Στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι στραμμένο το βλέμμα της εγχώριας πολιτικής σκηνής μετά τις χθεσινές ραγδαίες εξελίξεις, που πυροδότησε η ηχηρή παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, με τον Στέφανο Κασσελάκη να ανακοινώνει νέες εκλογές για ανάδειξη προέδρου στο κόμμα.
Κι ενώ οι εργασίες του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ είναι σε εξέλιξη, οι μηχανές δουλεύουν στο φουλ και στα δυο στρατόπεδα.
Στο μεν στρατόπεδο του Στέφανου Κασσελάκη οι συσκέψεις είναι διαρκείς για το πότε θα γίνουν οι εκλογές αλλά και ποια στελέχη θα βγουν μπροστά στον προεκλογικό αγώνα.
Στο στρατόπεδο της Όλγας Γεροβασίλη τα ραντεβού διαδέχονται το ένα το άλλο. Η κα Γεροβασίλη είδε ήδη τον Διονύση Τεμπονέρα ο οποίος δεν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του και τον Θανάση Θεοχαρόπουλο, τον Σωκράτη Φάμελλο, τον Γιάννη Ραγκούση και πολλούς βουλευτές.
Μετά το ραντεβού με την Όλγα Γεροβασίλη με ενδιαφέρον αναμενόταν η τοποθέτηση του Διονύση Τεμπονέρα ο οποίος από το βήμα του συνεδρίου άφησε πολλές αιχμές εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη και τελικά δεν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του κόμματος. Αυτή ήταν και η απάντησή του στο ερώτημα που του έθεσε όπως αποκάλυψε το newsit.gr η Όλγα Γεροβασίλη η οποία αύριο από το βήμα του συνεδρίου θα ανακοινώσει την υποψηφιότητά της για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Είπε και η κα Γεροβασίλη στον Διονύση Τεμπονέρα: «Σκέψου το και πες μου».
Η απάντηση Τεμπονέρα ήρθε με τη μη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του από το βήμα του συνεδρίου αλλά και με αιχμές προς τον Στέφανο Κασσελάκη όπου είπε μεταξύ άλλων:
«Οι δικές μου «ρίζες», είναι στέρεες και διαχρονικές. Δεν έχουν ανάγκη από επιβεβαίωση. Στη ζωή μας μάθαμε να παλεύουμε για τις ιδέες και τις αρχές μας κοιτώντας τους ανθρώπους κατάματα. Ότι έχουμε να πούμε, το λέμε με το πρόσωπό μας καθαρό. Καρέκλες και οφίτσια αν και μας προσφέρθηκαν, δεν τα διεκδικήσαμε ποτέ. Ούτε και τα χρειαζόμαστε γιατί μας μάχες μας τις δίνουμε με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση χωρίς να ζητάμε μερτικό, μέσα στην κοινωνία. Το δικό μας «Εγώ» το προσφέρουμε πάντα με χαρά στο μεγάλο «Εμείς», το προσφέρουμε στη μεγάλη αυτή υπόθεση της Αριστεράς, που στέκεται πάνω από θέσεις και αξιώματα. Πέσαμε στη μάχη μεταξύ πρώτων και δεύτερων εκλογών, στην πρώτη γραμμή όταν όλα τα σκιαζε η φοβέρα, και αναλάβαμε την ευθύνη. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Προερχόμαστε από τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας, από το δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο, από την καθημερινή βιοπάλη στη δουλειά, μέσα στην στέρηση και στην αδικία, όμως μάθαμε σε όλη μας τη ζωή να υπερασπιζόμαστε το δίκιο των ανθρώπων. Υπηρετούμε οργανωμένα την υπόθεση της Αριστεράς και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε σαν απλοί στρατιώτες, εμπνευσμένοι από το μεγάλο σκοπό. Δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα και σε κανέναν. Δεν φοβόμαστε και δεν υποχωρούμε γιατί είμαστε αριστεροί και οι αριστεροί μαθαίνουν στη ζωή τους από μικροί, να μην φοβούνται. Εμείς άλλωστε το μάθαμε πιο νωρίς από τους άλλους. Σεβόμαστε απολύτως την βούληση των μελών και των φίλων του κόμματος, χωρίς να «κυνηγάμε χίμαιρες». Δεν έχουμε πολιτικές ανασφάλειες και είμαστε γεμάτοι αγάπη για τον συνάνθρωπο και ήδη πολύ πλούσιοι από τις εμπειρίες του αγώνα. Μάθαμε όμως να συμμετέχουμε και όχι να εξουσιοδοτούμε. Βλέπω απέναντί μου συντρόφους και όχι αντιπάλους. Αντίπαλός μου είναι μόνο τα προβλήματα του κόσμου. Αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου στην Ιστορία, σαν ένα μικρό, ελάχιστο κρίκο που θα φέρει πιο κοντά το όνειρο για μια κοινωνία αλληλεγγύης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η χώρα και ο λαός μας δεν χρειάζεται άλλους διχασμούς. Εμείς προσκαλούμε τους ανθρώπους δεν τους διώχνουμε. Χρειαζόμαστε πρόσθεση για να νικήσουμε και όχι αφαίρεση. Χρειαζόμαστε συλλογικότητα, συντροφικότητα, ανιδιοτέλεια και διάθεση για προσφορά. Η Αριστερά δεν παράγει μεσσίες και ήρωες. παράγει κοινωνικά υποδείγματα. Έχουμε χρέος να κρατήσουμε την υπόθεση αυτή ζωντανή. Αν χρειαστεί για να προχωρήσει η υπόθεση αυτή, να κάνουμε στην άκρη για το κοινό καλό, θα το κάνουμε με χαρά γιατί έτσι μεγαλώσαμε».