Μια από τις μεγαλύτερες μορφές της ελληνικής πολιτικής σκηνής, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Δευτέρας πλήρης ημέρων και έργων σε ηλικία 99 ετών. Ένας πολιτικός με μεγάλη ιστορία που άφησε το στίγμα του στην πορεία του τόπου μας. Ένας λαμπρός οικογενειάρχης που δεν παραμέλησε στιγμή την οικογένειά του για χάριν της πολιτικής.
Πολιτικά ενεργός υπήρξε σχεδόν σε όλη του την ζωή. Ακόμη και αφ'ότου αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική, βρισκόταν πάντα δίπλα στους νέους για να τους συμβουλεύει, ενώ δεν ήταν λίγες οι παρεμβάσεις του στα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας.
Η πρώτη του επαφή με την πολιτική γίνεται σε ηλικία 28 ετών όταν και εκλέχτηκε βουλευτής για πρώτη φορά με τους ''Βενιζελικούς Φιλελεύθερους'' των οποίων ηγείτο ο Σοφοκλής Βενιζέλος.
Το 1961 προσχωρεί στην νεοσύστατη Ένωση Κέντρου του Γιώργου Παπανδρέου για να συμμετάσχει στον «ανένδοτο αγώνα» κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, και αφήνει το στίγμα του με τις πολιτικές κινήσεις του.
Κατά την διάρκεια της Χούντας συλλαμβάνεται, τίθεται σε κατ'οίκον περιορισμό και στο τέλος διαφεύγει στην Γαλλία. Μαζί με άλλα πολιτικά πρόσωπα στήριζει την «λύση Καραμανλή». Όπως δηλώνει στην Καθημερινή: «Στη διάρκεια της δικτατορίας, υπήρξα στενός συνεργάτης του Καραμανλή... Είχα κάνει μία δήλωση, επ’ ευκαιρία του τότε σχεδίου Συντάγματος (σ.σ. 1968), όπου είχα πει ότι η λύση του ελληνικού πολιτικού προβλήματος δεν μπορεί να είναι παρά να επανέλθει ο νόμιμος αρχηγός του κράτους, ο τότε βασιλεύς, και ο Καραμανλής να φτιάξει οικουμενική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Ηταν η περίφημη “λύση Καραμανλή”, για την οποία αγωνίστηκα και η οποία τελικά επεβλήθη», προσέθετε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, υπογραμμίζοντας την κρίσιμη - για την αποδοχή της λύσης - παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη.
Μετά την Μεταπολίτευση έρχεται και η πολιτική εκτόξευση για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όπου το 1978, προσχώρησε στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και το 1981 ορίστηκε κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος. Την 1η Σεπτεμβρίου 1984, εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με 70 ψήφους έναντι 42 του δεύτερου υποψήφιου Κωστή Στεφανόπουλου.
Στις εκλογές του Ιουνίου 1985, μετείχε ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αναδείχτηκε δεύτερο κόμμα με ποσοστό 40,84% και 126 έδρες. Μαζί με τον Ανδρέα Παπανδρέου έδωσαν ξανά νόημα στο «μπαλκόνι» των πολιτικών. Ο επικοινωνιακός πόλεμος μεταξύ των κομμάτων πηγαίνει πλέον σε άλλο επίπεδο, και μια Ελλάδα σε έναν ονειρικό παροξυσμό ζει την δική της μάχη των «δυο μεγάλων».
Θεωρούσε τους νέους την ελπίδα της χώρας και βρισκόταν δίπλα τους. Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ΟΝΝΕΔ ενώ τον επόμενο χρόνο της εκλογής του ως αρχηγός της ΝΔ η ΟΝΝΕΔ κατακτά για πρώτη φορά την πλειοψηφία στα πανεπιστήμια και χτίζει την δική της κυριαρχία.
Αγαπούσε πάρα πολύ τον Παύλο Μπακογιάννη και η δολοφονία του από την «17 Νοέμβρη» τον Σεπτέμβριο του 1989 τον πλήγωσε βαθύτατα αλλά και τον «ατσάλωσε».
Το 1989 και μπροστά στο φάσμα να πέσει η χώρα σε ακυβερνησία και να οδηγηθεί σε μια ακόμα ντροπιαστική χρεοκοπία, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης καταφέρνει να ενώσει αρχικά τους πολιτικούς του αντιπάλους όπως το ΚΚΕ και να οδηγηθούμε στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Ζολώτα.
Στη συνέχεια, στις εκλογές που γίνονται τον Απρίλιο του 1990 καταφέρνει να πάρει την πανηγυρική πρωτιά με ποσοστό 46,88% και έλαβε την υποστήριξη του Θ. Κατσίκη μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ, για να σχηματίσει κυβέρνηση.
Υπήρξε ο πρωθυπουργός που έβαλε την Ελλάδα στην Συνθήκη του Μάαστριχτ και την τοποθέτησε στις ράγες του ευρωπαϊκού οράματος.
Το μέγεθος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και το διεθνές του κύρος, φαινόταν από την αντιμετώπιση που τύγχανε από τους ομολόγους του στο εξωτερικό. Όταν οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας έθεταν την χώρα σαν κεντρικό σημείο στον παγκόσμιο χάρτη και οχι σαν ικέτιδα για βοήθεια.
Η πορεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μέσα σε 56 χρόνια ενεργούς πολιτικής καριέρας μπορούσε να χαρακτηριστεί επιτυχημένη, καθώς ο ίδιος σαν γνήσιος Κρητικός δεν καταδεχόταν την ήττα, Όταν ηττήθηκε στις εκλογές του 1985 έθεσε την παραίτηση του στο κόμμα αλλά δεν έγινε αποδεκτή. Το 1993 όταν και έχασε ξανά από τον αιώνιο αντίπαλο Ανδρέα Παπανδρέου, παραιτήθηκε, με τον επόμενο πρόεδρο της ΝΔ Μιλτιάδη Έβερτ να τον ανακηρύσσει Επίτιμο Πρόεδρο του Κόμματος.
Πάνω από όλα όμως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ένας οικογενειάρχης που αγαπούσε και τιμούσε την οικογένεια του και την αγαπημένη του Μαρίκα...
