Ηταν 2007 όταν το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε την επικοινωνιακή καταιγίδα του σκανδάλου των ομολόγων. Το σενάριο τότε ήταν ένας. Να καταλογισθεί στην τότε κυβέρνηση της ΝΔ ότι η έκδοση ενός «τοξικού» δομημένου ομολόγου για τα Ασφαλιστικά ταμεία και οι προμήθειες από αυτό θα κατέληγαν σε λογαριασμούς της «γαλάζιας παράταξης».
Μια ιστορία που κράτησε χρόνια, σπιλώνοντας υπολήψεις και προσωπικότητες και έληξε πλέον με την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, το οποίο καταδίκασε, προ ημερών, τον τότε βουλευτή του Χρ. Πρωτόπαππα, να αποζημιώσει τον Γ. Κουρή, γενικό γραμματέα του Υπ. Οικονομικών την επίμαχη περίοδο, με το ποσό των 25.000 ευρώ, συν τους τόκους για μια εξαετία, συν παράβολα, συν δικαστικά και δικηγορικά έξοδα.
Το ιστορικό
Το 2010 το ΠΑΣΟΚ έρχεται στην εξουσία και προχωρεί στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, που θα διερευνούσε το «σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων».
Μια 19μελής διακομματική Επιτροπή βουλευτών συγκροτήθηκε με τον κ. Χρ. Πρωτόπαπα επικεφαλής.
Από την Επιτροπή αυτή, η ΝΔ αποχώρησε νωρίς, καταγγέλλοντας ότι λειτουργούσε μεροληπτικά και ότι το πόρισμα της αναμφίβολα θα είναι αποτέλεσμα προειλημμένης απόφασης.
Στο τέλος του 2010 και μετά από συνεδριάσεις πέντε μηνών το πόρισμα της Επιτροπής δημοσιοποιήθηκε αναφέροντας, ότι οι πολιτικές ηγεσίας της ΝΔ, των υπουργείων Οικονομικών και Κοινωνικής Ασφάλισης, ήταν συλλήβδην ένοχες παρανομιών.
Κατά το πόρισμα, το βάρος της ενοχής έπεφτε στους ώμους του τότε Γεν. Γραμματέα του υπ. Οικονομικών κ. Γ. Κουρή, ο οποίος ήταν ο φυσικός αυτουργός και οργανωτής της έκδοσης του «κρυφού» δομημένου ομολόγου, που έβλαψε το Δημόσιο και ιδιαίτερα την περιουσία των Ταμείων.
Μάλιστα ο κ. Πρωτόπαππας μιλώντας σε τηλεοπτική συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Alter, στις 4-10- 2011, ισχυρίστηκε, ότι δεν «μπόρεσε στην Εξεταστική Επιτροπή να τεκμηριωθεί η ευθύνη των υπουργών», γιατί ο Γενικός Γραμματέας του υπ. Οικονομικών, κ. Γ. Κουρής, που ήταν «ο φυσικός αυτουργός της ιστορίας των ομολόγων», κατά την δικαιοσύνη, δεν θεωρήθηκε υπαίτιος ποινικών αδικημάτων.
Στην ίδια εκπομπή, μάλιστα, όταν ο παρευρισκόμενος βουλευτής της ΝΔ Εμ. Κεφαλογιάννης του επισήμανε ότι «ο κ. Κουρής τον οποίο εσείς κατηγορείτε τόσο εύκολα καλείτε από την εισαγγελία ως κύριος μάρτυρας κατηγορίας στην δίκη των ομολόγων». Ο κ. Πρωτόπαπας κατηγόρησε την δικαιοσύνη λέγοντας ότι είναι «η ίδια Δικαιοσύνη που άφησε ελεύθερο τον Χ. Ψωμιάδη». Παράλληλα ανέφερε ότι «εγώ δεν μασάω τα λόγια μου» με τον Κουρή «και ας μου κάνει αγωγή».
Όμως με την απόφαση της δικαιοσύνης οι μάσκες έπεσαν, έστω και αν πέρασαν αρκετά χρόνια.
Όπως κρίθηκε τελεσίδικα, ο κ. Κουρής δεν μπορεί να θεωρηθεί υπαίτιος ποινικών αδικημάτων και ακόμα, (όπως αναφέρεται στην απόφαση), ο κ. Πρωτόπαπας «υποστήριξε τα δυσφημιστικά για τον ενάγοντα (Κουρή) γεγονότα, ενώ γνώριζε ότι οι δικαστικοί λειτουργοί που είχαν χειριστεί την υπόθεση των ομολόγων είχαν διεξάγει πληρέστερη έρευνα από την Εξεταστική Επιτροπή και αμερόληπτα είχαν αποφανθεί για όσους προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης αξιόποινων πράξεων . .».
Επομένως ο κ. Πρωτόπαπας «υπέπεσε στο αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, καθώς ουσιαστικά τελούσε εν γνώσει της αναλήθειας του δυσφημιστικού ισχυρισμού περί φυσικής αυτουργίας του ενάγοντος (Κουρή)».
Μετά την εκδοση της τελεσίδικης απόφασης του Εφετείου ο κ. Κουρής δήλωσε ότι «ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ότι τα στημένα σκάνδαλα αργά ή γρήγορα πέφτουν και οι πραγματικοί πολιτικοί απατεώνες φανερώνονται. Στο κατασκευασμένο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων αποδείχτηκε η προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση και τα απροκάλυπτα ψέματα ορισμένων ΜΜΕ, όπως και βουλευτών και άλλων πολιτικολογούντων. Κατέπεσε ο μύθος των απόψεων του προέδρου της αρχής για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος Ζορμπάς, και φάνηκε η αναποτελεσματικότητα των Εξεταστικών Επιτροπών όταν χρησιμοποιούνται με στόχο να πλήξουν τον πολιτικό αντίπαλο».
Για την ιστορία, ο κ. Ζορμπάς ήταν πρώην εισαγγελέας, όπου οι... «κακές γλώσσες» της εποχής σημείωναν το γεγονός, ότι μετά από 2 χρόνια ερευνών ως Γεν. Γραμματέας του υπ. Εθνικής Άμυνας δεν βρήκε ποινικά αδικήματα στις εξοπλιστικές συμβάσεις, που είχε συνάψει η προηγούμενη κυβέρνηση Σημίτη.
Με την απόφαση αυτή, η οποία αποτελεί τελεσίδικη καταδίκη συκοφαντίας για την υπόθεση των ομολόγων σε πολιτικό επίπεδο, αποδοκιμάζεται από τη Δικαιοσύνη, μία ακόμα δόλια μεθόδευση, περί δήθεν πολιτικού σκανδάλου, (όπως με το Βατοπαίδι), της τότε κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, αλλά και ειδικότερα της τότε ηγεσίας και των στελεχών του υπουργείου Οικονομικών, την επίμαχη περίοδο.