Μπορεί πρόσφατα να πήραμε μια γερή «κρυάδα» με τις απογοητευτικές διαθεσιμότητες των μεταφορικών αεροσκαφών C-130H Hercules της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), και τα σοβαρά επιχειρησιακά προβλήματα που προέκυψαν εξαιτίας τους, ωστόσο όμως (σχετικά) ευχάριστα φαίνεται να είναι τα νέα από το άλλο αεροσκάφος τακτικών μεταφορών της ΠΑ, τα επίσης «πολύπαθα» C-27J Spartan, αν και όπως είναι γνωστό «εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο»!
Η προ λίγων μόλις ημερών αποστολή στην Αλεξανδρούπολη και στη Λάρισα του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Χαρδαλιά και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κώστα Φλώρου, μαζί με την Υφυπουργό Άμυνας για θέματα Διεθνούς Ασφάλειας των ΗΠΑ Σελέστ Γουαλλάντερ, η οποία συνόδευε τον Υπουργό Εξωτερικών της χώρας της Άντονυ Μπλίκεν κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Ελλάδα, με ένα μεταφορικό αεροσκάφος C-27J της 354 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών (354 ΜΤΜ), έφερε στην επιφάνεια το θέμα των δικών τους σοβαρών προβλημάτων.
Προβλημάτων, που ωστόσο φαίνεται πως έχουν δρομολογηθεί μετά από σχετικές ενέργειες σε πολιτικό – κοινοβουλευτικό επίπεδο του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου και την υπογραφή της σχετικής και άκρως απαραίτητης «Συμφωνίας εν συνεχεία υποστήριξης» (“Follow-On-Support”/FOS), όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Το πολύπαθο (και) αυτό πρόγραμμα έχει τη δική του μακρά και πονεμένη ιστορία.
Υπογράφτηκε ξαφνικά, μία Παρασκευή του Αυγούστου του 2002, μαζί με άλλα τρία εξοπλιστικά προγράμματα, τέσσερα συνολικά, ένα από τα οποία ήταν το επίσης πολύπαθο πρόγραμμα των μεταφορικών ελικοπτέρων ΝΗ-90, επί Υπουργού Εθνικής Άμυνας του Γιάννου Παπαντωνίου, για την απόκτηση 12 συνολικά C-27J, από τα οποία τα τέσσερα τελευταία θα ήταν της έκδοσης εναέριου ανεφοδιασμού του αεροσκάφους. Συμπτωματικώς ή όχι, αμφότερα τα προγράμματα αυτά (C-27J και NH-90) ΔΕΝ είχαν FOS, παρά μόνο μία ολιγοετή περίοδο εγγύησης από τους κατασκευαστές, μετά το πέρας της οποίας άρχισαν και τα προβλήματα!
Το C-27J είναι δικινητήριο μεταφορικό αεροσκάφος με αεροβοηθήματα, “glass-cockpit” και κινητήρες Rolls Royce AE2100, με εξάφυλλη έλικα, του C-130J, κατάλληλο για αεροδιακομιδές, ανθρωπιστικές αποστολές και αποστολές αερομεταφορών ή μεταφοράς σημαντικών ανταλλακτικών κλπ, που τότε κατασκεύαζε η ιταλική εταιρεία Alenia Aermacchi, νυν Leonardo, σε συνεργασία με την αμερικανική Lockheed Martin. Η πρώτη πτήση του C-27J πραγματοποιήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1999, ενώ η παρθενική εμφάνιση του πρώτου C-27J της ΠΑ πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2004 στις εγκαταστάσεις της Alenia.
Τελικά η Ελλάδα, λόγω των προβλημάτων που παρουσίασε η έκδοση – τάνκερ του C-27J ακύρωσε τα τέσσερα τελευταία και προγραμματίστηκε να παραλάβει συνολικά 8 αεροσκάφη, τα οποία θα εντάσσονταν όλα στην ιστορική 354 ΜΤΜ, η οποία επανασυγκροτήθηκε ειδικά για το σκοπό αυτό. Η 354 Μοίρα, εφοδιασμένη με μεταφορικά αεροσκάφη Nord-2501D (Noratlas) πραγματοποίησε στις 21/22 Ιουλίου 1974 την αποστολή «Νίκη» στην Κύπρο μεταφέροντας τους Καταδρομείς της Α’ Μοίρας Καταδρομών από το Μάλεμε της Κύπρου, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος προς την Πατρίδα, όπως άλλωστε και οι κομάντος!
Το πρώτο C-27J της ΠΑ, με αριθμό σειράς «4117», προσγειώθηκε στην Αεροπορική Βάση της Ελευσίνας στις 4 Αυγούστου 2005 και εντάχθηκε αμέσως στη δύναμη της Μοίρας και της 112 Πτέρυγας Μάχης, ενώ η πρώτη δημόσια εμφάνιση πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2005, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Αρχάγγελος 2005». Τότε, υπολογιζόταν πως όλα τα αεροσκάφη θα έχουν παραδοθεί στη Μοίρα μέχρι το τέλος του 2006, αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Όταν πέρασε δε και η περίοδος της εγγύησης για το κάθε αεροσκάφος, τότε άρχισαν αυτά σταδιακά να καθηλώνονται λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Η οικονομική κρίση που ακολούθησε την περασμένη δεκαετία, σε συνδυασμό με τις Μνημονιακές περικοπές είχαν ως αποτέλεσμα κάποια εποχή να έχουν καθηλωθεί στο έδαφος το σύνολο των αεροσκαφών και οι ιπτάμενοι να τρέχουν δεξιά και αριστερά σε άλλους χρήστες του αεροσκάφους (Ιταλία, Βουλγαρία, Ρουμανία) για να γράψουν τα minima των ωρών πτήσης για να υπάρχουν κάποια πληρώματα «διαθέσιμα» στον τύπο! Όταν το 2019 πραγματοποιήθηκε η κυβερνητική αλλαγή, το θέμα των διαθεσιμοτήτων των C-27J ήταν ένα από τα κορυφαία που τέθηκαν από τις ηγεσίες του ΓΕΑ και του ΓΕΕΘΑ προς τη νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και μέσω αυτού προς την αρμόδια Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) αυτού!
Στο πλαίσιο αυτών των δράσεων λοιπόν, στις 21 Δεκεμβρίου 2020, πέρασε από τη Βουλή και εγκρίθηκε η FOS των αεροσκαφών C-27J, συνολικού κόστους 55.723.670 ευρώ. Από τότε, μόλις στις 7 Ιουλίου 2022, υπογράφτηκε η Σύμβαση 010Γ/22, για τη FOS των C-27J, μεταξύ ΓΔΑΕΕ και της ιταλικής Leonardo SpA, διαδόχου (από το 2016) της Alenia Aermacchi. Δηλαδή έπρεπε να περάσουν 18 ολόκληροι μήνες για την ανάθεση της σύμβασης από τότε που αυτή εγκρίθηκε από τη Βουλή. Μία αξιοπρόσεκτη καθυστέρηση από πλευράς ΓΔΑΕΕ που βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ΚΑΙ ΠΑΛΙ στην περίπτωση των ισραηλινής κατασκευής αντιαρματικών κατευθυνόμενων βλημάτων SPIKE-NLOS, που πάλι πλησιάζουμε τον ενάμιση χρόνο από τότε που πέρασε από τη Βουλή και – ως τώρα τουλάχιστον – δεν έχει ακόμα το πρόγραμμα συμβασιοποιηθεί.
Επανερχόμενοι στο πρόγραμμα της FOS των C-27J, αυτή είναι 4ετούς διάρκειας και προβλέπει την άμεση υλοποίησή της και την επανέναρξη της ροής ανταλλακτικών. Αυτό ξεκίνησε ήδη και τώρα υπάρχουν σε άμεση πτητική διαθεσιμότητα δύο αεροσκάφη ενώ ένα τρίτο αναμένεται τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου 2023, από το γειτονικό Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών (ΚΕΑ Ελευσίνας) για να πάρει σειρά το τέταρτο, ενώ υψηλόβαθμες αεροπορικές πηγές εξέφραζαν την αισιοδοξία τους ότι θα είναι πολύ ενθουσιασμένοι αν μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους υπάρχουν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα πέντε C-27J!
Κάποιος βεβαίως μπορεί να δυσανασχετήσει και πάλι, αλλά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν οι διαθεσιμότητες των C-27J έχουν συνεχώς ανοδικές τάσεις και έχει αρχίσει και συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς η επαναφορά στην ενέργεια καθηλωμένων αεροσκαφών.
Άλλωστε πάντα «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο»!
«Ιχνηλάτης»