Λίγες μόλις μέρες μετά την κοίμηση του μακαριστού μητροπολίτη Κοσμά και άρχισε εκ νέου η ίδρυση νέας μητρόπολης Αγρινίου που θα προέλθει από την διάσπαση της μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Ο δήμος Αγρινίου επιθυμεί να φιλοξενήσει εκεί την έδρα της νέας μητρόπολης, ενώ αντίθετη άποψη έχει ο δήμος της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου.
Η "κόντρα" των δύο πόλεων είναι παλιά αλλά μέχρι σήμερα η Σύνοδος δεν έχει μπει σε τέτοιες συζητήσεις αν και θα επιθυμούσε να αυξήσει τον αριθμό των μητροπόλεων με τη διάσπαση των μεγαλυτέρων όπως για παράδειγμα της Αιτωλίας και του Περιστερίου.
Η τελευταία είχε γίνει το 2010 όταν από την Αττικής προήλθαν οι μητροπόλεις Ιλίου και Κηφισίας.
Με την κοίμηση του μητροπολίτη Περιστερίου ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα η διχοτόμηση της μητρόπολη Περιστερίου αλλά αντέδρασε ο δήμαρχος κ. Παχατουρίδης με αποτέλεσμα το θέμα να μην προχωρήσει.
Με την κοίμηση του μακαριστού Κοσμά η διαίρεση της μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας , από τις μεγαλύτερες σε έκταση στην Ελλάδα ,απασχολεί την τοπική κοινωνία και μάλιστα στο Αγρίνιο κάποιοι ανέλαβαν πρωτοβουλία για συγκέντρωση υπογραφών προκειμένου να δημιουργηθεί ακόμη μητρόπολη.
Πρόσφατα στον τοπικό τύπο δημοσιεύτηκε κείμενο στο οποίο αναφέρονταν οτι θα μπορούσε να δημιουργηθεί νέα μητρόπολη Ναυπάκτου και Θέρμου με την ενσωμάτωση της περιοχής του Αγίου Βλασίου στην Αιτωλίας.
Όπως επισημαίνεται η περιοχή του Αγίου Βλασίου, που δόθηκε κάποτε στη Μητρόπολη Ναυπάκτου για λόγους προφανώς μεγέθους και βιωσιμότητας της Μητρόπολης αυτής, δεν έχει καμία σχέση με τη Ναύπακτο. Η απόσταση Ναυπάκτου- Αγίου Βλασίου είναι 110 χιλιόμετρα, δεν υπάρχει χωρική συνέχεια ούτε συντρέχουν λόγοι ιστορικοί, εκκλησιαστικοί, πολιτιστικοί ή τέλος πάντων κάποιος λόγος που να επιβάλει αυτή την επιλογή. Ο πρώην Δήμος Παρακαμπυλίων αποτελεί μέρος του Δήμου Αγρινίου και το λογικό είναι να ανήκει και εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη που ανήκει ο Δήμος Αγρινίου.
Εκτός της μητρόπολης Αιτωλίας πολύς λόγος γίνεται για την ανάγκη διάσπασης της μητρόπολης Γρεβενών και Θεσσαλιώτιδος προκειμένου ο εκάστοτε δεσπότης να μπορεί να δίνει το "παρών" σε όλα τα χωριά.