Το υποθετικό σενάριο πώλησης της Γροιλανδίας – και πόσο θα κόστιζε η εξαγορά της από τις ΗΠΑ – που παρουσίασε πριν λίγο καιρό η New York Times, ίσως τελικά να μην είναι τόσο υποθετικό.
Την Δευτέρα, Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές παρουσίασαν στη Βουλή των Αντιπροσώπων ένα νομοσχέδιο που ονομάζεται προκλητικά «Make Greenland Great Again Act» και το οποίο – αν και όταν εγκριθεί - θα επέτρεπε στον Τραμπ να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τη Δανία για την αγορά της περιοχής, αμέσως μετά την ορκομωσία του.
Το προσχέδιο του νομοσχεδίου αναφέρει χαρακτηριστικά:«Εξουσιοδοτείται ο Πρόεδρος να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το Βασίλειο της Δανίας για την εξασφάλιση της απόκτησης της Γροιλανδίας από τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Για να εγκριθεί από το Κογκρέσο, το νομοσχέδιο θα χρειαζόταν σχεδόν σίγουρα την υποστήριξη των Δημοκρατικών.
Όμως, σύμφωνα με το το Axios, αν και η ηγεσία των Δημοκρατικών έχει χλευάσει τις επεκτατικές φιλοδοξίες του Τραμπ, υπάρχουν ορισμένοι μετριοπαθείς Δημοκρατικοί βουλευτές και γερουσιαστές που έχουν δηλώσει ότι είναι ανοιχτοί στην ιδέα, σημειώνοντας τη γεωπολιτική σημασία και των δύο εδαφών.
Η Γροιλανδία – αυτόνομο έδαφος της Δανίας εδώ και 3 αιώνες – έχει δηλώσει ότι είναι έτοιμη να συζητήσει με τον κελεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ, ελπίζοντας ίσως στην βοήθειά του στον αγώνα της για ανεξαρτησία και επιδιώκοντας, σύμφωνα με το BBC, μία ελεύθερη σύνδεση - κάτι σαν αυτό που έχουν σήμερα οι ΗΠΑ με τα κράτη του Ειρηνικού, τα Νησιά Μάρσαλ, τη Μικρονησία και το Παλάου.
Μόλις χθες, ο πρωθυπουργός της Γροιλανδίας Μούτε Έγκεντε δήλωσε ότι ανυπομονεί να οικοδομήσει στενότερους δεσμούς με τις ΗΠΑ, ειδικά στον τομέα της άμυνας και της εξόρυξης του ορυκτού πλούτου της νήσου της Αρκτικής,
Ουσιαστικά, ακόμα κι αν η Γροιλανδία καταφέρει να απαλλαγεί από τη Δανία, έχει γίνει σαφές τα τελευταία χρόνια ότι δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί δεν έφυγαν ποτέ πραγματικά αφού πήραν τον έλεγχο του νησιού στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το βλέπουν ως ζωτικής σημασίας για την ασφάλειά τους. Μια συμφωνία το 1951 επιβεβαίωσε τη βασική κυριαρχία της Δανίας στο νησί αλλά, στην πραγματικότητα, έδωσε στις ΗΠΑ ό,τι ήθελαν.
Πηγή: skai.gr