Yπέρ της πρότασης του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την αναγνώριση της σχισματικής Εκκλησίας τάσσεται και επίσημα η σερβική Εκκλησία.
Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Σερβίας Κατά τη συνεδρίασή της στην Κρύπτη του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι χαιρέτισε την εγκαθίδρυση ενότητας και υπό τις προϋποθέσεις ισχύος της κανονικής τάξης σε ολόκληρη την επικράτεια της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο διάλογος για το μέλλον και το τελικό καθεστώς των επισκοπών στη Βόρεια Μακεδονία είναι όχι μόνο δυνατός αλλά σκόπιμος, θεμιτός και ρεαλιστικός».
Μάλιστα όπως αποφασίστηκε «δεν προτίθεται να εξαρτήσει τη νέα αδελφή Εκκλησία με περιοριστικές ρήτρες σχετικά με το εύρος της δικαιοδοσίας της στην πατρίδα και στη διασπορά μετά την επίλυση του καθεστώτος της, με τη σύστασή της να επιλύσει το ζήτημα της επίσημης ονομασίας της με αδελφικό διάλογο με τις Ελληνικές και άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες».
Η απόφαση αυτή ευθυγραμμίζεται πλήρως με την απόφαση του Φαναρίου με την οποία έχει διαφωνήσει προς το παρόν η Ρωσία.Αλλωστε το Βελιγράδι , πριν την απόφαση του Βαρθολομαίου είχε αναπτύξει διάλογο με τους σχισματικούς.
Αναλυτικά την ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Σερβίας:
Έχοντας λάβει την πράξη της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων της «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας – Αρχιεπισκοπή Οχρίδας» με την οποία αποδέχεται το γενικά αναγνωρισμένο κανονικό καθεστώς που της παραχωρήθηκε το 1959 από την Ιερά Σύνοδο Επισκόπων της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ελπίζει ότι η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία θα επιλύσει το κανονικό καθεστώς, το οποίο θα πρέπει να ακολουθείται από πανορθόδοξη συναίνεση και αποδοχή αυτού του καθεστώτος, η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων αποφάσισε:
– Με ευγνωμοσύνη στον Κύριο και με χαρά, η Σύνοδος χαιρετίζει την αποδοχή του γενικά αναγνωρισμένου κανονικού καθεστώτος, που είναι το καθεστώς της ευρύτερης δυνατής αυτονομίας, δηλαδή της πλήρους εσωτερικής ανεξαρτησίας, που χορηγήθηκε το 1959.
– Εφόσον αυτό εξάλειψε τους λόγους της διακοπής της λειτουργικής και κανονικής κοινωνίας, που προκλήθηκε από τη μονομερή ανακήρυξη του αυτοκεφάλου το 1967, καθιερώνεται μια πλήρης λειτουργική και κανονική κοινωνία·
– με την εγκαθίδρυση ενότητας και υπό τις προϋποθέσεις ισχύος της κανονικής τάξης σε ολόκληρη την επικράτεια της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο διάλογος για το μέλλον και το τελικό καθεστώς των επισκοπών στη Βόρεια Μακεδονία είναι όχι μόνο δυνατός αλλά σκόπιμος, θεμιτός και ρεαλιστικός
– στο διάλογο για το μελλοντικό και ενδεχομένως τελικό κανονικό καθεστώς τους, η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία θα καθοδηγείται μόνο και αποκλειστικά από εκκλησιολογικές-κανονικές και εκκλησιολογικές και ποιμαντικές αρχές, κριτήρια και κανόνες, χωρίς να ενδιαφέρεται για «γεωπολιτικά», «εκκλησιαστικά – πολιτικά» και άλλα δοσμένα ή για μονομερείς πρωτοβουλίες και δεν υπόκεινται σε επιρροή ή πίεση κανενός
– και, τέλος, η Ιερά Σύνοδος των Επισκόπων δεν προτίθεται να εξαρτήσει τη νέα αδελφή Εκκλησία με περιοριστικές ρήτρες σχετικά με το εύρος της δικαιοδοσίας της στην πατρίδα και στη διασπορά μετά την επίλυση του καθεστώτος της, με τη σύστασή της να επιλύσει το ζήτημα της επίσημης ονομασίας της με αδελφικό διάλογο με τις Ελληνικές και άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες.
ReplyForward