Μπορεί το επίσημο ερώτημα της Αθήνας (LOR) για τα stealth μαχητικά να ετοιμάστηκε και να ταξίδεψε με after burner ρυθμό προς την Ουάσιγκτον, δηλαδή εντός τριών τεσσάρων ημερών από τη στιγμή που ανακοινώθηκε από τον πρωθυπουργό η πρόθεση της Ελλάδας να αποκτήσει αεροσκάφη 5ης γενιάς.
Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με το επίσημο αίτημα που αφορά τ’ αεροσκάφη που χρίζουν άμεσης αναβάθμισης ώστε ν’ αυξηθεί ο στόλος των διαλειτουργικών F-16.
Ο λόγος σαφώς για τα 38 F-16 Block 50 που επιχειρούν από την 111 Πτέρυγα Μάχης της Αγχιάλου και που για διάφορους υπηρεσιακούς κι άλλους λόγους, το επίσημο έγγραφο με το οποίο το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η Πολεμική Αεροπορία εκδηλώνουν την πρόθεση για την αναβάθμισή τους, ακόμη περιδιαβαίνει τους διαδρόμους της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών αλλά και του αεροπορικού Επιτελείου.
Σύμφωνα πάντως με στρατιωτικές πηγές η κωλυσιεργία αυτή έχει προκληθεί καθώς ορισμένες φορές απουσίαζαν υπηρεσιακοί παράγοντες που έπρεπε είτε να ελέγξουν το LOR, είτε να προβούν σε διορθώσεις ή ακόμη και να υπογράψουν το αίτημα ώστε να φύγει από τα χέρια τους και να παραδοθεί στο επόμενο «γρανάζι» του μηχανισμού μέχρι τον τελικό προορισμό που είναι το αρμόδιο γραφείο της Αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα.
Ωστόσο η υπογραφή του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου έχει μπει ήδη από το καλοκαίρι, όπου από το γραφείο του το LOR έφυγε υπηρεσιακώς για την Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και Επενδύσεων. Όμως αντί η πορεία του εγγράφου να είναι εξερχόμενη, παραμένει, θα λέγαμε περίπου, στάσιμη.Αν και οι πιο πάνω πηγές μας επιμένουν πως είναι θέμα ημερών να ολοκληρωθεί και αυτό το «κεφάλαιο» για την Πολεμική Αεροπορία και το επίσημο αίτημα να φτάσει στα χέρια των Αμερικανών ώστε να ξεκινήσει η επεξεργασία του.
Το σίγουρο είναι ότι και μέσω αυτής της διαδικασίας, σε αντίθεση με του F-35, έχουν χαθεί περίπου 2,5 μήνες, χωρίς να συνυπολογίσουμε τον πολύτιμο χρόνο που εξανεμίστηκε τα προηγούμενα χρόνια με την κόντρα που είχε υψώσει η αντιπολίτευση η οποία είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση του προγράμματος σχεδόν οκτώ μήνες. Και αυτές οι καθυστερήσεις στοιχίζουν αποκλειστικά στο μέλλον της Πολεμικής Αεροπορίας η οποία έχει ξεκινήσει τον δρόμο προς την μετατροπή της σε αεροπορική δύναμη ιδιαίτερης ισχύος στην περιοχή, αλλά αυτός είναι μακρύς…
Το AESA για τα F-16 Block 50
Η καθυστέρηση αυτής της LOR έχει όπως φαίνεται δυο όψεις, όπως επιμένουν πηγές μας. Η μια αναλύθηκε στις προηγούμενες γραμμές και η δεύτερη αφορά τις δεύτερες σκέψεις που γίνονται ακόμη και τώρα, σε μια προσπάθεια που γίνεται από το αεροπορικό Επιτελείο να ενισχύσει με τον καλύτερα δυνατό τρόπο τη ραχοκοκαλιά του εναέριου στόλου των F-16.
Το προσωρινό «φρένο» στα 50άρια ήλθε μετά από προτάσεις ώστε να επανεξεταστεί η περίπτωση εγκατάστασης του ραντάρ AESA και στα 38 F-16 Block 50.
Παράλληλα διερευνήθηκε και η περίπτωση της καλωδιακής εγκατάστασης του AESA η οποία θα τοποθετούνταν ως «αναμονή» και να εκκινούσε η αναβάθμιση με τα υπάρχοντα ιδιαίτερα αξιόπιστα ραντάρ που αφαιρούνται από τα F-16 του Αράξου. Άρα στο μέλλον και με την καλυτέρευση των οικονομικών δεδομένων και αυτά τα 38 μαχητικά να περνούσαν στην Viper τεχνολογία.
Για την τελευταία περίπτωση ξεκαθαρίστηκε άμεσα από την κατασκευάστρια εταιρεία πως κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο, εξηγώντας πως δεν μπορεί σ’ έναν τόσο περιορισμένο χώρο να δημιουργηθεί «καθεστώς» αναμονής, την στιγμή που ακόμη και μισό μέτρο καλωδίου προσμετράτε στο συνολικό βάρος του μαχητικού το οποίο περνά εξαντλητικές δοκιμές έως ότου πάρει το πράσινο φως ως «αξιόμαχο».
Μέσα από τις προτάσεις αυτές εκείνο που φάνηκε είναι πως η κάθε μια δημιουργούσε μια άλλη version για το F-16 Block 50, η οποία όμως δεν έχει σχέση με αυτή που έλαβε την έγκριση και προχώρησε μέσα από την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Πηγή: Hellasjournal