Η εφημερίδα Tagesspiegel επισημαίνει ότι ο Ερντογάν προκήρυξε πρόωρες εκλογές για τις 14 Μαΐου, παρά την παλαιότερη δέσμευσή του ότι δεν πρόκειται να καταφύγει σε πρόωρες κάλπες. Ο λόγος: «Ο Ερντογάν βιάζεται με τις εκλογές, γιατί η πολιτική που ακολουθεί σήμερα αδειάζει τα κρατικά ταμεία. Λόγω καλπάζοντος πληθωρισμού έχει αυξήσει σημαντικά τον κατώτατο μισθό και τις απολαβές των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ παράλληλα διευκολύνει την πρόωρη συνταξιοδότηση και σχεδιάζει εκτεταμένη φορολογική αμνηστία. Την ίδια στιγμή η κεντρική τράπεζα δαπανά δισεκατομμύρια, κατ' εντολήν του προέδρου, για να αντισταθμίσει- εν μέρει, έστω- την απαξίωση της τουρκικής λίρας».
Επιπλέον, τονίζει η εφημερίδα του Βερολίνου, οι πρόωρες εκλογές «εντείνουν την πίεση προς την αντιπολίτευση. Μία συμμαχία έξι κομμάτων θέλει να ρίξει τον Ερντογάν και να κατακτήσει την πλειοψηφία στη Βουλή. Ωστόσο, μέχρι στιγμής η συμμαχία δεν έχει καταφέρει να συμφωνήσει ούτε σε ένα εμπεριστατωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα, ούτε σε κοινό υποψήφιο. (…) Επιπλέον, η 'συμμαχία των έξι' απορρίπτει τη συνεργασία με το κουρδικό κόμμα HDP, παρότι αυτό φτάνει το 11% στις δημοσκοπήσεις και θα μπορούσε να διασφαλίσει ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την αντιπολίτευση».
Η εφημερίδα Die Welt εκθειάζει τους διπλωματικούς χειρισμούς Ερντογάν, υποστηρίζοντας ότι «ξέρει να εκμεταλλεύεται, όσο κανείς άλλος, τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που επιφέρει ο πόλεμος στην Ουκρανία». Ως παράδειγμα αναφέρει την επαναπροσέγγιση με τη Συρία του Μπασάρ Αλ Ασάντ: «Επί δώδεκα χρόνια ο Ερντογάν και ο Ασάντ ήταν εχθροί. Ο Ερντογάν χαρακτήριζε τον Ασάντ 'δολοφόνο' και 'τρομοκράτη', ο οποίος δεν έχει θέση στις διαπραγματεύσεις για τη μεταπολεμική τάξη πραγμάτων στη Συρία. Ο Ασάντ αποκαλούσε τον Ερντογάν 'κλέφτη', που έχει αποσπάσει ξένα εδάφη (καθώς ο τουρκικός στρατός κατέχει εδάφη στη Βόρεια Συρία), η κυβέρνηση της Συρίας κατηγορούσε την Τουρκία για στήριξη της τρομοκρατίας, ενώ ο Ερντογάν από την πλευρά του συνέκρινε τον Ασάντ με τον Χίτλερ. Κι όμως τώρα, οι δύο άνδρες προγραμματίζουν κοινή συνάντηση κορυφής και μάλιστα πριν από τις εκλογές στην Τουρκία, οι οποίες διεξάγονται κατά πάσα πιθανότητα στις 14 Μαΐου. Πρόκειται για μία δραστική αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, υπό τις ευλογίες του Πούτιν και ενάντια στα αμερικανικά συμφέροντα».