Ο Αλβανός πρωθυπουργός δεν βρέθηκε τυχαία πριν από δύο εβδομάδες στην Αθήνα για να συμμετάσχει στο Συνέδριο του Economist, αφού προηγουμένως επισκέφθηκε τον Ταγίπ Ερντογάν στην Μαρμαρίδα.
Ο κ. Ράμα ξέρει καλά το βαλκανικό παζάρι και έτσι ξεκίνησε με την πραμάτεια του, πρώτα από το μεγάλο αφεντικό προκειμένου να αποσπάσει ότι μπορούσε και με το φόβητρο της σχέσης του με τον τούρκο ηγέτη, να πιέσει την Ελλάδα αποσπώντας άλλα ωφελήματα.
Έτσι εμφανίστηκε στην Αθήνα όπου με θρασύτατο τρόπο και ύφος μας εξήγησε πόσο «καλός» είναι ο κ. Ερντογάν και εκδήλωσε την πρόθεση του για αναζήτηση λύσης στο θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα είτε με την παρέμβαση τρίτου μέρους είτε με προσφυγή στην Χάγη.
Ο κ. Ράμα απλώς δεν θέλει την επίλυση της διαφοράς για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών την οποία ο ίδιος έχει δημιουργήσει καθώς αυτός προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο εναντίον της συμφωνίας που είχε συνάψει και υπογράψει με την Ελλάδα η τότε κυβέρνηση Μπέρισα και ΥΠΕΞ τον Λ. Μπάσα νυν αρχηγό της αντιπολίτευσης.
Κυρίως αυτό που επιδιώκει τώρα είναι να κερδίσει χρόνο μέχρι τις εκλογές στην Αλβανία την Άνοιξη ώστε να έχει εξασφαλίσει ασυλία από την Αθήνα και συγχρόνως με την ..υπόσχεση ότι θέλει λύση στο θέμα των θαλασσίων ζωνών να κερδίσει και στήριξη στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας του.
Ο κ. Ράμα παίζει το παιχνίδι του ανέξοδα όλα αυτά τα χρόνια καθώς κανείς δεν φρόντισε να του υπενθυμίσει ότι δεν μπορεί το “εισιτήριο” να είναι δωρεάν .Και η πανδημία έδωσε την ευκαιρία να αντιληφθεί και ο τελευταίος Αλβανός πολίτης ,(με τους περιορισμούς στα σύνορα και στην διακίνηση εμπορευμάτων), ποιος είναι ο πραγματικός εταίρος και ο πραγματικός αιμοδότης της αλβανικής οικονομίας. Και ότι πάντως δεν είναι ο κ. Ερντογάν και η Τουρκία.
Έτσι ο κ. Ράμα αντί να αποδεχθεί την συνέχιση των συνομιλιών και ολοκλήρωση τους καθώς σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπήρχαν, οι κ. Κοτζιάς και Μπουσάτι είχαν φθάσει σε συνεννόηση και ξεπέρασμα των προβλημάτων ώστε και με μικρές ελληνικές υποχωρήσεις να βρεθεί λύση, τώρα προτείνει μεσολάβηση τρίτων χωρών (!) ή προσφυγή στην Χάγη. Η δεύτερη επιλογή είναι προφανώς επειδή γνωρίζει ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να απορρίψει την Χάγη που αποτελεί στοιχείο της πολιτικής της έναντι της Τουρκίας και ότι έτσι θα μεσολαβήσει ένα μεγάλο διάστημα, ενώ εάν και όταν υπάρξει απόφαση δεν θα μπορεί να τον κατηγορήσει η αντιπολίτευση καθώς θα παραπέμπει ο ίδιος στην ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Όμως η Αθήνα δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε αυτή την διαδικασία. πρέπει άμεσα να ολοκληρώσει την διαδικασία της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο (που δεν επηρεάζει την Αλβανία) και κατόπιν να ζητήσει άμεσα διαπραγματεύσεις με χρονοδιάγραμμα συνδεδεμένο πλέον με την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, ώστε να μην συνεχίσει να παίζει ο κ. Ράμα τα μικροπολιτικά παιχνίδια του στην πλάτη της Ελλάδας..
Και έτσι θα δοκιμασθεί και η ειλικρίνεια των δηλώσεων του περί βούλησης επίλυσης του ζητήματος, την στιγμή που ενώ ο ίδιος αρνείται ότι το 2009 ενήργησε καθ’ υπόδειξη του «καλού φίλου» του, Ταγιπ Ερντογάν, η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου ήταν φωτογραφική αποτύπωση των τουρκικών θέσεων. Και σοβαρό θέμα φυσικά παραμένει και η απουσία Συνταγματικού Δικαστηρίου, κατι που μπορεί να αποτελέσει το πρόσχημα για να μείνει διαρκώς σε εκκρεμότητα η επικύρωση μιας νέας συμφωνίας..
Εξάλλου δεν είναι το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας που νομοθετεί ή ερμηνεύει το Δίκαιο της Θάλασσας και αυτό πρέπει να αντιληφθεί η αλβανική ηγεσία. Ούτε μπορεί να επιβάλει στην διαπραγμάτευση τις δικές του ερμηνείες του Δικαίου της Θάλασσας.
– Όμως και στα θέματα της μειονότητας ο κ. Ράμα οχυρώνεται πίσω από το γεγονός ότι το περιουσιακό αφορά και πλήττει όλους τους Αλβανούς και όχι μόνο τα μέλη της ελληνικής μειονότητας. Με την διαφορά φυσικά ότι η απώλεια της περιουσίας ενός Αλβανού στην εθνική καταγωγή και η απόκτηση της από έναν άλλο Αλβανό, δεν έχει καμιά σχέση με την απώλεια μιας ελληνικής περιουσίας και μεταβίβασης της σε Αλβανό πολίτη ή στο αλβανικό κράτος, καθώς έτσι πολύ απλώς εξαφανίζεται η ιδιαίτερη μειονοτική εθνική ταυτότητα ολόκληρων περιοχών. Και αποκόπτεται η μειονότητα από το βασικό δεσμό της με τις πατρογονικές εστίες της, τις περιουσίες της.
-Τα Τίρανα όμως συνεχίζουν την απαράδεκτη πρακτική και παρά τις συμφωνίες και τις δεσμεύσεις την πρακτική, διδασκαλίας ανθελληνικών κειμένων στα βιβλία της Ιστορίας. Και όχι μόνο αυτό. Η αλβανική διοίκηση φρόντισε λόγω της αδιαφορίας της Ελλάδας να εφαρμόσει την πρακτική μετάφρασης των βιβλίων της ιστορίας και της γεωγραφίας στα ελληνικά ώστε να διανέμονται στα ελληνικά μειονοτικά σχολεία και έτσι τα παιδιά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας να μπολιάζονται σταδιακά με το ανθελληνικό δηλητήριο του αλβανικού εθνικισμού.
Το Βιβλίο της ιστορίας για την Τετάρτη τάξη του οκτατάξιου σχολείου από τον Εκδοτικό Οίκο Σχολικών Βιβλίων περιέχει απαράδεκτες αναφορές που συντηρούν και καλλιεργούν τσάμικο ζήτημα και προωθούν τον αλυτρωτισμό εις βάρος της Ελλάδας. Και μάλιστα επιδιώκεται αυτή η ...εκδοχή της ιστορίας να διδαχθεί στα παιδιά της ελληνικής μειονότητας στην μητρική γλώσσα τους.
Το βιβλίο «Να γνωρίσουμε την Ιστορία του λαού μας» - «Η Στάση της Αλβανίας απέναντι στο τσάμικο ζήτημα:
Η Αλβανία δεν μπόρεσε να βοηθήσει όσο θα έπρεπε τους δυστυχείς αδερφούς τσάμηδες .Εκείνη την εποχή η χώρα μας μόλις είχε βγει από τον πόλεμο Η αλβανική κυβέρνηση είχε συνδεθεί με την Γιουγκοσλαβία και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Αυτή δεν είχε την απαιτούμενη βούληση για να αντιμετωπίσει την τσάμικη συμφορά. Και δεν έθεσε το θέμα ούτε στους διεθνείς οργανισμούς.
Ο τσάμικος πληθυσμός στην Αλβανία αντιμετώπισε φτώχεια και πολλές δυστυχίες. Οι Τσάμηδες φυγάδες στα χρόνια 1945-1946 υπέφεραν για ψωμί και στέγη. Πάνω από είκοσι χιλιάδες άτομα πέθαναν από τις κακουχίες και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Σήμερα οι Τσάμηδες στην Αλβανία είναι οργανωμένοι και ζητούν να τους αναγνωρισθούν και να αποδοθούν οι περιουσίες τους στην Τσαμερία καθώς και η αλβανική τους εθνικότητα.
Ως σύνοψη στο συγκεκριμένο Κεφάλαιο αναφέρεται:
«-Ο Τσάμικος αλβανικός λαός ζούσε στα εδάφη του που από το 1913 περιέχονταν στο ελληνικό κράτος
-Οι Τσάμηδες συμμετείχαν στον Αντιφασιστικό Αγώνα
-το 1940-1944 οι κυβερνητικές και φασιστικές ελληνικές δυνάμεις φυλάκισαν εξόρισαν σκότωσαν και έσφαξαν χιλιάδες άνδρες ,γυναίκες και παιδιά.
-Για να γλιτώσουν την σφαγή οι τσάμηδες διέφυγαν μαζικά προς την Αλβανία
– Η μεταπολεμική αλβανική κυβέρνηση δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα για να βοηθήσει τους Αλβανούς Τσάμηδες
-Σήμερα ο τσάμικος πληθυσμός στην Αλβανία είναι οργανωμένος και ζητάει τις ιδιοκτησίες και την εθνικότητα του
Στις ερωτήσεις που ακολουθούν στους μαθητές υπαγορεύονται με τον τρόπο των τριών επιλογών οι εξής απαντήσεις:
«Ο λαός της Τσαμερίας:
α)συμμετείχε στον αντιφασιστικό αγώνα;
β) συνεργάστηκε με τους φασίστες;
γ) συνδέθηκε με τους Έλληνες φασίστες;
Οι Έλληνες κυβερνήτες και φασίστες:
α) έδιωξαν από την Τσαμερία το λαό της;
β)φυλάκισαν ,εξόρισαν και έσφαξαν άνδρες ,γυναίκες και παιδιά;
γ) βοήθησαν να επιστρέψουν οι Τσάμηδες στις εστίες τους;»…
Πηγή: Liberal - Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ