Πολύ λίγοι Γερμανοί επιχειρηματίες βλέπουν την Ελλάδα, και ιδιαίτερα τον ενεργειακό της τομέα, ως επενδυτική ευκαιρία.
Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης επίσκεψης στην Κίνα για το "Φόρουμ Εξωτερικής Πολιτικής του Πεκίνου" για παράδειγμα, συνειδητοποίησα πόσο σημαντική είναι η Ελλάδα για την κινεζική στρατηγική και την εξωτερική πολιτική: η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της κινεζικής πρωτοβουλίας "One Belt, One Road" σχεδιάζει να οικοδομήσει έναν "μεταξωτό δρόμο" σύγχρονης εποχής που θα συνδέει όλη την Ευρασία. Οι Κινέζοι επέλεξαν την Ελλάδα, και συγκεκριμένα το λιμάνι του Πειραιά, ως κόμβο τους στη Δυτική Ευρώπη. Ήδη το 2015 ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που μίλησε για τη σημασία που θα είχε αυτός ο νέος κινεζικός «δρόμος μεταξιού» για τον υπόλοιπο κόσμο.
Οι Έλληνες, από την πλευρά τους,ενώ δέχονται με ευγνωμοσύνη αυτή την κινεζική επένδυση, από την άλλη αισθάνθηκαν ακόμα πιο απογοητευμένοι από τη Γερμανία κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Η Ελλάδα αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε γεωγραφικό και γεωπολιτικό σταυροδρόμι. Ωστόσο, πρέπει τώρα να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να γίνει ένας κόμβος ενέργειας. Αν συμβεί, μπορεί να γίνει η πύλη για το φυσικό αέριο που εισέρχεται στην Ευρώπη από τρεις πηγές: πρώτον, από την Κεντρική Ασία και την Τουρκία, δεύτερον, από την ανατολική Μεσόγειο, και τρίτον, από τα δικά του θαλασσινά αποθέματα, τα οποία καλύπτουν μεγάλο κομμάτι. Εάν η Ελλάδα καταλάβει αυτή την ευκαιρία, θα μπορέσει επιτέλους να βρει ένα μοντέλο για να αυξήσει την οικονομία της και να προσφέρει ευημερία στους ανθρώπους της.
Και να γιατί η Ελλάδα κατέχει τόσα πολλά γεωπολιτικά κλειδιά. Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού της ευρύτερης Δύσης και για τη συγκράτηση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή. Η Ρωσία δεν έχει καμία αμφιβολία ότι θέλει να αποτελεί μια μεγάλη δύναμη στην περιοχή: αγόρασε τμήματα του πεδίου αερίου Zohr στα ανοικτά των ακτών της Αιγύπτου και των πετρελαϊκών πεδίων στο ιρακινό Κουρδιστάν. Η Ρωσία έχει επίσης υποβρύχια που περιπολούν την Ανατολική Μεσόγειο. Έχει έρθει μάλιστα σε μια συμμαχία με την Τουρκία, η οποία θέλει επίσης να κυριαρχήσει τη ροή των υδρογονανθράκων στην Ευρώπη.
Αλλά εάν η Ελλάδα θέλει να γίνει η πύλη για το αέριο που εισέρχεται στην Ευρώπη, πρέπει να κινηθεί γρήγορα για να τελειώσει το δικό της τμήμα του νότιου διαδρόμου αερίου, πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να φέρει φυσικό αέριο από τη Μέση Ανατολή στην Ευρώπη, ανεξάρτητα από τη Ρωσία. Το ελληνικό τμήμα αυτού του διαδρόμου ονομάζεται Trans-Adriatic Pipeline (TAP). Ξεκινά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα σε όλη τη βόρεια Ελλάδα, διέρχεται από την Αλβανία και την Αδριατική και στην Ιταλία.. Οι κατασκευές ολοκληρώνονται και θα μπορούσαν να διοχετεύσουν αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη έως το 2020.
Τριάντα χρόνια πριν από την κρίση του ευρώ, η Ελλάδα έχασε πολλές ευκαιρίες στον ενεργειακό τομέα. Τώρα τα πράγματα αλλάζουν.
Αυτός ο αγωγός Trans Adriatic, εκτός από τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ιταλία, θα χρησιμοποιηθεί επίσης για να προμηθεύσει τις βαλκανικές χώρες του βορρά, οι οποίες σήμερα εξαρτώνται από τη Ρωσία για το φυσικό τους αέριο.
Ένα άλλο βήμα για να γίνει ενεργειακός κόμβος είναι η λεγόμενη Μονάδα Πλωτής Αποθήκευσης και Επαναεξαγωγής (FSRU) στη βόρεια Ελλάδα. Ο ρόλος της είναι να παραλάβει πλοία γεμάτα υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), το οποίο θα μπορούσε να είναι ακόμη και φυσικό αέριο σχιστόλιθου από την Αμερική, και να στείλει το φυσικό αέριο στα Βαλκάνια. Δύο αμερικανικές εταιρείες παραγωγής σχιστολιθικού αερίου, η Cheniere και η Tellurian, έχουν ήδη εκφράσει ενδιαφέρον. Αυτό το FSRU θα ήταν ένα ακόμα μέτρο για να περιοριστεί η ρωσική ενεργειακή επιρροή. Μπορεί επίσης να είναι ένα αντιστάθμισμα κατά των τουρκικών προσπαθειών για μονοπώλιο στις διαδρομές διαμετακόμισης Ανατολής-Δύσεως αερίου.
Αυτό που κάνει τις προοπτικές της Ελλάδας ακόμα πιο συναρπαστικές είναι οι ανακαλύψεις υδρογονανθράκων κάτω από το ανατολικό μεσογειακό βυθό . Η έρευνα γίνεται τώρα για περισσότερο φυσικό αέριο στην Ελλάδα, κοντά στην Κρήτη. Υπάρχουν ακόμη και οι ελπίδες ότι η Ελλάδα θα γίνει μια καινούργια Νορβηγία. Η
Η Ελλάδα πρέπει τώρα να κάνει ό, τι είναι στη διάθεσή της για να ολοκληρώσει όλους αυτούς τους αγωγούς και έργα μέχρι το 2020. Εγώ, για ένα, είμαι βέβαιη, ότι η Ελλάδα μπορεί να πετύχει. Τι κρίμα που η δική μου χώρα, η Γερμανία, δεν είδε αυτό την τεράστια επενδυτική δυναμική κατά την κρίση του ευρώ, όταν - όπως το βλέπουν οι Έλληνες - τιμωρούσε την Ελλάδα. Σήμερα, τα έξυπνα χρήματα δεν τρέχουν από την Ελλάδα, αλλά προς το σκοπό αυτό.
Άρθρο της Χάντελσμπλατ, από την κ. Μαργαρίτα Μαθιοπούλου