Στις 25 Μαρτίου 1821 έχουμε – κατά την παράδοση – την επίσημη κήρυξη της Επαναστάσεως στον Μωριά από τους επαναστατημένους Έλληνες της περιοχής εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με αντικειμενικό σκοπό την αποτίναξη της σχεδόν 400 ετών κυριαρχίας τους από τα ελληνικά εδάφη και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους.
Τον Φεβρουάριο του 1821 ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, Αλέξανδρος Υψηλάντης, εισέβαλε στη Μολδοβλαχία, κηρύσσοντας από εκεί τον ξεσηκωμό του Γένους εναντίον των Οθωμανών, ενώ τον Μάρτιο του 1821 οι Φιλικοί με τη δράση τους είχαν προκαλέσει πολλές μικρές επαναστατικές δράσεις, από τη Μακεδονία μέχρι την Κρήτη, ενώ οι επαναστάτες αφορίστηκαν από τη σύνοδο του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως! Το γεγονός αυτό βέβαια δεν αποσόβησε τις μεγάλες σφαγές αμάχων στις οποίες προχώρησαν οι Οθωμανικές αρχές, καθώς και εκτελέσεις Ελλήνων προυχόντων, μεταξύ των οποίων ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε'.
Στις 17 Μαρτίου 1821 ορκίστηκαν στην Μάνη, που ήταν ουσιαστικώς ελεύθερη και στις 23 του μηνός καταλήφθηκε αναίμακτα από τους Έλληνες η Καλαμάτα, όπου αμέσως συγκροτήθηκε η «Μεσσηνιακή Γερουσία» με επικεφαλής τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Είχε προηγηθεί η σύσκεψη στη Βοτσίτσα στην οποία συμμετείχαν πλήθος προκρίτων και άλλων σημαντικών Ελλήνων, στην οποία όμως δεν είχαν ληφθεί οριστικές αποφάσεις για την έναρξη της επαναστάσεως. Όλα αυτά όμως είχαν συνεγείρει τις Οθωμανικές αρχές, που άρχισαν να υποψιάζονται τον ξεσηκωμό. Η ημερομηνία της 25ης Μαρτίου 1821 επιλέχθηκε αργότερα ως συμβολική μέρα για έναρξη της επαναστάσεως.
Στις 16 Μαρτίου 1821 στην περιοχή των Καλαβρύτων Έλληνες σκότωσαν Οθωμανούς φοροεισπράκτορες, ενώ ακολούθησαν μεμονωμένες επιθέσεις σε μουσουλμάνους της περιοχής. Ο τοπικός Οθωμανός ηγεμών προσπάθησε ανεπιτυχώς να φύγει από την πόλη, και ειδοποίησε τους ομόθρησκούς του κατοίκους της περιοχής να κλειστούν σε τρεις πύργους.
Στις 20 Μαρτίου 1821 οι Οθωμανοί της Πάτρας κλείστηκαν στο κάστρο της πόλεώς τους, αφού είχαν τρομοκρατηθεί με τα συμβαίνοντα στην περιοχή των Καλαβρύτων. Την επομένη μέρα ξεκίνησαν συγκρούσεις στην Πάτρα, αλλά στις 22/23 Μαρτίου εισήλθαν στην Πάτρα στρατιωτικά σώματα Ελλήνων, που ανάγκασαν τους Οθωμανούς να κλειστούν εκ νέου στο κάστρο.
Στις 24 Μαρτίου 1821 (κατ' άλλους την επομένη 25 Μαρτίου) έφτασε στην Πάτρα ο Μπενιζέλος Ρούφος, μαζί με τους Σαγιά και άλλους, ενώ στη συνέχεια έφτασαν και οι Ανδρέας Ζαΐμης και ο Μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο οποίος έστησε το απόγευμα στην πλατεία του Αγ. Γεωργίου σταυρό και δόθηκε όρκος για την Επανάσταση μέσα σε κλίμα γενικού ενθουσιασμού και «αλλόφρονως χαράς» του λαού της Πάτρας. Τις αμέσως επόμενες μέρες συγκροτήθηκε το «Αχαϊκό Διευθυντήριο» με επικεφαλής τους προεστούς Ανδρέα Λόντο και Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, καθώς και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.
Στις 26 Μαρτίου 1821 το «Αχαϊκό Διευθυντήριο» επέδωσαν μία επαναστατική διακήρυξη στους προξένους των ξένων δυνάμεων που βρίσκονταν στην Πάτρα.
Αργότερα, οι πελοποννησιακές δυνάμεις με επικεφαλής τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη πολιόρκησαν την Τριπολιτσά, την οποία και κατέλαβαν. Η εκστρατεία του Υψηλάντη απέτυχε και σε σύντομο χρονικό διάστημα τα οθωμανικά στρατεύματα έσβησαν τις περισσότερες από τις επαναστατικές εστίες της ηπειρωτικής Ελλάδας όμως οι επαναστάτες κατάφεραν να υπερισχύσουν στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και σε πολλά νησιά του Αιγαίου.
Το σύνθημα των επαναστατών «Ελευθερία ή θάνατος» έγινε το εθνικό σύνθημα της Ελλάδας, ενώ από το 1838 αποφασίστηκε με απόφαση της τότε κυβερνήσεως και του Βασιλέως Όθωνος, όπως η 25η Μαρτίου, συμβολική ημέρα λόγω του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, να εορτάζεται ως η επέτειος της ενάρξεως της επαναστάσεως και καθιερώθηκε ως ημέρα εθνικής εορτής και αργίας.