«Την τιμή αυτή την αφιερώνω στους χιλιάδες Έλληνες της Αυστραλίας», τόνισε έμπλεος συγκίνησης ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, κατά την ανακήρυξή του σε Επίτιμο Δημότη Λαρισαίων. Η Τελετή της Ανακηρύξεως έλαβε χώρα στο Δημαρχείο της πόλεως Λαρίσης, το Σάββατο, 13 Μαΐου, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα.
Κατά την άφιξή του στο Δημαρχείο, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, ο οποίος συνοδευόταν από τον Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμο, έγινε δεκτός από τον Δήμαρχο Λαρισαίων κ. Απόστολο Καλογιάννη.
Ακολούθως, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Λαρισαίων, εισήλθαν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου, παρουσία πολιτικών και στρατιωτικών αρχόντων της Περιφέρειας Θεσσαλίας και της πόλεως Λαρίσης, Ακαδημαϊκών Καθηγητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, όπου ο Σεβασμιώτατος δίδαξε ως επισκέπτης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Λαρίσης προ της προαγωγής του Επίσκοπο Χριστουπόλεως, καθώς και συγγενών του από τη Λάρισα και την Κρήτη και πλήθους κόσμου, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λαρισαίων κ. Δημήτριος Τάχος ανέγνωσε την σχετική απόφαση περί της Ανακηρύξεώς του Σεβασμιωτάτου σε Επίτιμο Δημότη Λαρισαίων.
Ακολούθησε η ειδική τελετή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Δήμαρχος κ. Καλογιάννης προσφώνησε θερμά τον Αρχιεπίσκοπο, εξαίροντας την προσωπικότητα και το έργο του. «Η ανακήρυξη σας σήμερα ως επίτιμου Δημότη Λάρισας είναι μια ύψιστη τιμή για την πόλη μας», υπογράμμισε και συνέχισε: «Δεν είναι μόνο η αναγνώριση του θεάρεστου έργου σας, δεν είναι απλώς η επιβράβευση μιας λαμπρής πορείας στους κόλπους της Εκκλησίας, για την οποία είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι θα είναι περισσότερο λαμπρή στο μέλλον. Είναι κυρίως ένας ισχυρός πνευματικός δεσμός που συνδέει τη Λάρισα με την Αυστραλία, με την Ομογένεια και την Αρχιεπισκοπή. Ένας δεσμός ικανός να συγκινήσει και να εμπνεύσει και τις δύο πλευρές σε μια καινούρια πορεία κατανόησης, συνεργασίας και προσφοράς. Ένας δεσμός που μειώνει τις αποστάσεις, προτάσσει την παράδοση ως φάρο για τις μελλοντικές προκλήσεις και απελευθερώνει το πνεύμα της ανιδιοτελούς προσφοράς». Κατακλείοντας, ο κ. Καλογιάννης έκανε λόγο για «μια διεθνή προσωπικότητα με κύρος και αναγνώριση», χαρακτηρίζοντας τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας ως «έναν Λαρισαίο του κόσμου που με το παράδειγμα του αποδεικνύει πως αυτή η πόλη είναι εξίσου φιλόξενη και ανοιχτή, όσο η αγκαλιά της Ορθοδοξίας για τους ανθρώπους όλου του κόσμου».
Αποδεχόμενος την απονομή της υψίστου τιμής από τον Δήμαρχο Λαρισαίων, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε καταρχάς τη μεγάλη χαρά και συγκίνησή του για την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου περί ανακηρύξεώς του σε Επίτιμο Δημότη. Κατά την αντιφώνησή του, αναφέρθηκε στους δεσμούς του με την πόλη της Λάρισας, οι οποίοι είναι παλαιοί και στενοί, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Έχω την τύχη να συνδέομαι με ανθρώπους που κατοικούν σε τούτον τον ευλογημένο τόπο, κατά σάρκα συγγενείς μου και φίλους, αλλά και από ετών είχα την τύχη να διδάξω το μάθημα της Βιοηθικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και να συνδεθώ ακόμη στενότερα με το κοινωνικό, επιστημονικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι της Λάρισας και να διαπιστώσω ότι είναι μία πόλη ζωντανή, ακμάζουσα, με ανοικτούς ορίζοντες και προοπτικές που προοιωνίζονται ένα ελπιδοφόρο μέλλον μέσα στις προκλήσεις που ο 21ος αι. έχει φέρει στο παγκόσμιο προσκήνιο και, ασφαλώς, και στην πατρίδα μας».
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος εστίασε σε μία πτυχή του χαρακτήρα της πόλης των Λαρισαίων, η οποία, όπως διέκρινε, χαρακτηρίζει και τον τόπο που ο ίδιος διακονεί, την Αυστραλία. «Είναι και η Αυστραλία ένα σταυροδρόμι λαών, πολιτισμών, θρησκειών και ιδεών», υπογράμμισε, «τα οποία αλληλεπιδρούν, κάποτε συγκρούονται, άλλοτε γονιμοποιούν το ένα το άλλο και, μέσα από μακρόχρονες και περίπλοκες διαδικασίες και ζυμώσεις, συνυφαίνουν, τελικώς, το σύγχρονο πρόσωπο της αυστραλιανής ιδιοπροσωπίας και της ανθρωπογεωγραφίας στους Αντίποδες». «Με έναν αντίστοιχο τρόπο, αλλά ασφαλώς σε μία άλλη κλίμακα, των αναλογιών και των αποστάσεων τηρουμένων», επισήμανε, «η πόλη της Λαρίσης και η ευρύτερη περιοχή στην ιστορική της περιπλάνηση, η οποία μετράται σε χιλιετίες, γίνεται ένας κόμβος, όπου οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους, η ευημερία και η οπισθοδρόμηση, η ευτυχία και οι επιφορές του βίου, οι αρετές και τα προτερήματα, αλλά και τα πάθη και τα λάθη, τα πολιτιστικά ρεύματα και οι θρησκευτικές παραδόσεις μέσα από την αέναη ώσμωση και με μία περίεργη σχέση, αλληλεπίδρασης, αλληλοεξάρτησης και αλληλοσυγκρουόμενων διεκδικήσεων και συμφερόντων, διαμορφώνουν το υφάδι και το στημόνι, το οποίο κατόπιν ο αργαλειός της ιστορίας θα το υφάνει σ᾽ ένα πολύχρωμο και δαιδαλώδες τεχνούργημα».
Επιπλέον, ο Σεβασμιώτατος παρατήρησε πως τόσο η Λάρισα όσο και η Αυστραλία, έγιναν λιμάνια και καταφύγια για τους πρόσφυγες από τις αλησμόνητες Πατρίδες σε ιστορικές περιόδους αιματηρές και ερεβώδεις. «Οι πρόσφυγες είναι τα αποδημητικά εκείνα πουλιά, που εκδιώχθηκαν από τις προαιώνιες πατρογονικές τους εστίες και μέσα στη θύελλα και τον κατακλυσμό βρήκαν καταφύγιο σε διάφορους τόπους», σημείωσε και προσέθεσε: «Ανάμεσά τους και η φιλόξενη Λάρισα, που είχε ήδη βιώσει στη σάρκα της, πολλαπλώς, τον πόνο και τα βάσανα από το ξίφος των κατακτητών και μπορούσε να νιώσει το άλγος της προσφυγιάς και τον πόνο των ξενιτεμένων. Έτσι, λοιπόν, τα τέκνα αυτά της Ρωμιοσύνης και του Πατριαρχείου μας, εδώ στον Θεσσαλικό κάμπο, ριζοβόλησαν και πρόκοψαν και αντάμα με το ντόπιο προγενέστερο στοιχείο, συνδιαμόρφωσαν τη σύγχρονη όψη της πόλης».
Τέλος, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας απηύθυνε εγκάρδιες ευχαριστίες προς τον Δήμαρχο Λαρισαίων και άπαντα τα μέλη του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου για τη γενόμενη τιμή προς το πρόσωπό του, σημειώνοντας καταληκτικά ότι «η πόλη σας ευμοίρησε να έχει σειρά σπουδαίων Δημάρχων, με τελευταίο τον νυν Δήμαρχο κ. Απόστολο Καλογιάννη – αξιόλογο επιστήμονα, θαυμάσιο οικογενειάρχη και γνήσιο αγωνιστή της δημοκρατίας, ο οποίος με τη βοήθεια των συνεργατών του, με υψηλό αίσθημα καθήκοντος, καινοτόμες ιδέες, βαθιά γνώση, εμπειρία, στενή συνεργασία με τους υπολοίπους φορείς της πόλης και την Τοπική Εκκλησία, εργάζεται με σύνεση και αποφασιστικότητα για να παραδώσει στους επιγενομένους μία σύγχρονη πόλη, έτοιμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος».