Σε νέες εμπρηστικές αναφορές προχώρησε εντός της Βουλής η Χρυσή Αυγή, αυτή τη φορά με αφορμή την κυβερνητική τροπολογία για την κατεδάφιση των αυθαιρέτων στην Μακρόνησο, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων.
Ο βουλευτής της ΧΑ, Χρήστος Παππάς, απευθύνθηκε προς τους βουλευτές λέγοντας: «Κάτω τα χέρια από την Μακρόνησο. Η Μακρόνησος θα χρειαστεί. Στην Μακρόνησο να μην γκρεμιστεί τίποτα κι ό,τι είναι να γκρεμιστεί, θα γκρεμιστεί με κοινωνική εργασία».
Στο άκουσμα των λεγομένων του χρυσαυγίτη βουλευτή, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σηκώθηκαν από τα έδρανά τους και διαμαρτυρήθηκαν εντόνως ενώ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος, Χρήστος Μαντάς, πήρε τον λόγο για να μιλήσει για νέα απειλή προς την Δημοκρατία και ζήτησε να καταδικαστεί το γεγονός από όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Δείτε την στιγμή στο 5:50:
«Το να απειλούνται ευθέως οι δημοκράτες βουλευτές εντός του Κοινοβουλίου με νέα Μακρονήσια, είναι ύβρις στην Δημοκρατία, στην κοινοβουλευτική δημοκρατία και πρέπει να καταδικαστεί από όλους», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μαντάς.
«Είναι αυτονόητο ότι η απειλή κατά των βουλευτών, αποδοκιμάζεται από το προεδρείο και μάλιστα όταν γίνεται εντός του Κοινοβουλίου, είναι αδιανόητο», είπε ο Δ. Κρεμαστινός.
«Μόλις πριν από λίγο ακούσαμε ότι οι βασανιστές επιστρέφουν. Οι απόγονοι των βασανιστών, ετοιμάζονται να ξανανοίξουν την Μακρόνησο. Οι υπόδικοι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, έχουν το θράσος να ξερνάνε όλο το μίσος τους εναντίον ανθρώπων που αγωνίζονται να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή και έναν καλύτερο κόσμο», είπε εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Γιάννης Δελλής.
Στο μεταξύ, επανήλθε ο βουλευτής της ΧΑ, για να πει ότι εννοούσε ότι η Μακρόνησος θα χρειαστεί ως ιστορικό μνημείο. «Συμφωνώ μαζί σας», είπε προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι προβλέπει η τροπολογία
Στην τροπολογία που ψηφίστηκε νωρίτερα στην Βουλή, προβλέπεται η κατεδάφιση αυθαιρέτων στη Μακρόνησο με απευθείας υπουργική απόφαση.
«Η σημασία της Μακρονήσου, ως ιστορικού τόπου εξορίας και μαρτυρίου χιλιάδων πολιτών και στρατιωτών, εκτοπισμένων για τα πολιτικά τους φρονήματα, ιδίως κατά την περίοδο 1946-1953, βεβηλώνεται από σειρά αυθαίρετων παρεμβάσεων, οι οποίες δεν στάθηκε δυνατό να αποφευχθούν λόγω της απόστασης του νησιού από τον δήμο στον οποίο υπάγεται διοικητικά, αλλά και της έλλειψης των αναγκαίων υλικών και οργανωτικών μέσων για τη διατήρηση και διαφύλαξη του περιβάλλοντος και των διατηρητέων κτισμάτων της Μακρονήσου, εκείνων δηλαδή που έχτισαν οι ίδιοι οι εκτοπισμένοι», σημειώνεται.
Ακόμη, επισημαίνεται η ανάγκη αποκατάστασης της ιστορικότητας του τόπου και της αποτροπής αντίστοιχων αυθαίρετων παρεμβάσεων στο μέλλον, επιβάλλουν τη λήψη άμεσων μέτρων από την πολιτεία και την κατεδάφισή τους.