5 Μαρτίου 1913: Δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη ο μακροβιότερος Βασιλεύς των Ελλήνων Γεώργιος Α΄

 
5 Μαρτίου 1913: Δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη ο μακροβιότερος Βασιλεύς των Ελλήνων Γεώργιος Α΄

Ενημερώθηκε: 05/03/24 - 17:58

Στις 5 Μαρτίου 1913, με το «παλαιό ημερολόγιο» που ίσχυε τότε (ή 18 Μαρτίου 1913, με το ισχύον σήμερα), δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη ο μακροβιότερος Βασιλεύς των Ελλήνων Γεώργιος Α’ από έναν σχιζοφρενή Θεσσαλονικέα, τον Αλέξανδρο Σχινά, ο οποίος λίγες μέρες αργότερα, στη διάρκεια της ανακρίσεώς του, φαίνεται πως αυτοκτόνησε, συμφώνως με την επίσημη αιτιολογία της Χωροφυλακής, πέφτοντας από τον δεύτερο όροφο στο έδαφος.

Ο Γεώργιος Α΄, ο οποίος γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1845 ως Δανός Πρίγκιπας, στην Κοπεγχάγη, βασίλεψε ως Βασιλεύς των Ελλήνων από τις 30 Μαρτίου 1863 μέχρι τη δολοφονία του στις 5/18 Μαρτίου 1913. Ο Γεώργιος, σε ηλικία μόλις 17 ετών εξελέγη βασιλιάς από την Ελληνική Εθνοσυνέλευση, μετά από πρόταση και υποστήριξη από πλευράς των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Ρωσική Αυτοκρατορία) .

Το 1867, ο Γεώργιος παντρεύτηκε τη Ρωσίδα Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Κωνσταντίνοβνα και έγινε ο αρχηγός της ελληνικής δυναστείας, ενώ οι δύο αδελφές του, Αλεξάνδρα και Δάγμαρ, παντρεύτηκαν τον Εδουάρδο Ζ’ της Βρετανίας και τον Αλέξανδρο Α’ της Ρωσίας, οι οποίοι ήταν γαμπροί του!

Επί βασιλείας του η Ελλάδα παραχώρησε ειρηνικώς τα Ιόνια νησιά το 1864, ενώ η Θεσσαλία προσαρτήθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά το πέρας του Ρωσοτουρκικού πολέμου (1877-1878), ενώ μετά το πέρας του Α’ Βαλκανικού πολέμου (στον Β’ Βαλκανικό δεν ζούσε) ευτύχησε να δει να ενσωματώνονται στον εθνικό κορμό, μετά τη θριαμβευτική πορεία του Ελληνικού Στρατού και του τότε Βασιλικού Ναυτικού, η Ήπειρος, η Μακεδονία, με κορωνίδα τη Θεσσαλονίκη, όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η χερσόνησος του Άθω με το Άγιον Όρος!

Αξίζει να σημειωθεί ότι με την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, ο τότε Βασιλιάς Γεώργιος Α’ συντάχθηκε απολύτως με την πολιτική του Πρωθυπουργού του Ελευθερίου Βενιζέλου του οποίου πήρε το μέρος ακόμα και σε βάρος του γιού του Διαδόχου του Θρόνου και Αρχιστρατήγου Κωνσταντίνου.

Στις 24 Νοεμβρίου 1912, ο Γεώργιος εισήλθε θριαμβευτικά στη Θεσσαλονίκη, όπου και εγκαταστάθηκε σε μία υψηλού συμβολισμού πολιτική κίνηση, προκειμένου να θεμελιώσει την ελληνική κυριαρχία στην πόλη αλλά και στη γύρο περιοχή της, έναντι της Βουλγαρικής επιθετικότητος.

Στις 5 Μαρτίου 1913, λίγο προτού ο Γεώργιος Α’ συμπληρώσει τα πενήντα χρόνια της βασιλείας του, είχε προγραμματίσει να επισκεφθεί για εθιμοτυπικούς λόγους τον Γερμανό Ναύαρχο Γκόπφεν, και για το λόγο αυτό κατέβηκε στην αποβάθρα του Λευκού Πύργου, συνοδευόμενος μόνο από τον Υπασπιστή του Ταγματάρχη Φραγκούδη. Τότε, στη συμβολή της οδού Βασιλίσσης Όλγας, πλησίασε τον Βασιλιά και τον Υπασπιστή του ο Αλέξανδρος Σχινάς, ο οποίος από μικρή απόσταση πυροβόλησε εναντίον του Γεωργίου τον οποίο τραυμάτισε σοβαρά. Ακολούθως προσπάθησε να πυροβολήσει και τον υπασπιστή του αλλά εκείνος έπεσε πάνω του και τον αφόπλισε. Ο δολοφόνος συνελήφθη από δύο χωροφύλακες που βρίσκονταν στην περιοχή και έσπευσαν αμέσως στο χώρο της επιθέσεως κατά του Γεωργίου Α’.

Ο βαριά τραυματισμένος Γεώργιος Α’ μεταφέρθηκε εσπευσμένως στο «Παπάφειο Ίδρυμα», όπου όμως οι γιατροί δε μπόρεσαν να του προσφέρουν καμία βοήθεια, αφού ήταν ήδη νεκρός. Αμέσως, η Θεσσαλονίκη τέθηκε σε κατάσταση επιφυλακής γιατί ουδείς γνώριζε ποιος ήταν ο δολοφόνος και κυρίως τα κίνητρά του, τα καταστήματα έκλεισαν και άρχισαν οι καμπάνες των εκκλησιών να χτυπούν πένθιμα.

Στη συνέχεια η σορός του Γεωργίου Α΄ μεταφέρθηκε στον Πειραιά, ταριχεύθηκε και εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα για πέντε ημέρες, ενώ μετά την πάνδημη κηδεία του, ετάφη στο βασιλικό ανάκτορο του Τατοΐου.

Στις 6 Μαΐου 1913, συμφώνως με την επίσημη εκδοχή, ο Σχινάς αυτοκτόνησε πηδώντας από το παράθυρο του τμήματος της χωροφυλακής, όπου κρατούταν. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατάθεσή του ποτέ δεν δόθηκε στη δημοσιότητα. Οι φάκελοι της ανακρίσεως φαίνεται ότι κάηκαν στη διάρκεια του πλου του ατμοπλοίου «Ελευθερία» που τους μετέφερε από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά, όταν στο πλοίο εκδηλώθηκε πυρκαγιά, η οποία – «συμπτωματικώς» - κατέστρεψε κυρίως την καμπίνα όπου φυλάσσονταν όλοι οι προανακριτικοί φάκελοι για τη μεταφορά!

Αξίζει να σημειωθεί ότι πίσω από τη δολοφονία του Βασιλέως Γεωργίου Α’ πιστεύεται ότι κρυβόταν η Γερμανία, αφού ο Γεώργιος υποστήριζε τον Βενιζέλο, που ήταν Αγγλόφιλος, και είχε φανεί ότι σε πολιτικά θέματα δεν υποστήριζε τη γερμανόφιλη πολιτική του Διαδόχου Κωνσταντίνου, ο οποίος θυμίζουμε ήταν επ’αδελφή γαμβρός του Κάϊζερ Γουλιέλμου της Γερμανίας, τον οποίον ήθελαν να ανεβεί στον ελληνικό θρόνο γιατί πίστευαν ότι έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντά τους, κάτι που φάνηκε την επόμενη χρονιά (1914) όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Τέλος, μία τελευταία «ψηφίδα» στο «παζλ» της «συνομοσιολογίας» για τη δολοφονία του Γεωργίου Α’, που τίποτα ως σήμερα δεν έχει αποδειχθεί, απλώς λογίζονται ως «ισχυρές ενδείξεις», ήταν και ο «περίεργος» (τουλάχιστον) θάνατος του μοναδικού αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του Γεωργίου Α’, του Υπασπιστή του Ταγματάρχη Πυροβολικού Ιωάννη Φραγκούδη. Ο Ιωάννης Φραγκούδης ήταν συμμαθητής του Διαδόχου Κωνσταντίνου στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και πολύ στενός του φίλος, σχέση που έπαιξε ασφαλώς ρόλο στο να επιλεγεί για Υπασπιστής του Βασιλέως Γεώργιου Α’. Το πιο σημαντικό και ενδιαφέρον στοιχείο όμως ήταν ότι ο Ταγματάρχης Φραγκούδης ήταν ΑΡΙΣΤΟΣ σκοπευτής και το 1896, στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες των Αθηνών, συμμετείχε με την Ελληνική ομάδα στα αγωνίσματα της Σκοποβολής όπου κατέκτησε ένα χρυσό μετάλλιο στο περίστροφο 25 μέτρων, ένα αργυρό μετάλλιο στο πολεμικό όπλο 300 μ. και ένα χάλκινο στο ελεύθερο πιστόλι!

Επίσης, ο Υπασπιστής του Γεώργιου Ταγματάρχης Φραγκούδης, εκτός από ΑΡΙΣΤΟΣ σκοπευτής ήταν και ένας δεινός ξιφομάχος. Μάλιστα, το 1908, ύστερα από φιλονικία, μονομάχησε με τον συνάδελφό του αξιωματικό του Πυροβολικού και μετέπειτα Στρατηγό, Λεωνίδα Παρασκευόπουλο, τον οποίο και τραυμάτισε κατά τη μεταξύ τους μονομαχία παρουσία μαρτύρων!

Αυτός λοιπόν ο αξιωματικός, Υπασπιστής του Γεώργιου και μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας, με αυτό το «υπόβαθρο», πέθανε το 1916 στις ΗΠΑ (στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου δηλαδή, αλλά με τις ΗΠΑ ακόμα ουδέτερες), από… ηλεκτροπληξία και ενώ βρισκόταν σε επίσημη αποστολή του Ελληνικού Στρατού με σκοπό την προμήθεια πυρομαχικών από τις ΗΠΑ!

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ