Τουρκία: Η Τουρκία είναι επίσημα γνωστή ως Δημοκρατία της Τουρκίας ή Τουρκική Δημοκρατία (Τουρκικά: Türkiye Cumhuriyeti, μτγ: Τιούρκιγιε Τζουμχουριετί, ΔΦΑ: tyrkije d͡ʒumhurijeti). Είναι μια αναπτυσσόμενη χώρα που βρίσκεται στη νοτιοδυτική Ασία, με ένα μικρό (3%) τμήμα της επικράτειάς της (Ανατολική Θράκη) στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Μέχρι το 1922, η χώρα ήταν το κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Τουρκία συνορεύει με οκτώ χώρες: δυτικά με την Ελλάδα, βορειοδυτικά με τη Βουλγαρία, ανατολικά με τη Γεωργία, την Αρμενία, το Ιράν και το θύλακα Ναχιτσεβάν του Αζερμπαϊτζάν και νοτιοανατολικά με το Ιράκ και τη Συρία. Νότια είναι η Μεσόγειος Θάλασσα, δυτικά το Αιγαίο Πέλαγος και βόρεια ο Εύξεινος Πόντος.
Η θέση της Τουρκίας στο σταυροδρόμι Ευρώπης και Ασίας την καθιστά χώρα σημαντικής γεωστρατηγικής σημασίας. Το 1984 το ΡΚΚ (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν), μια Κουρδική αποσχιστική ομάδα, ξεκίνησε μια εκστρατεία ανταρσίας κατά της τουρκικής κυβέρνησης, που μέχρι σήμερα έχει στοιχίσει πάνω από 40.000 ανθρώπινες ζωές, πάντως αυτή τη στιγμή (Δεκέμβριος 2013) είναι σε εξέλιξη μια ειρηνευτική διαδικασία. Μετά τη φιλελευθεροποίηση της τουρκικής οικονομίας τη δεκαετία του 1980 η χώρα έχει πετύχει εντονότερη οικονομική ανάπτυξη και μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα. Στις 21 Ιουνίου 2014 η Κυβέρνηση Ερντογάν ψήφισε έναν νέο νόμο ο οποίος απαγόρευε στις γυναίκες να συμμετέχουν στις ένοπλες δυνάμεις. Τη νύχτα 15 προς 16 Ιουλίου 2016 εκδηλώθηκε απόπειρα πραξικόπηματος.
Η Τουρκία εισέρχεται με άλμα στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, θέτοντας ως στρατηγικό, αλλά ανησυχητικά φιλόδοξο, στόχο τη λειτουργία 12 πυρηνικών αντιδραστήρων έως το 2050.
Η στρατηγική, η οποία συνδυάζει την αμφισβήτηση της κυριαρχίας των γειτόνων της με την αναζήτηση προνομιακής μεταχείρισης από τους συμμάχους, αποδεικνύει ότι ο αναθεωρητισμός και η αδιαλλαξία παραμένουν ο κεντρικός άξονας της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής υπό τον Ερντογάν.
Διεθνείς δυνάμεις θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας «ήδη από τον επόμενο μήνα», ως μέρος του αμερικανικού σχεδίου ειρήνης για τον θύλακα, σύμφωνα με δύο αμερικανικές πηγές που επικαλείται το πρακτορείο Reuters στις 12 Δεκεμβρίου.
Η δίκη έχει προσδιοριστεί από το 40ό Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης να ξεκινήσει στις 9 Μαρτίου 2026 στο σωφρονιστικό συγκρότημα του Μαρμαρά.
Ο κ. Κόμπος τόνισε ότι η Λευκωσία είναι «ανοιχτή να δει πώς μπορούμε να συμμετάσχουμε», αλλά έθεσε ως βασική προϋπόθεση τη σαφήνεια ως προς την εντολή, τον σχεδιασμό, τους συμμετέχοντες και τους κανόνες εμπλοκής της δύναμης.
Όπως σημειώνει το Reuters, η ενίσχυση των εναλλακτικών ενεργειακών οδεύσεων μέσω Ελλάδας και Κύπρου μειώνει τον διαχρονικό ρόλο της Τουρκίας ως «αναγκαίου περάσματος» προς την ευρωπαϊκή αγορά, υπονομεύοντας τη διαπραγματευτική της ισχύ.
Η διπλωματική δραστηριότητα στην Άγκυρα αποκαλύπτει μια ανησυχητική αναδιάταξη των περιφερειακών δυνάμεων, όπου η Τουρκία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την αστάθεια, ενώ η Χεζμπολάχ φαίνεται να είναι αναγκασμένη να εγκαταλείψει στρατηγικές συμμαχίες για να επιβιώσει.
Οι ειδικοί του ΟΗΕ καλούν την Τουρκία να σταματήσει άμεσα την ποινικοποίηση της ειρηνικής ακαδημαϊκής, θρησκευτικής και κοινωνικής δραστηριότητας και να αναθεωρήσει τους αντιτρομοκρατικούς νόμους που επιτρέπουν τη σαρωτική καταστολή των επικριτών του.
Η Τουρκία αξιοποιεί αυτά τα «άυλα εργαλεία» για να διαμορφώσει τις προτιμήσεις της κοινής γνώμης προς όφελός της, επιδιώκοντας την ηγεμονία στον ευρύτερο γεωγραφικό της χώρο, βασιζόμενη στον πολιτισμό, τις πολιτικές αξίες και την οικονομική ισχύ.
Η Τουρκία κλιμακώνει εκ νέου την ρητορική της κατά της Ελλάδας, θέτοντας ζήτημα «αιτίας πολέμου» για την εγκατάσταση αμυντικών συστημάτων στα νησιά του Αιγαίου, ενώ παράλληλα στοχοποιεί προσωπικά τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια, χαρακτηρίζοντάς τον «θρασύ».
Οι δημοσιογράφοι στην Τουρκία αντιμετωπίζουν συχνά κατηγορίες που δεν σχετίζονται άμεσα με το έργο τους, ως μέσο πίεσης και φίμωσης, σε ένα πολιτικό κλίμα όπου ο έλεγχος των ΜΜΕ από την κυβέρνηση Ερντογάν είναι εκτεταμένος.
Στην ομιλία του, ο Οζντεμίρ κατηγόρησε την Ελλάδα ότι παραβιάζει διεθνείς συνθήκες και υπερβαίνει το «γεωπολιτικό της ανάστημα», τονίζοντας ότι η «υπομονή της Τουρκίας εξαντλείται».
