Εορτολόγιο - Βίοι Αγίων: Σήμερα τιμάται από την Εκκλησία η μνήμη:Όσιος Δαβίδ από τη Θεσσαλονίκη, Όσιος Ιωάννης επίσκοπος Γοτθίας, Όσιος Ανθίων, Άγιος Δαβίδ ο νέος Οσιομάρτυρας, Άγιοι Θεράπων, Μακάριος, Μάρκιος και Μαρκία, Εγκαίνια ναού Αγίου Θεοδώρου «ἐν τῷ Ῥησίῳ», Άγιος Διονύσιος Αρχιεπίσκοπος Σουζδαλίας.
Γιορτάζουν ο Μακάριος και η Μακαρία.
Όσιος Δαβίδ από τη Θεσσαλονίκη
Ο Όσιος Δαβίδ καταγόταν από τη βόρεια Μεσοποταμία, που ήταν μεγάλο μοναστικό κέντρο, και γεννήθηκε περί το 450 μ.Χ. Εφτασε στη θεσσαλονίκη και εισήλθε αρχικά στη μονή των Αγίων Μαρτύρων Θεοδώρου και Μερκουρίου, επιλεγομένη Κουκουλλιατών.
Το προσωνύμιο «Κουκουλλιατῶν» ή «Κουκουλλατῶν» δηλώνει τους μοναχούς που έφεραν κουκούλιο, ίσως κατά ιδιάζοντα τρόπο, αν κρίνει κανείς από τις σωζόμενες απεικονίσεις του Οσίου, δηλαδή ριγμένο στους ώμους.
Η θέση της μονής πρέπει να αναζητηθεί βορειοανατολικά της Ακροπόλεως, εκεί όπου αναγνωρίζεται το τοπωνύμιο «Κῆπος τοῦ Προβατᾶ».
Όταν ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός το 535 μ.Χ., απέσπασε από την εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης τις βόρειες περιοχές του Ιλλυρικού οι Θεσσαλονικείς ζήτησαν από τον Όσιο Δαβίδ να ζητήσει από τον Ιουστινιανό να στηρίξει την πόλη εκκλησιαστικά.
Πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπυο τον υποδέχτηκε η Θεοδώρα η οποία μεσολάβησε να κληθεί ο όσιος στην σύγκλητο.Σύμφωνα με την παράδοση ο Δαβίδ παρουσιάσθηκε στη σύγκλητο κατά τρόπο θεαματικό κρατώντας στα χέρια του φωτιά με θυμίαμα που δεν κατέκαιγε τη σάρκα του.
Το παράστημα του Οσίου καθώς και το προφανές θαύμα ανάγκασε τον αυτοκράτορα να αλλάξει την αποφασή του. Ο όσιος απέπλευσε για τη Θεσσαλονίκη αλλά μόλις το πλοίο παρέκαμψε το ακρωτήριο εκείνος παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό. Το γεγονός συνέβη μεταξύ των ετών 535 – 541 μ.Χ.
Η είδηση της αφίξεως του ιερού λειψάνου του Οσίου κάτω από τις συνθήκες αυτές συγκλόνισε ολόκληρη την πόλη της Θεσσαλονίκης. Το σκήνωμα του Οσίου Δαβίδ αρχικά κατατέθηκε στον τόπο, όπου είχαν αποτεθεί παλαιότερα τα ιερά λείψανα των Μαρτύρων Θεοδούλου και Αγαθόποδος, στα δυτικά του λιμανιού.
Το ιερό λείψανο παρέμεινε στην αρχική του θέση μέχρι την εποχή των σταυροφοριών. Κατά την περίοδο της λατινικής κυριαρχίας του μομφερρατικού οίκου στη Θεσσαλονίκη το ιερό λείψανο μεταφέρθηκε στην Ιταλία και το 1236 απαντάται στην Παβία, απ’ όπου μεταφέρθηκε στο Μιλάνο, το 1967
Τελικά, το σεπτό λείψανο του Οσίου Δαβίδ μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατατέθηκε στη βασιλική του Αγίου Δημητρίου στις 16 Σεπτεμβρίου 1978.