Ένας χρήστης του Reddit βρήκε έναν πανέξυπνο τρόπο, χρησιμοποιώντας κουμπαράδες, ντουλάπες και μια οργισμένη μητέρα για να εξηγήσει τι είναι τα Panama papers, και πότε είναι κακό να χρησιμοποιείς υπεράκτιες (offshore) εταιρείες.
Aπό τους: Dan Gliesack, Ben Longden και Martin Belam
Αποκλειστική μετάφραση για το Νόστιμον Ήμαρ: Σοφία Σπανού
Με την κυκλοφορία των Panamapapers, οι αποκαλύψεις για τον σκοτεινό κόσμο των υπεράκτιων εταιρειών άρχισαν να έρχονται πολύ γρήγορα και μαζικά. Αλλά πώς μπορείς να τα εξηγήσεις όλα αυτά με απλά λόγια; Και πώς να εξηγήσεις ότι υπάρχουν μερικές φορές και καλοί λόγοι που χρησιμοποιείς offshore banking; O χρήστης του Reddit Dan Gliesack βρήκε έναν πολύ ωραίο τρόπο για να εξηγήσει το πολύπλοκο θέμα των υπεράκτιων εταιρειών και συναλλαγών με ένα υπέροχο παραμύθι που απευθύνεται σε όσους είναι πέντε ετών, και ίσως λίγο μεγαλύτεροι.
Όταν παίρνεις το χαρτζιλίκι σου, το βάζεις σε έναν κουμπαρά. Φυλάς τον κουμπαράς σε ένα ράφι της ντουλάπας σου. Η μαμά σου το ξέρει, και μια στο τόσο τον ελέγχει, έτσι ώστε να ξέρει πότε του βάζεις χρήματα και πότε τα ξοδεύεις.
Τώρα μια ημέρα, μπορεί να πεις «δεν θέλω η μαμά μου να βλέπει πόσα χρήματα έχω.» Έτσι, πηγαίνεις στο σπίτι του φίλου σου του Johnny με έναν άλλο κουμπαρά και του ζητάς να τον κρατήσει στο δωμάτιό του. Γράφεις το όνομά σου πάνω στον κουμπαρά και τον βάζεις στην ντουλάπα του. Η μαμά του Johnny είναι πάντα πολύ απασχολημένη, και γι'αυτό δεν ελέγχει ποτέ τον κουμπαρά του. Έτσι, μπορείς κι εσύ να φυλάξεις εκεί τον δικό σου και κανείς να μην το ξέρει.
Όλα τα παιδιά στη γειτονιά βρίσκουν ότι αυτό είναι μια πολύ καλή ιδέα, και όλοι πηγαίνουν στο σπίτι του Johnny με έξτρα κουμπαράδες. Τώρα η ντουλάπα του Johnny είναι γεμάτη από κουμπαράδες από τα παιδιά της γειτονιάς.
Μια μέρα όμως, η μαμά του Johnny κοιτάζει μέσα στην ντουλάπα του γιού της, και βλέπει όλους τους κουμπαράδες. Θυμώνει πολύ και παίρνει τηλέφωνο τους γονείς όλων των παιδιών για να τους ενημερώσει.
Όμως δεν το έκαναν όλα τα παιδιά για κακό σκοπό.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του Eric κλέβει πάντα από τον κουμπαρά του, έτσι ήθελε απλά μια καλύτερη κρυψώνα. Η Tammy ήθελε να μαζέψει χρήματα για να αγοράσει στη μαμά της δώρο για τα γενέθλιά της χωρίς αυτή να το καταλάβει. Ο Azim το έκανε μόνο και μόνο επειδή σκέφτηκε ότι είχε πλάκα.
Πολλά παιδιά όμως είχαν κακό σκοπό όταν το έκαναν.
Η Elizabeth το έκανε επειδή έκλεβε τα χρήματα που είχαν οι συμμαθητές της για κολατσιό και δεν ήθελε να το καταλάβουν οι γονείς της. Η Rhys έκλεβε χρήματα από το πορτοφόλι της μαμάς της. Και οι γονείς του Bobby τον έχουν βάλει σε δίαιτα, και δεν ήθελε να καταλαβαίνουν, πότε αγόραζε γλυκά.
Τώρα στην πραγματική ζωή, πολλοί αρκετά σημαντικοί άνθρωποι πιάστηκαν να κρύβουν τους κουμπαράδες τους στο σπίτι του Johnny στον Παναμά. Πριν λίγες μέρες το έμαθαν όλες οι μαμάδες τους. Πολύ σύντομα, θα ξέρουμε περισσότερα για το ποιοι από αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους το έκαναν για κακό σκοπό και ποιοι για καλό. Αλλά σχεδόν όλοι έχουν μπλέξει...
Πρόκειται για μια φοβερή αναλογία.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο είναι το σημείο στο τέλος, ότι δεν κρύβουν όλοι τα χρήματά τους με αυτόν τον τρόπο για κακό σκοπό. Σε άρθρο του που καλύπτει το θέμα των Panamapapers το ενημερωτικό site, Fusion έχει αναρτήσει έναν εύχρηστο κατάλογο με τους λόγους που θα μπορούσε κάποιος να έχει για να χρησιμοποιήσει μια εταιρεία offshore.
Μερικοί τέτοιοι νόμιμοι λόγοι μπορεί να είναι:
Για να κρατήσει κάποια εταιρικά εμπορικά μυστικά – όταν δεν θέλει οι ανταγωνιστές του να μάθουν ότι επενδύει σε υλικά για την κατασκευή μιας νέας γραμμής προϊόντων.
Για να μην τον κλέβουν – προμηθευτές υπηρεσιών, όπως ξενοδοχεία ή catering πολλές φορές χρεώνουν παραπάνω όταν ξέρουν ότι έχουν να κάνουν με μια μεγάλη εταιρεία ή με μια διασημότητα.
Για προσωπική ασφάλεια – αν η δουλειά του είναι να παρέχει υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα μεταφράσεις σε ξένους στρατιωτικούς και διπλωμάτες σε μια εμπόλεμη ζώνη, θα ήταν ίσως σκόπιμο αυτό να μην φαίνεται.
Μερικοί λιγότερο νόμιμοι λόγοι μπορεί να είναι:
Όταν φαίνεται ότι μπορεί να υπάρχει μια δυνητικά αδήλωτη σύγκρουση συμφερόντων – όπως, για παράδειγμα, με τον Πρωθυπουργό της Ισλανδίας.
Όταν η εταιρεία είναι δηλωμένη ακριβώς τη στιγμή που η χώρα της οποίας είσαι Πρόεδρος βρίσκεται αντιμέτωπη με μια στρατιωτική απειλή (όπως συνέβη με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας).
Όταν ως Βρετανός Πρωθυπουργός έχεις δημοσίως δηλώσει ότι το να φοροδιαφεύγεις είναι «ηθικά κολάσιμο», αλλά αποδεικνύεται ότι ο πατέρας σου ήταν επικεφαλής ενός δικτύου εξωχώριων επενδυτικών ταμείων που δεν πλήρωσαν ποτέ φόρους στη Βρετανία.
Όταν η εταιρεία σου φαίνεται να έχει χρησιμοποιηθεί από δικτάτορες για την αγορά όπλων.
Δεν είμαστε σίγουροι για το πώς μπορείτε να εξηγήσετε αυτά τα πράγματα σε ένα πεντάχρονο. Καλύτερα να του πείτε μόνο το πρώτο κομμάτι με τον κουμπαρά.
Πηγή: