Να μην αποκλείσουν την Τουρκία από τις ευρωπαϊκές αμυντικές προσπάθειες λόγω του Erdogan καλεί τις χώρες της Δύσης άρθρο γνώμης που φιλοξενούν οι Financial Times στο οποίο σημειώνεται ότι η συμβολή της Άγκυρας μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας από την άποψη αυτή, καθώς πληθαίνουν τα ερωτηματικά σχετικά με τη μακροπρόθεσμη δέσμευση των ΗΠΑ για την ασφάλεια της ηπείρου.
Ο άρθρογράφος Gonul Tol υποστηρίζει μεταξύ άλλων:
Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ θα συναντηθούν στην Ουάσιγκτον τον Ιούλιο σε μια κρίσιμη στιγμή για την ευρωπαϊκή άμυνα. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία επιβεβαίωσε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αμυνθεί χωρίς την Αμερική. Αυτό είναι ανησυχητικό, ειδικά δεδομένου ότι ο Donald Trump, του οποίου η δέσμευση για την ευρωπαϊκή ασφάλεια είναι αμφισβητήσιμη στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο.
Ακόμα κι αν ο επόμενος πρόεδρος είναι φιλοευρωπαίος, ο πόλεμος της Ουκρανίας και η προσπάθεια των ΗΠΑ να στραφούν στον Ινδο-Ειρηνικό φέρνουν την Ευρώπη αντιμέτωπη με την πιο επικίνδυνη συγκυρία εδώ και δεκαετίες.
Για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της στον αμυντικό τομέα, η Ευρώπη πρέπει να αρχίσει να «σπάει αυγά». Αυτό περιλαμβάνει την ενσωμάτωση της Τουρκίας στα σχέδια για την κλιμάκωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ευρώπης. Για πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες, ωστόσο, ο Τούρκος Recep Tayyip Erdoğan βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των δυσάρεστων εταίρων – και όχι αδικαιολόγητα.
Η αυταρχική του διακυβέρνηση, η απρόβλεπτη συμπεριφορά και η ρητορική του εναντίον της Δύσης συχνά τους εξοργίζουν. Η μακρά προσπάθεια του Τούρκου ισχυρού άνδρα για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ ήταν μόνο ο τελευταίος πονοκέφαλος για τους δυτικούς ηγέτες. Προσθέστε τις άνετες σχέσεις του Erdoğan με τον Ρώσο Vladimir Putin και την ταραγμένη ιστορία της Τουρκίας με την Ελλάδα και την Κύπρο και είναι σαφές γιατί η Άγκυρα δεν θεωρείται ως ένας απαραίτητος σύμμαχος, αλλά ως καταστροφέας της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Τουρκία έχει αποκλειστεί από τις προσπάθειες για την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Μόνιμης Διαρθρωτικής Συνεργασίας (PESCO). Ιδρύθηκε από την ΕΕ το 2017 εν μέσω ανησυχιών για τη δέσμευση του Trump,στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, η PESCO στοχεύει να εμβαθύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, αλλά είναι ανοιχτή στη συμμετοχή τρίτων χωρών.
Η ΕΕ, ωστόσο, έχει από καιρό απορρίψει τη συμμετοχή της Τουρκίας για πολιτικούς λόγους. Ένας ειλικρινής αντίπαλος της ενσωμάτωσης της Τουρκίας είναι ο Γάλλος Πρόεδρος Emmanuel Macron, ο οποίος ζητά μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή άμυνα και μια πιο διεκδικητική ΕΕ παγκοσμίως, αλλά βλέπει την εξωτερική πολιτική του Erdogan ως εμπόδιο.
Ο Macron μπορεί να μην θέλει να το παραδεχτεί, αλλά η ΕΕ δεν έχει τις στρατιωτικές δυνατότητες για να ανταποκριθεί στις φιλοδοξίες της. Η υπεράσπιση της Ευρώπης από μια ρεβιζιονιστική Ρωσία πρέπει να περιλαμβάνει χώρες εκτός ΕΕ του ΝΑΤΟ. Η αμήχανη αλήθεια είναι ότι ο αποκλεισμός της Τουρκίας από τις προσπάθειες ενίσχυσης της ευρωπαϊκής άμυνας λόγω του Erdogan είναι κοντόφθαλμος.
Η Τουρκία διαδραματίζει ήδη κρίσιμο ρόλο στην υπεράσπιση της Ευρώπης. Συμμετέχει σε επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και σε πολλές αποστολές της ΕΕ. Επιπλέον, η οικοδόμηση της ικανότητας της ηπείρου να αμυνθεί είναι ένα έργο γενεών και ο Erdogan δεν θα διοικεί την Τουρκία για πάντα, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθεί.
Οι δημοτικές εκλογές του Μαρτίου, οι οποίες επέφεραν ένα τρομερό πλήγμα στο κυβερνών κόμμα, υποδηλώνουν την αποδυνάμωση της εξουσίας του Erdogan . Μια μετα-Ερντογάν Τουρκία μπορεί να αλλάξει μόνο εν μέρει την εξωτερική της πολιτική, αλλά θα έχει περισσότερα να προσφέρει στην ευρωπαϊκή άμυνα ενάντια στη Ρωσία.
Και τούτο για τρεις λόγους:
- Πρώτον, παρά την καλλιέργεια στενών δεσμών από τον Erdogan με τον Putin μια ρεβιζιονιστική Ρωσία αποτελεί σοβαρή απειλή για την τουρκική εθνική ασφάλεια.
- Δεύτερον, η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας έχει λάβει ώθηση υπό τον Erdogan, αλλά το μέλλον της θα είναι ακόμη πιο λαμπρό με δημοκρατική διακυβέρνηση, αξιοκρατία και οικονομική σταθερότητα. Από πυρομαχικά έως συστήματα αεράμυνας μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας μπορεί να έχει μεγάλη συμβολή στην ευρωπαϊκή ασφάλεια μακροπρόθεσμα και να βοηθήσει την Ευρώπη να καλύψει τα κενά που αφήνουν οι ΗΠΑ.
- Τέλος, η Τουρκία μπορεί να καλύψει τις ελλείψεις της Ευρώπης σε ανθρώπινο δυναμικό. Επί Erdogan, ο τουρκικός στρατός, όπως όλοι οι άλλοι θεσμοί, έχει πολιτικοποιηθεί και στελεχωθεί με φίλα προσκείμενους στην κυβέρνηση. Αλλά εξακολουθεί να είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ και ο επαγγελματισμός του θα αποκατασταθεί μόλις η αυταρχική πολιτική απομακρυνθεί.
Συμπερασματικά, συνοψίζει ο αρθογράφος, η ανοικοδόμηση της ευρωπαϊκής άμυνας είναι ένα μνημειώδες έργο. Όταν η Ευρώπη φέρει στο τραπέζι την αμυντική της ολοκλήρωση, πρέπει να ενσωματώσει την Τουρκία στα σχέδιά της.
Αυτό όχι μόνο θα ενισχύσει την άμυνα μιας μετα-αμερικανικής Ευρώπης, αλλά θα αγκιστρώσει μια Τουρκία μετά τον Erdogan στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης.
Πηγή: Financial Times [Don’t cut Turkey out of European defence efforts because of Erdoğan] μέσω Hellasjournal.com