Η μόλις προ 48 ωρών επίσημη άρση του πολυετούς και άδικου εμπάργκο όπλων των ΗΠΑ προς την Κυπριακή Δημοκρατία επιφέρει μία αλλαγή της καταστάσεως στο νησί σε πολλαπλά επίπεδα, αν και βέβαια δεν επιφέρει αυτόματα την ουσιαστική αλλαγή από πλευράς εξαλείψεως της υφιστάμενης από το καλοκαίρι του 1974 τουρκικής κατοχής του βορείου τμήματος του νησιού, συνεπεία της προηγηθείσας τουρκικής εισβολής.
Ασφαλώς και πρόκειται για μία τεράστια επιτυχία του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και της κυβέρνησής του καθώς και τουλάχιστον δύο γενιών Κυπρίων διπλωματών που με σταθερότητα και επιμονή «έτρεξαν» υπηρεσιακά το όλο θέμα. Μία επιτυχία, η οποία έρχεται και σε μία κρίσιμη στιγμή, λίγους μόλις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στο νησί και με την τουρκική προκλητικότητα να «χτυπά κόκκινο», αποτελώντας ένα άλλο χαστούκι στον Πρόεδρο Ερντογάν και την αναθεωρητική πολιτική του στην Ανατολική Μεσόγειο.
Όλα αυτά είναι όμως «άλλου παππά Ευαγγέλιο», την παρούσα χρονική στιγμή και στο παρόν σχόλιο, καθώς εμείς αυτό που θέλουμε να εξετάσουμε είναι οι πρακτικές συνέπειες της αμερικανικής αποφάσεως. Πώς μπορεί δηλαδή να ωφεληθεί πρακτικά η Κύπρος από αυτήν.
Κατ’ αρχάς να υπενθυμίσουμε το γνωστό ότι η Κυπριακή Δημοκρατία διαθέτει έμπειρα επαγγελματικά στελέχη, αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, οι οποίοι προέρχονται από τις αντίστοιχες παραγωγικές στρατιωτικές σχολές των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό «υπενθυμίζεται» για να καταδειχθεί ότι η τωρινή απόφαση δεν βρίσκει απροετοίμαστε της Κυπριακές Ένοπλες Δυνάμεις (ΚΕΔ), τουλάχιστον σε επίπεδο μονίμων στελεχών, που έτσι και αλλιώς θα αποτελέσουν τους «πυρήνες» που θα δουλέψουν πάνω στα νέα οπλικά συστήματα από τις ΗΠΑ, που θα αποκτηθούν (με δωρεά ή αγορά) ή από την Ελλάδα (αμερικανικής κατασκευής υλικό που θα δοθεί με την άδεια της αμερικανικής κυβερνήσεως).
Στη συνέχεια η άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων θα επιτρέψει και στην ελληνική κυβέρνηση να προβεί σε «διορθωτικές κινήσεις», ως προς αμερικανικής προελεύσεως στρατιωτικό υλικό που επιχειρεί στην Κύπρο και για προφανείς λόγους περιοριζόμαστε σε αυτό.
Επί της ουσίας τώρα.
Θυμίζουμε ότι είχε γίνει ήδη, επί υπουργίας του σημερινού Υπουργού Άμυνας της Κύπρου Χαράλαμπου Πετρίδη, πραγματοποιήθηκε η προμήθεια μη θανατηφόρων όπλων (non lethal weapons) από τις ΗΠΑ, μία βάσιμη ένδειξη για το τι μπορούσε να ακολουθήσει.
Η Κύπρος θα μπορεί σε πρώτη φάση να παραχωρήσει άμεσα προς Ουκρανία ρωσικής προέλευσης στρατιωτικό υλικό και να λάβει από τις ΗΠΑ αντίστοιχο αμερικανικό, για μία σειρά οπλικών συστημάτων που τώρα υπηρετούν στις ΚΕΔ, όπως: τα άρματα μάχης T-80U, τα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης BMP-3, τα αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα Tor-M1 και BUK M1-2, τα επιθετικά ελικόπτερα Mil Mi-26, αν και για τα τελευταία λέγεται ότι η Κύπρος τα έχει πωλήσει στη Σερβία και άλλα.
Θυμίζουμε ότι για το 2023 ο αναπτυξιακός προϋπολογισμός του Υπουργείου Άμυνας της Κύπρου, που περιλαμβάνει τα εξοπλιστικά προγράμματα, ξεπερνά τα 160 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2022 σημειώθηκε ρεκόρ εξοπλιστικών δαπανών 18ετίας με 150 εκατομμύρια ευρώ αντίστοιχα.
Για την άμεση αντικατάσταση των προαναφερθέντων ρωσικής κατασκευής οπλικών συστημάτων, οι ΚΕΔ θα μπορούσαν να λάβουν μεταχειρισμένα και από τα αποθέματα των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, όπως άρματα μάχης M1A2 Abrams με πυροβόλο των 120 mm, ίδιου διαμετρήματος δηλαδή με το πυροβόλο των T-80U που θα αντικατασταθούν, επιθετικά ελικόπτερα AH-1Z Super Cobra, μεταφορικά ελικόπτερα Blackhawk, εξοπλισμένα περιπολικά σκάφη από αυτά που αποσύρει η Ακτοφυλακή των ΗΠΑ από την περιοχή του Κόλπου (!), όπου τα έχει αναπτυγμένα, εξοπλισμό για τις Ειδικές Δυνάμεις κλπ.
Ασφαλώς το Υπουργείο Άμυνας της Κύπρου αλλά και το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) με επικεφαλής τον εμπειρότατο και ικανότατο (Πυροβολητή) Αντιστράτηγο Δημοκριτο Ζερβάκη θα έχουν πολύ δουλειά να κάνουν τώρα, προτείνοντας προς την πολιτική ηγεσία αφενός ποια εκ των συστημάτων μπορούν να αντικατασταθούν άμεσα, ποια σε δεύτερο χρόνο, και κυρίως τι υλικό χρειάζεται να έλθει από τις ΗΠΑ στη θέση τους.
Πρόκειται ασφαλώς για ένα τεράστιο έργο, που ουσιαστικά ξεκινά από το μηδέν, αλλά και η ευκαιρία είναι τεράστια και δεν πρέπει να χαθεί. Και είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα χαθεί.
Με επόμενο αντικειμενικό σκοπό την αίτηση εισόδου της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ, που τώρα μπορεί να φαντάζει αδύνατη, αλλά «άμα θέλει η νύφη και ο γαμπρός, τύφλα νάχει η πεθερά» που λέει και η γνωστή – σοφή – ελληνική παροιμία!
«Ιχνηλάτης»