσάκι μόλις ενός μηνός, να ζυγίζει λιγότερο από δύο κιλά. Τα μάτια του είναι βαθουλωμένα από την πείνα, ενώ τα πλευρά του προεξέχουν από το λεπτεπίλεπτο δέρμα του.
Η μικρή Σαχάρ Ντοφντάα νοσηλευόταν με υποσιτισμό στην πόλη Χαμούρια, στην ανατολική περιοχή της Γούτα. Άφησε την τελευταία του πνοή την Κυριακή, μία ημέρα αφότου βιντεοσκοπήθηκαν τα στιγμιότυπα.
«Οι προμήθειες είναι πολύ λίγες και αν συνεχιστεί αυτό θα πεθάνουν περισσότερα παιδιά», δήλωσε στον Guardian, αξιωματούχος που μίλησε σε καθεστώς ανωνυμίας.
Δεκάδες χιλιάδες πολίτες της Γούτα ζουν υπό περιορισμό που έχουν επιβάλει οι δυνάμεις του Άσαντ. Γιατροί και ακτιβιστές υπογραμμίζουν ότι η έλλειψη τροφίμων είναι τόσο μεγάλη που δεκάδες περιπτώσεις υποσιτισμένων ανθρώπων κατακλύζουν τις τοπικές κλινικές και νοσοκομεία.
Οι νέες μητέρες δεν μπορούν να θηλάσουν τα παιδιά τους καθώς και οι ίδιες υποσιτίζονται, και συνεπώς δεν μπορούν να παράξουν γάλα.
Προσοχή, σκληρές εικόνες: