Προετοιμασμένη για παν ενδεχόμενο παραμένει η Αθήνα έναντι της Αγκυρας, έπειτα και από την προεξόφληση συνέχισης των τουρκικών ερευνών για το επόμενο δίμηνο. Εν μέσω αυτής της διαρκούς επιχειρησιακής κλιμάκωσης, η Αθήνα διαμηνύει και προς τους Ευρωπαίους εταίρους της ότι δεν είναι δυνατόν ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. να απειλείται από την Τουρκία και την ίδια στιγμή να συνεχίζουν κανονικά οι εξαγωγές όπλων προς τη χώρα.
Η ρητή αναφορά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία από τους εταίρους στην Ε.Ε. αλλά και κατ’ ιδίαν προς τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Χάικο Μάας, έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος απ’ όσο αναγνωρίζουν οι ίδιες οι χώρες που τα εξάγουν. Αλλωστε αυτά περιέγραψε με λεπτομέρεια ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας στην επιστολή του προς τους ομολόγους του Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας.
Η πλέον σοβαρή πτυχή της βοήθειας που παρέχουν πολλοί από τους Ευρωπαίους εταίρους προς την Τουρκία δεν αφορά μόνο τους εξοπλισμούς αλλά, πολύ σημαντικότερα, την τεχνογνωσία που παρέχεται, η οποία έχει επιτρέψει στην Αγκυρα να αναπτύξει αλματωδώς και την εγχώρια αμυντική της βιομηχανία και να την επεκτείνει κυρίως στον τομέα της ανάπτυξης μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAV) και drones.
Το κύριο όπλο αιχμής, το οποίο ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε ρητώς στους συνομιλητές του, είναι το υποβρύχιο τύπου 214 (πανομοιότυπα με τα τύπου «Παπανικολής» του Πολεμικού Ναυτικού), γερμανικής σχεδίασης και ναυπήγησης στην Τουρκία. Το Βερολίνο έχει παραχωρήσει το σύνολο της τεχνογνωσίας ναυπήγησής τους στην Αγκυρα αλλά και τα συστήματα Αναερόβιας Πρόωσης (AIP). Ανάλογη είναι και η συνεργασία Βερολίνου – Αγκυρας στον τομέα παραγωγής του ολοκληρωμένου προγράμματος των αρμάτων μάχης Λέοπαρντ (2A4). Παρέχει, επίσης, σημαντική τεχνολογική βοήθεια στην παραγωγή του αντιαεροπορικού συστήματος μεσαίου βεληνεκούς Korkut (τύπου Rheinmetall), αλλά και τα φορητά βλήματα PorSav (πρόκειται πρακτικά για την τουρκική εκδοχή των γνωστών στην Ελλάδα πυραύλων «Stinger»).
Οι Γερμανοί συζητούν, επίσης, με τους Τούρκους, προκειμένου να τους παρέχουν την τεχνογνωσία για τον κινητήρα του «εγχώριου» άρματος μάχης «Αλτάι». Στο σκέλος των κινητήρων, οι Τούρκοι συζητούν με το Βερολίνο για τη διαμόρφωση του «εθνικού» μαχητικού αεροσκάφους TFX, το οποίο, βέβαια, παραμένει ένα σχέδιο επί χάρτου.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Οι Γερμανοί παρείχαν, επίσης, κινητήρες για την εθνική κορβέτα του τουρκικού ναυτικού, ενώ το ίδιο ακριβώς κάνουν στη λεγόμενη εθνική φρεγάτα (MilGem). Μαζί με τους Γάλλους και τους Ισπανούς (ευρωπαϊκή συμπαραγωγή), παρείχαν τεχνογνωσία και για την ανάπτυξη των μεταγωγικών αεροσκαφών τύπου Α-400. Οι φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ, αποτελούν, επίσης, έναν γερμανικό τύπο πλοίου ο οποίος έχει αναπτυχθεί για το τουρκικό ναυτικό, στο οποίο και παραχωρήθηκε η σχετική τεχνογνωσία. Στο πλαίσιο της προσπάθειας επέκτασης της πολυτυπίας του τουρκικού στόλου, το Λονδίνο έχει παραχωρήσει το σχέδιο για την ανάπτυξη της φρεγάτας τύπου TF-2000, συμφωνώντας, προφανώς και στην παροχή τεχνογνωσίας. Από τα τουρκικά σχέδια η TF-2000 είναι πολύ πιθανό να προχωρήσει ταχέως λόγω και της κοινής βούλησης Αγκυρας – Λονδίνου (το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εκτός Ε.Ε. άλλωστε) για στενότερη συνεργασία σε όλους τομείς.
Η Ιταλία έχει παράσχει σημαντική τεχνογνωσία στην Τουρκία, μέσω της παράδοσης των επιθετικών ελικοπτέρων τύπου Τ-129-ATAK (πιστό αντίγραφο των Α-129) και των κατασκοπευτικών δορυφόρων τύπου GokTurk. Η Ισπανία παραχώρησε τα σχέδια και την τεχνογνωσία για το ελικοπτεροφόρο «Αναντολού», ενώ πώλησε στην Αγκυρα τα Αεροσκάφη Ναυτικής Συνεργασίας τύπου CN-235, τα οποία μαζί με τα ιταλικής κατασκευής ΑΤR-72 αποτελούν το «μάτι» της τουρκικής αεροπορίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Ενα από τα ευτράπελα της ευρωπαϊκής στάσης έναντι της Τουρκίας στον τομέα των εξοπλισμών είναι η ανάπτυξη των οχημάτων τύπου «HIZIR» (Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού), τα οποία χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε. για τη φύλαξη των τουρκικών συνόρων.
Πηγή: Καθημερινή