Οι πύλες άνοιξαν στις 9.30 το πρωί και άνθρωποι όλων των ηλικιών μπαίνουν στον προαύλιο χώρο για να αποτίσουν ένα φόρο τιμής.
Ο τριήμερος εορτασμός της 46ης επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ξεκίνησε σήμερα και θα κορυφωθεί την Κυριακή 17 Νοεμβρίου, υπό αυστηρά αστυνομικά μέτρα, με τη μεγάλη πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία.
Οι πύλες άνοιξαν στις 9.30 το πρωί και άνθρωποι όλων των ηλικιών μπαίνουν στον προαύλιο χώρο για να αφήσουν λουλούδια στο «Κεφάλι» – το μνημείο του Πολυτεχνείου – και την σιδερένια κεντρική πύλη που έριξε το τανκ στις 3 π.μ. της 17ης Νοεμβρίου 1973.
Το συγκρότημα της Πατησίων θα είναι ανοικτό σήμερα και αύριο από τις 9.30 π.μ. έως τις 9 μ.μ.
Αντιπροσωπείες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα καταθέσουν στεφάνια στο χώρο του Πολυτεχνείου, το Σάββατο 16 Νοέμβρη και ώρα 10.00 το πρωί.
Την Κυριακή, θα κλείσει στη 1 μ.μ., αφού προηγουμένως εκκενωθεί από τους επισκέπτες.
Θα ακολουθήσει η καθιερωμένη πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία. Στις 4 καλούν οργανώσεις και κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, καθώς και φοιτητικοί σύλλογοι μπροστά από το Πολυτεχνείο, ενώ από την οδό Σταδίου, στο ύψος των Χαυτείων θα ξεκινήσει το μπλοκ του ΚΚΕ.
Η Βουλή των Ελλήνων τίμησε την Εξέγερση του Πολυτεχνείου
Ενός λεπτού σιγή τήρησε σήμερα η Βουλή των Ελλήνων προς τιμήν της αντιδικτατορικής Εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου του 1973. Προηγήθηκε, κατά την έναρξη των εργασιών της Ολομέλειας, ειδική αναφορά στην επέτειο της 17ης Νοεμβρίου, από τον Πρόεδρο της Βουλής και εκπροσώπους των κομμάτων.
Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, στην ομιλία του ανέφερε:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τιμούμε σήμερα μια ιστορική ημέρα. Την Ιστορία τη συνθέτουν πάντοτε δύο στοιχεία που ο χρόνος τα αποχωρίζει, μια σειρά γεγονότα και το άρωμα της εποχής. Το πρώτο, τα γεγονότα, μπορείς να τα αποκαταστήσεις ακόμα και ύστερα από αιώνες. Το δεύτερο, όχι, χάνεται, πετάει μαζί με τη στιγμή. Ακόμα και εκείνοι που το ένιωσαν, όπως και όσο νιώθει κανείς το παρόν, χάνουν την αίσθησή του όταν το πάρει ο άνεμος του χρόνου.
Δεν θα αναπαραστήσω συνεπώς στη σύντομη ομιλία μου γεγονότα, αλλά θα τολμήσω να επιχειρήσω να αναπαραστήσω το άρωμα μιας εποχής, γιατί το 1973, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν μια εποχή, όπου κλιμακώθηκαν οι αντιδικτατορικοί προσεισμοί, οι οποίοι οδήγησαν στον σεισμό της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου, που ήταν και η κορωνίδα της αντιδικτατορικής δράσης του λαού μας, με επίκεντρο και κορυφαίους συμμέτοχους τη νεολαία.
Αυτή η κορυφαία αντιδικτατορική δράση της 17ης Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο προφανώς και δεν υπονομεύεται και δεν αμαυρώνεται ούτε από έκτροπα που ενίοτε συμβαίνουν, αχρείαστα και απαράδεκτα έκτροπα την ημέρα του εορτασμού της επετείου, αλλά ούτε και από την ανιστόρητη, χυδαία οικειοποίηση της ονομασίας της 17ης Νοέμβρη από σπείρα δολοφονική, η οποία μοίρασε θάνατο, δυστυχία, αλλά όχι υπονόμευση της Δημοκρατίας.
Η κλιμάκωση των αντιδικτατορικών προσεισμών το 1973 είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Είχαμε τον Φεβρουάριο την εξέγερση της Νομικής. Είχαμε τον Απρίλιο τις σημαντικές πολιτικά δηλώσεις του εξόριστου Κωνσταντίνου Καραμανλή που δημοσιεύτηκαν στη ‘‘Βραδυνή’’ και στη ‘‘Θεσσαλονίκη’’ και στις οποίες δηλώσεις, μεταξύ άλλων, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προφητικά είχε πει: ‘‘Είμαι βέβαιος πως η νέα γενιά, παρασκευασμένη καλύτερα από τη δική μας και έχουσα, όπως λέει ο Αισχύλος, για δασκάλους τις δικές μας συμφορές, είναι ικανή να συλλάβει ορθώς το πρόβλημα του τόπου και να αγωνιστεί για την προκοπή του ταλαιπωρημένου λαού μας. Η προώθησις νέων δυνάμεων εις τον στίβο της πολιτικής θα καταστήσει περιττή και την επάνοδο στο παρελθόν. Ο εξευρωπαϊσμός της Ελλάδος, υπό την καλή έννοια, θα μπορούσε να αποτελέσει -συμπληρώνει- τη νέα Μεγάλη Ιδέα του έθνους. Οι κυβερνώντες, αν είχαν συνείδηση των ευθυνών τους, και μόνο διά τον λόγο αυτόν, θα έθεταν τέρμα στην παρούσα ανωμαλία, η οποία ανωμαλία συνίσταται εις κατάργηση της ελευθερίας, που υποβιβάζει τους Έλληνες εις την κατηγορία των καθυστερημένων πολιτικώς λαών, όταν αυτοί φιλοδοξούν και δύνανται να είναι Ευρωπαίοι. Ύψιστα εθνικά συμφέροντα επιβάλλουν την αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας’’.
Τον Μάιο του 1973 είχαμε το Κίνημα του Ναυτικού, όπου αμφισβητήθηκε από τις Ένοπλες Δυνάμεις η αφοσίωσή τους στο δικτατορικό καθεστώς και η εκδηλώθηκε επιθυμία τους για επιστροφή στη δημοκρατική ομαλότητα.
Τον Νοέμβριο, που κορυφώνεται η διαδικασία της αντιδικτατορικής δράσης, είχαμε ένα προμήνυμα στο μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, στις 4 Νοεμβρίου, και στις 17 Νοεμβρίου την κορύφωση αυτής της δράσεως, την κορύφωση της συμβολής της νεολαίας στην πεποίθηση ότι το δικτατορικό καθεστώς όχι μόνο δεν έχει καμία κατάφαση, αλλά είχε ήδη μπει σε φάση αποσύνθεσης.
Ο πρώτος πολιτικός που έκανε δηλώσεις ανήμερα στις 17 Νοέμβρη ήταν ο τελευταίος δημοκρατικός Πρωθυπουργός, που συνελήφθη από τη Δικτατορία, ο αείμνηστος Παναγιώτης Κανελλόπουλος.
Γράφει αργότερα, το 1975, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος – κι έτσι επιχειρώ με θράσος να μπω στο άρωμα εκείνης της εποχής για την εξέγερση του Πολυτεχνείου: ‘‘Οι πράξεις των φοιτητών σημειώθηκαν κάτω από ένα καθεστώς βίας. Όποιες και να ήταν οι προθέσεις του παλιού συναδέλφου μου στη Βουλή, που πίστεψε τον Οκτώβριο του 1973 ότι σχημάτισε, πράγματι, μια πολιτική κυβέρνηση, το καθεστώς δεν είχε πάψει να έχει στην κορυφή του ένα δικτάτορα και κύρια όργανα και στηρίγματα τις ίδιες ομάδες που παραπάνω από έξι χρόνια ήταν οι ομάδες διωγμού του λαού, χαφιέδων και βασανιστών.
Ένα καθεστώς βίας γεννάει την αντίρροπη βία στην περίπτωση των νέων του Πολυτεχνείου. Δεν είναι ανάγκη να επαναλάβω ό,τι είχα πει στη Δίκη των Τριάντα τεσσάρων. Είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν εκρηκτικό υλικό, που βρισκόταν μέσα στο ίδιο το Πολυτεχνείο, αλλά δεν το έπραξαν. Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι, όπως πληροφορήθηκαν, έξω και μακριά από τον χώρο τους κάποιοι προβοκάτορες ή ανεξέλεγκτα στοιχεία κατασκεύαζαν βόμβες μολότοφ, και έσπευσαν να τις αχρηστεύσουν.
Οι νέοι του Πολυτεχνείου δεν χρησιμοποίησαν μέσα υλικής βίας. Με τι όπλα εξεγέρθηκαν; Αρκέστηκαν, με υπερκομματική αδελφική ενότητα, να προτάξουν στην τυραννία γυμνά και ανυπεράσπιστα τα στήθη τους και κατάφεραν αυτοί οι άοπλοι να πραγματοποιήσουν κάτι πολύ περισσότερο από ένα κίνημα, από μια περιστασιακή εξέγερση.
Επραγματοποιήσαν -λέει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος- μια λαϊκή εθνική επανάσταση, τη μόνη που ύστερα από κάποια προμηνύματα, ύστερα από τη θαρραλέα γενική δοκιμή του Μεγάρου της Νομικής Σχολής, σημειώθηκε στο διάστημα της υπερεπτάχρονης Δικτατορίας’’.
Και κλείνει: ‘‘Θα σταθώ τώρα σε δύο σημεία που δείχνουν με τρόπο πιο συγκεκριμένο ότι η επανάσταση του Πολυτεχνείου επικράτησε και μάλιστα όταν την κατέπνιγαν το ‘‘κράτος’’ και η βία, που και αυτόν ακόμη τον Προμηθέα καθήλωσαν στον Βράχο του Καυκάσου χωρίς να τον νικήσουν.
Όταν ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων πολιορκημένων νέων εξέπεμψε τις λέξεις ‘‘εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο’’, τα αυτιά μυριάδων Ελλήνων και το αυτί της Ιστορίας ήταν προσκολλημένα ορθάνοιχτα στη φωνή εκείνη, που έγινε από τότε ένας τίτλος κεφαλαίου του Δικαίου της Ελευθερίας. Και όταν οι νέοι και οι νέες του Πολυτεχνείου, αντικρίζοντας τα άρματα μάχης και άλλες στρατιωτικές δυνάμεις, αποκαλούσαν τους στρατιώτες ‘‘αδέλφια’’, εψήφιζαν με την κραυγή τους τον θεμελιωδέστερο κανόνα Δικαίου ενός έθνους, τον κανόνα που θεσπίζει την ενότητα λαού και στρατού, έναν ιερό κανόνα που η Δικτατορία της 21ης Απριλίου είχε καταπατήσει. Δεν εισακούστηκε τη στιγμή εκείνη η κραυγή των νέων, αλλά δεν δημιούργησαν Δίκαιο όσοι κατέπνιξαν την κραυγή αυτή. Η κραυγή των ‘‘Ελεύθερων Πολιορκημένων’’ ήταν η φωνή του Δικαίου’’, ολοκληρώνει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος ετέθη αμέσως μετά από αυτές τις δηλώσεις σε κατ’ οίκον περιορισμό για άλλη μία φορά.
Τα γεγονότα, λοιπόν, είναι γνωστά. Το άρωμα της εποχής είναι δύσκολο να το νιώσουμε, αλλά αξίζει να το επιχειρήσουμε. Και αυτό που σήμερα εμείς, που απολαύουμε της ελευθερίας και της δημοκρατίας που κάποιοι έδωσαν τη ζωή τους και την υγεία τους για να την έχουμε, οφείλουμε να αντιληφθούμε είναι ότι το νόημα του Πολυτεχνείου είναι η διαρκής έγνοια και ο διαρκής αγώνας για ελευθερία και προκοπή.
Οι τρεις λέξεις ‘‘ψωμί’’, ‘‘παιδεία’’, ‘‘ελευθερία’’ είναι το νόημα του Πολυτεχνείου, ένα νόημα αντίστασης στη Δικτατορία, αντίσταση η οποία σε μια Δημοκρατία μετατρέπεται σε συναγωνισμό προκοπής, σε συναγωνισμό συνθέσεων, σε συναγωνισμό ωφέλειας για τη χώρα.
Γιατί είναι γνωστό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ενώ σε μια Δικτατορία η αντίσταση και συνταγματικά επιβάλλεται, σε μια Δημοκρατία μόνο η αντιπολίτευση μπορεί να σταθεί και καμία αντίσταση δεν επιτρέπεται προς τη Δημοκρατία. Και η αντιπολίτευση που επιτρέπεται και επιβάλλεται σε μια Δημοκρατία είναι για να γίνονται μέσω των θεμιτών αντιθέσεων οι απαραίτητες συνθέσεις, ώστε το νόημα του Πολυτεχνείου για ελευθερία και πρόοδο, που εμείς οφείλουμε να το επιτύχουμε, να πραγματοποιηθεί όσο πιο στέρεα και όσο πιο γρήγορα και όσο πιο βιώσιμα μπορεί να γίνει. Αυτή είναι η δική μας συμβολή σε εκείνον τον κορυφαίο αγώνα, η δική μας ανταπόκριση και ο δικός μας φόρος τιμής».
Στη συνέχεια, τοποθετήθηκαν εκ μέρους των κομμάτων οι βουλευτές κ. Σπήλιος Λιβανός από τη Νέα Δημοκρατία, κ. Νικόλαος Φίλης από τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Γεώργιος Καμίνης από το Κίνημα Αλλαγής, κ. Εμμανουήλ Συντυχάκης από το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, κ. Κωνσταντίνος Χήτας από την Ελληνική Λύση και ο κ. Γεώργιος Λογιάδης από τη ΜέΡΑ25, καθώς και ο βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανάσιος Παπαχριστόπουλος, ο οποίος κατέθεσε την προσωπική του μαρτυρία για τα γεγονότα της εποχής εκείνης.
Κεραμέως: Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί κορυφαίο σύμβολο αντίστασης και αγώνα
Στην κληρονομιά που άφησε πίσω της η εξέγερση του Πολυτεχνείου αναφέρεται στο μήνυμά της, εν όψει της 46ης επετείου, η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως.
Το μήνυμα της υπουργού για το Πολυτεχνείο ξεκινά με τα λόγια του Γιάννη Ρίτσου: «Όσοι έπεσαν στο χώρο ετούτο, εγείρονται και προχωρούν στην ιστορία, κι ο λαός μαζί τους, εκεί που σμίγουν φως και χώμα κι όνειρο, εκεί που λευτεριά κι Ελλάδα είν’ ένα.»
Η Νίκη Κεραμέως, απευθυνόμενη στις μαθήτριες, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς τονίζει για το Πολυτεχνείο:
«Σήμερα είναι ημέρα απόδοσης τιμής σε εκείνους που αγωνίστηκαν για όνειρα και αξίες, όραμα και ελπίδα. Ημέρα μνήμης για όλους εκείνους που θυσιάστηκαν για τη Δημοκρατία. Όλους εκείνους που προχώρησαν την Ιστορία, σηκώνοντας στους ώμους τους έναν ολόκληρο λαό».
Κεραμέως: Το Πολυτεχνείο υπενθυμίζει πως τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο
Η υπουργός επισημαίνει στη συνέχεια ότι «τρεις απλές λέξεις – “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία” – κατάφεραν να συμπυκνώσουν ό,τι, διαχρονικά, έχει ανάγκη μια κοινωνία για να μπορεί να προοδεύει. Γι’ αυτό και το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι διαχρονικό, συνεχίζει να μας διδάσκει και να μας εμπνέει».
Το μήνυμα της Νίκης Κεραμέως για το Πολυτεχνείο καταλήγει ως εξής:
«Η εξέγερση του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας παραμένει, 46 χρόνια μετά, κορυφαίο σύμβολο αντίστασης και αγώνα. Και διαρκής υπενθύμιση ότι τίποτα από όσα έχουν κερδηθεί, με κόπο και θυσίες, δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
»Με τη μνήμη και την κληρονομιά του χθες, αλλά και το βλέμμα στραμμένο στο αύριο, είναι χρέος και ευθύνη μας, ενωμένοι, να δουλέψουμε συλλογικά για την προαγωγή της Παιδείας στη χώρα μας. Γιατί η Παιδεία είναι ακρογωνιαίος λίθος της Δημοκρατίας και της Προόδου. Και η καλύτερη επένδυση για το μέλλον των παιδιών και της πατρίδας μας».
ΣΥΡΙΖΑ: Ο φετινός εορτασμός ας είναι εφαλτήριο προάσπισης της δημοκρατίας μας και διεκδίκησης ενός Πανεπιστημίου ανοιχτού στο λαό και τη νεολαία
«Ο φετινός εορτασμός ας είναι εφαλτήριο προάσπισης της δημοκρατίας μας, διαφύλαξης της ιστορικής μνήμης και διεκδίκησης ενός Πανεπιστημίου ανοιχτού στο λαό και τη νεολαία», σημειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο μήνυμά του για την 46η Επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, καλώντας «τη νεολαία, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, κάθε δημοκρατικό πολίτη να συμμετάσχει μαζικά και ειρηνικά στις επετειακές εκδηλώσεις και στην πορεία της 17ης Νοέμβρη».
«Στις 17 Νοέμβρη τιμούμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου, την κορύφωση των αντιδικτατορικών κινητοποιήσεων που οδήγησε στην πτώση της αμερικανοκίνητης χούντας των Συνταγματαρχών», αναφέρει ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ. «Θυμόμαστε και τιμούμε τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, της Νομικής και όλων όσοι υπέστησαν διώξεις, φυλακίσεις και βασανιστήρια από το χουντικό καθεστώς», προσθέτει, για να σημειώσει ότι «ο αγώνας τους για την Παιδεία, την Ελευθερία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη αποτελεί σημείο αναφοράς για την ιστορία του τόπου μας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει ότι «σαράντα έξι χρόνια μετά, η εξέγερση του Νοέμβρη δεν είναι μια μακρινή ανάμνηση» και ότι «αποτελεί για εμάς πολύτιμη παρακαταθήκη που μας θυμίζει ότι με τη δράση μας μπορούμε να αναμετρηθούμε και να ανατρέψουμε καθεστώτα που μοιάζουν ακλόνητα». «Αντλούμε δύναμη και έμπνευση από τον αντιδικτατορικό αγώνα, ιδίως σήμερα που ζούμε την άνοδο του πολιτικού και κοινωνικού αυταρχισμού διεθνώς και στη χώρα μας», υπογραμμίζει.
Στο ίδιο πλαίσιο, κριτικής προς την κυβέρνηση, αναφέρει ότι «οι φετινές εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου γίνονται σε συνθήκες κυβερνητικής αυθαιρεσίας και καταστολής», καθώς «αστυνομικοί παραβιάζουν αναίτια το πανεπιστημιακό άσυλο, κακοποιούν φοιτητές και φοιτήτριες μέσα στη σχολή τους και τους συλλαμβάνουν έξω από το σπίτι τους». Προσθέτει δε πως «την ίδια στιγμή, γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής προσπάθειας συκοφάντησης των δημόσιων Πανεπιστημίων και αναθεώρησης της ιστορίας».
«Θα τιμήσουμε τους εξεγερμένους του Πολυτεχνείου, τους νεκρούς, τους εξόριστους και τους φυλακισμένους, συνεχίζοντας τον αγώνα τους για Ελευθερία, Δημοκρατία, και Κοινωνική Δικαιοσύνη», καταλήγει το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΙΝΑΛ: Και φέτος εδώ
46 χρόνια μετά, ο συμβολισμός του Πολυτεχνείου παίρνει νέα νοήματα σε έναν κόσμο που αλλάζει πολύ γρήγορα.
Ψωμί για την καταπολέμηση των ανισοτήτων και της φτώχειας.
Παιδεία για να δώσουμε ξανά ευκαιρίες σε όσους τις έχουν ανάγκη. Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση είναι ο νέος βατήρας κοινωνικής κινητικότητας.
Ελευθερία γιατί το πανεπιστήμιο ήταν και πρέπει πάντα να είναι χώρος ακαδημαϊκής εξέλιξης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και Δημοκρατίας.
Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ «για τα 46 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου»
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 46 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου αναφέρει:
«Συμπληρώνονται 46 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, που αποτέλεσε το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας κατά της χούντας των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967. Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα στον αγώνα ενάντια στην πολιτική που οδηγεί το λαό στη φτώχεια, στην ανεργία, στην ανασφάλεια, ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ, ενάντια στην καταστολή και τον αυταρχισμό.
Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όλους όσοι αγωνίστηκαν κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, δοκιμάστηκαν στη φρίκη των βασανιστηρίων, της εξορίας, των φυλακίσεων, των διώξεων και των στρατοδικείων, στους νέους και τις νέες της Αντι-ΕΦΕΕ. Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ που πρωτοστάτησαν στον αγωνιστικό λαϊκό ξεσηκωμό, που έδρασαν στις σκληρές συνθήκες της παρανομίας και των διώξεων της χούντας. Η ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεών του και η ίδρυση της ΚΝΕ, το 1968, συνέβαλαν καθοριστικά στην αντιδικτατορική πάλη.
Η επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, το 1967, υπηρέτησε “διά πυρός και σιδήρου” τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε βάρος του λαού. Υλοποίησε τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα στην Κύπρο που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Αποδεικνύεται πως ο χαρακτήρας της αστικής εξουσίας ως δικτατορίας του κεφαλαίου παίρνει διάφορες μορφές για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του. Τέτοια μορφή αποτέλεσε και η δικτατορία, καθ’ όλη την επταετία ’67-’74.
Αποδεικνύεται, ακόμα, ότι ο αντικομμουνισμός, που ήταν επίσημη ιδεολογία της χούντας, αποτελεί πάντα τον προπομπό συνολικότερης επίθεσης κατά των εργαζομένων και του λαού. Η χούντα χτύπησε με μανία, με το ρόπαλο και με τον χαφιέ, τα εργατικά, λαϊκά, δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Υπήρξε ένα διεφθαρμένο καθεστώς, που βασάνισε, εξόρισε, δολοφόνησε κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές.
Στις πύλες του Πολυτεχνείου δέσποζαν τα συνθήματα “Έξω οι ΗΠΑ”, “Έξω το ΝΑΤΟ”. Αυτά τα συνθήματα κάθε χρόνο γίνονται πιο επίκαιρα, από τη στιγμή που η χώρα μας συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και μετατρέπεται σε ορμητήριο πολέμων και επεμβάσεων. Άλλωστε, πριν λίγες μέρες ο υπουργός Άμυνας σε μία απαράδεκτη δήλωση -απευθυνόμενος σε Αμερικανό στρατηγό- τόνισε πως “οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα σε Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον”!
Η κυβέρνηση ΝΔ έπιασε το νήμα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που ξέπλυνε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, ενίσχυσε τη στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ. Προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα, καθώς αυτή την εγκληματική της πολιτική την δικαιολόγησε στο όνομα της “αριστεράς”, της “προόδου”, διασύροντας αγωνιστικές αξίες και ιδανικά, ενισχύοντας τη συντηρητικοποίηση.
Η άλλη όψη του νομίσματος είναι η επίθεση της κυβέρνησης στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η ενίσχυση της φοροληστείας του λαού, η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Απαραίτητο συμπλήρωμα αυτής της πολιτικής είναι η ένταση του δόγματος “νόμος και τάξη”, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της κρατικής καταστολής, με στόχο να μπουν στον “γύψο” οι λαϊκές και νεανικές διεκδικήσεις.
Γι’ αυτούς τους λόγους ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα φτωχά – λαϊκά στρώματα να τιμήσουν τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και τους νεκρούς της πάλης ενάντια στη δικτατορία, με τη μαζική, αγωνιστική συμμετοχή στις εκδηλώσεις του τριήμερου εορτασμού και την αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία.
Να διαδηλώσουν ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την εμπλοκή της Ελλάδας. Εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, πρόσφυγες και μετανάστες, που η πολιτική ΕΕ – κυβερνήσεων τους εγκλωβίζουν στη χώρα μας σε άθλιες συνθήκες.
Να απομονώσουν τους σύγχρονους υμνητές της χούντας, όσους χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού, του φασισμού, του αντικομμουνισμού.
Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, όλη η αντιδικτατορική πάλη του λαού και της νεολαίας, τα συνθήματα και οι διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος δεν βρήκαν τη δικαίωσή τους με τη μετάβαση από τη στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία τον Ιούλη του 1974. Η περίοδος της μεταπολίτευσης, της λεγόμενης καλύτερης δημοκρατίας στην Ελλάδα, δεν έδωσε ουσιαστική και οριστική λύση στα εργατικά – λαϊκά προβλήματα, παρά τις κατακτήσεις των εργαζομένων που επιτεύχθηκαν σε προηγούμενες συνθήκες όπου ο συσχετισμός δύναμης και η ύπαρξη του σοσιαλιστικού συστήματος βοηθούσαν σε μια τέτοια κατεύθυνση.
Αποδεικνύεται ότι οι όποιες κατακτήσεις και παραχωρήσεις στον καπιταλισμό είναι προσωρινές. Οι κρίσεις, η φτώχεια, ο αυταρχισμός, οι πόλεμοι θα υπάρχουν όσο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών, όσο η Ελλάδα είναι δέσμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Όσες κυβερνήσεις επέλεξαν να διαχειριστούν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα και τους νόμους του, αναπόφευκτα ακολούθησαν αντιλαϊκές πολιτικές. Αυτό που σήμερα απαιτείται για μια πραγματική διέξοδο προς όφελος του λαού είναι η διαμόρφωση μιας νικηφόρας κοινωνικής συμμαχίας, που θα παλεύει ενάντια στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στο ίδιο το ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα, με στόχο το σοσιαλισμό. Αυτός ο αγώνας μπορεί να αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, να αποσπά κατακτήσεις, να υπερασπίζεται δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες για το λαό».
Βαρουφάκης: Η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου βρίσκει την κοινωνία εγκλωβισμένη στη χρεοδουλοπαροικία
«Η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου βρίσκει την κοινωνία εγκλωβισμένη στη χρεοδουλοπαροικία», τονίζει στο μήνυμά του για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης. Προσθέτει ότι «ακριβώς επειδή η Δημοκρατία δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται το ΜέΡΑ25 τιμά την επέτειο του Πολυτεχνείου κάθε μέρα του χρόνου. Με υπεύθυνη, ρεαλιστική, διεθνιστική ανυπακοή στην ολιγαρχία-δίχως-σύνορα.»
Ο κ. Βαρουφάκης υπογραμμίζει στο μήνυμά του ότι η φετινή επέτειος, βρίσκει τη χώρα «πτωχευμένη απέναντι σε μια κυβέρνηση που της υπόσχεται νέα φιλοδωρήματα την ώρα που σχεδιάζει να συγκαλύψει τις εσωτερικές της τριβές δημιουργώντας εμφυλιοπολεμικές συνθήκες στους δρόμους και διώκοντας όποιον τολμήσει να αντισταθεί στην νέα παρασιτική ολιγαρχία την οποία χτίζει πάνω στο 4ο Μνημόνιο που κληρονόμησε».
Εμείς, το ΜέΡΑ25, επισημαίνει ο Γιάνης Βαρουφάκης «είμαστε εδώ για να αντισταθούμε, να σταθούμε αρωγοί σε εκείνους που δεν το βάζουν κάτω, να θυμίζουμε ότι τη μνήμη του Πολυτεχνείου, σε τελική ανάλυση, την αμαύρωσαν όσοι, στο όνομά του, είπαν ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, να φανούμε αντάξιοι όσων μας έστειλαν στη Βουλή για να προτάξουμε την υπεύθυνη ανυπακοή σε όλα εκείνα που καθιστούν τόσο επίκαιρη την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου».
Πάνω από όλα, υπογραμμίζει ο κ. Βαρουφάκης, «το ΜέΡΑ25 είναι εδώ για να θυμίζει ότι η Δημοκρατία είναι το πιο εύθραυστο λουλούδι και προσθέτει: «Θυμάμαι μια συζήτηση που είχα τέσσερα χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, στην Αγγλία όπου βρέθηκα για σπουδές, με δύο βετεράνους Άγγλους συνδικαλιστές. Πάνω στην συζήτηση, ο ένας εξ αυτών με ρώτησε αν χαίρομαι που είμαι σε μια χώρα όπου τα δημοκρατικά δικαιώματα για τα οποία πάλεψαν οι φοιτητές στο δικό μας Πολυτεχνείο είναι αναφαίρετα και δεν κινδυνεύουν από τον στρατό, τις μυστικές υπηρεσίες, την αστυνομία. Πριν προλάβω να του απαντήσω, γυρνάει ο δεύτερος συνδικαλιστής και του λέει:
«Θεωρείς πράγματι ότι αν το δικό μας, το Βρετανικό κατεστημένο, κάποια στιγμή νιώσει απειλούμενο δεν θα προβεί σε κατάργηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων μας; Δεν έχεις καταλάβει ότι την δημοκρατία μας την αφήνουν να υπάρχει όσο η δημοκρατία δεν απειλεί τα συμφέροντά τους; Αγαπητέ μου, το κατεστημένο επιτρέπει τις δημοκρατικές διαδικασίες μόνο εφόσον δεν κινδυνεύει».