Η επίσκεψη του υπουργού των Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Μάικ Πομπέο στην Ελλάδα, ήταν επιτυχημένη από κάθε άποψη, παρά το γεγονός ότι μετά την αναχώρησή του αυτή επισκάστηκε από τα γεγονότα στη Συρία.
Αμέσως μετά την αναχώρηση του από την Αθήνα, πληροφορήθηκε στο αεροπλάνο της επιστροφής ότι ο πρόεδρος Ντόναλντ ετοιμαζόταν να προδώσει τους Κούρδους. Και ο κ. Πομπέο, και άλλοι αξιωματούχοι, διαφωνούσαν με το πράσινο φως του κ. Τραμπ προς την Τουρκία, διότι γνώριζαν τι θα ακολοθούσε.
Κατά την παραμονή του στην Αθήνα, υπεγράφη η αμυντική συμφωνία, από την οποία προκύπτουν οφέλη και για την Ελλάδα, όχι μόνο για την Αμερική, και έγιναν δηλώσεις από τον επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας και για τα εθνικά θέματα, αλλά και για την οικονομία που πρωτίστως ενδιαφέρει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ως γνωστό, οι χώρες χωρίς ισχυρή οικονομία, βρίσκονται σε δυσχερή θέση όταν οι ηγέτες τους κληθούν να χειριστούν θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Και από τέτοια θέματα είναι γεμάτο το πιάτο όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.
Η δήλωση του κ. Πομπέο ότι ο ίδιος θα επένδυε στη σημερινή Ελλάδα είναι ένα πολύ καλό μήνυμα και απ’ ότι πληροφορηθήκαμε το εννοεί και θα το προωθήσει στην αμερικανική επιχειρηματική αγορά. Το μόνο πρόβλημα, που ίσως είναι και το βασικό, είναι η στενή σχέση του με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, η στάση του οποίου σε διεθνή και άλλα ζητήματα τον έχει καταστήσει αναξιόπιστο όχι μόνο στο εσωτερικό της Αμερικής, αλλά και στο εξωτερικό.
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών στηρίζει μεν τον πρόεδρο Τραμπ, αλλά καταφέρνει μέχρι τώρα να διατηρεί μία μικρή απόσταση ασφαλείας. Έτσι διασώζει και τη σοβαρότητά του, αν και με το θέμα της τουρκικής εισβολής στη Συρία, εναντίον των συμμάχων της Αμερικής μαχητών του YPG μπορεί να εκτεθεί, καθώς έσπευσε να υποστηρίξει την έωλη θεωρία του κ. Τραμπ, ότι η Τουρκία «έχει νόμιμες ανησυχίες ασφαλείας».
Μέχρι την περασμένη Κυριακή, οι Κούρδοι μαχητές βρίσκονταν σε καθημερινή επαφή με τους Αμερικανούς στρατιωτικούς, οι οποίοι με άνεση μπορούσαν να πιστοποιήσουν ότι οι Κούρδοι μαχητές ήταν συνεπέστατοι στον πόλεμο εναντίον των τζιχαντιστών και δεν είχαν προβεί σε καμία αντιτουρκική ενέργεια.
Ανεξάρτητα από το μέλλον του κ. Πομπέο στην κυβέρνηση του κ. Τραμπ, είναι ένας άνθρωπος και πολιτικός, που θα παραμείνει στα πράγματα. Εάν αποφασίσει να εγκαταλείψει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θα εκλεγεί σίγουρα γερουσιαστής, ενώ είναι γνωστό πως έχει βλέψεις στο μέλλον για την αμερικανική προεδρία. Είναι επίσης θετικό ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει αποκτήσει ένα ισχυρό συνομιλητή στην Ουάσιγκτον, καθώς ο κ. Πομπέο του έδωσε το δικαίωμα της άμεσης επικοινωνίας.
Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις, που ενδυναμώθηκαν από την αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα σε σημείο …παρεξήγησης, βρίσκονται στην καλύτερη φάση τους. Και αυτό επιβεβαιώθηκε κατά την επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού των Εξωτερικών. Η αύρα που εξέπεμψε ήταν απόλυτα θετική και σε αυτό βοήθησε και η σύζυγός του, η οποία έχει μία ιδιαίτερη αγάπη για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.
Το πρόβλημα, βεβαίως, παραμένει και αυτό έχει όνομα: Είναι ο Ντόναλντ Τραμπ και η περίεργη σχέση του με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Ο ισλαμιστής ηγέτης έχει βρει τον τρόπο να ασκεί «έλεγχο» στον Αμερικανό πλανητάρχη και αυτή είναι μία άσχημη εξέλιξη για τις χώρες της περιοχής, ακόμα και για το Ισραήλ που παραδοσιακά έχει τον τρόπο να ελέγχει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα.
Γι’ αυτό χρειάζεται περισσή προσοχή. Η Ελλάδα πρέπει να αναπτύξει τις σχέσεις της με την Αμερική, ανεξάρτητα από την Τουρκία. Με τα νέα δεδομένα, και από τη στιγμή που μπήκε στα σχέδια των Αμερικανών στρατηγών, έχει να προσφέρει στην Ουάσιγκτον πολύ περισσότερα από την κατοχική δύναμη. Είναι μία πιστή σύμμαχος που δεν έχει δημιουργήσει προβλήματα στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με την Τουρκία που εξευτελίζει το αμερικανικό σύστημα σε καθημερινή βάση.
Αυτό που αυξάνει την ισχύ της Ελλάδας στα μάτια των γραφειοκρατών που εκπονούν την αμερικανική εξωτερική και την αμυντική πολιτική, είναι οι συμμαχίες της στην ανατολική Μεσόγειο. Οι σχέσεις της με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, με κέντρο βάρους και σύνδεσης την Κυπριακή Δημοκρατία, ελκύει το ενδιαφέρον στρατιωτικών και διπλωματών στην Ουάσιγκτον.
Μου έλεγε ένας διπλωμάτης ότι στις εκθέσεις των αμερικανικών υπηρεσιών τονίζεται εμφαντικά ο ρόλος των τριμερών συναντήσεων καθώς συμμετέχουν χώρες απόλυτα πιστές στην αμερικανική υπερδύναμη, που μπορούν να προσφέρουν λύσεις στο στρατιωτικό και διπλωματικό κατεστημένο των ΗΠΑ. Πρόκειται για λύσεις στρατηγικής σημασίας, που αδυνατεί να δώσει η πολύ προβληματική Τουρκία, η οποία αντίθετα έχει διαλύσει την νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ και την ίδια στιγμή εξυπηρετεί τη Ρωσία σε όλα τα επίπεδα.
Όλο και περισσότεροι αξιωματούχοι στις ενδιαφερόμενες χώρες της περιοχής, εξετάζουν την πιθανότητα πίσω από την επιθετικότητα της Τουρκίας στη Μεσόγειο να βρίσκεται στην πραγματικότητα η Μόσχα. Όλη αυτή η αναταραχή εξυπηρετεί τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος θα παραμείνει ο κυρίαρχος του ενεργειακού παιγνιδιού αν η Τουρκία καταφέρει να εκτροχιάσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου και εάν δημιουργήσει εσωτερικά προβλήματα στην Αίγυπτο. Τυχόν απώλεια του αλ Σίσι, θα φέρει τα πάνω-κάτω στην περιοχή και θα διακινδυνεύσει επίσης τα αμερικανικά συμφέροντα.
Η ακυβερνησία στο Ισραήλ εξυπηρετεί σε αυτή τη φάση αφάνταστα την Τουρκία. Πιστεύεται ευρύτατα πως αν ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ήταν ένας ισχυρός πρωθυπουργός, θα μπορούσε να επηρεάσει τον Ντόναλντ Τραμπ και θα ήταν το αντίπαλο δέος για τον Ερντογάν στον Λευκό Οίκο. Άλλωστε του έχει αλλάξει πολλές φορές τις αποφάσεις του.
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, που αφορά άμεσα την Ελλάδα και την Κύπρο, η Αθήνα ταλανίζεται και χάνει τον χρόνο της με τις εξελίξεις στο εσωτερικό μέτωπο, που δεν βοηθούν τη χώρα, αλλά περιορίζονται σε κάποια ασήμαντα κομματικά οφέλη. Οι καιροί είναι δύσκολοι και θα απαιτηθούν συναινέσεις διότι ο Ελληνισμός βρίσκεται υπό την απειλή και τον εκβιασμό του άφρονα Ταγίπ Ερντογάν.
Πηγή: Hellasjournal