Η μακροχρόνια έκθεση σε υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ειδικά σε μικροσωματίδια (PM2.5), φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των ασθενών που νοσηλεύονται με λοίμωξη Covid-19, σύμφωνα με μεγάλη πολυκεντρική μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Κλινικής Μικροβιολογίας και Μολυσματικών Νόσων (ECCMID).
Μάλιστα όσο μεγαλύτερη η έκθεση τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος: για κάθε ελάχιστη αύξηση της μακροχρόνιας έκθεσης σε PM2.5 υπερτριπλασιάζονταν οι πιθανότητες μηχανικού αερισμού και διπλασιάζονταν οι πιθανότητες για νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ).
Η Δρ Anita Shallal από το Νοσοκομείο Henry Ford του Ντιτρόιτ και οι συνεργάτες της μελέτησαν τη σχέση ατμοσφαιρικής ρύπανσης και σοβαρότητας της λοίμωξης Covid-19 αναλύοντας στοιχεία για 2.038 ενήλικες που είχαν εισαχθεί σε τέσσερα μεγάλα νοσοκομεία την περίοδο 12 Μαρτίου-24 Απριλίου 2020.
Μεταξύ των στοιχείων που αξιολογήθηκαν ήταν ο τόπος κατοικίας των ασθενών αλλά και τα επίπεδα της περιβαλλοντικής ρύπανσης της περιοχής κατοικίας. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση της πορείας της λοίμωξης Covid-19 και του ιστορικού έκθεσης του ασθενή σε μικροσωματίδια (PM2.5), όζον χρωστικές που περιέχουν μόλυβδο, ρύπους οχημάτων, επικίνδυνα απόβλητα και σκουπίδια.
Εν τέλει διαπιστώθηκε ότι οι άνδρες, αφροαμερικανικής καταγωγής, που ήταν παχύσαρκοι ή όσοι είχαν σοβαρά χρόνια υποκείμενα προβλήματα υγείας είχαν περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και εισαγωγή σε ΜΕΘ. Το ίδιο ίσχυε και για όσους κατοικούσαν σε περιοχές με υψηλή επίπεδα μικροσωματιδίων και χρωστικές ουσίες που περιέχουν μόλυβδο.
Ακόμα και όταν συνεκτιμήθηκαν παράγοντες που ενδεχομένως να παίζουν ρόλο στην σοβαρότητα της λοίμωξης Covid-19, όπως η ηλικία, ο Δείκτης Μάζας Σώματος και τα υποκείμενα προβλήματα υγείας, και πάλι το άρρεν φύλο, η παχυσαρκία και τα υποκείμενα νοσήματα ήταν προγνωστικός δείκτης θανάτου. Ομοίως η έκθεση σε μικροσωματιδιακή ρύπανση ήταν ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης μηχανικού αερισμού και εισαγωγής στη ΜΕΘ, αλλά δεν αύξανε τον κίνδυνο θανάτου.
«Ίσως η μακροχρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση να εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα συντελώντας σε αυξημένη ευαλωτότητα σε ιούς και πιο σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις. Επίσης τα μικροσωματίδια ενδεχομένως να αποτελούν οχήματα μεταφοράς των ιών, αυξάνοντας έτσι την εξάπλωσή τους. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να μελετηθεί σε βάθος το θέμα ώστε να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα δημόσιας υγείας εν καιρώ πανδημίας», σημειώνει η Δρ Shallal.