Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς είχε χαρακτηριστεί από τον διεθνή τύπο, αμερικανικό και ευρωπαϊκό, ως «χασάπης των Βαλκανίων»... Το CNN είχε φτάσει μάλιστα να χαρακτηρίσει την δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πιο σημαντική... ακόμη και από την δίκη της Νυρεμβέργης.
Σήμερα, έχοντας πλέον περάσει πάνω από 10 χρόνια από το θάνατο του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, το Δικαστήριο της Χάγης τον έκρινε αθώο για την κατηγορία της γενοκτονίας όμως η απόφαση αυτή δεν έτυχε της αντίστοιχης προβολής από τα διεθνή αλλά και τα εγχώρια ΜΜΕ.
Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς (20 Αυγούστου 1941 – 11 Μαρτίου 2006) ήταν Σέρβος-Γιουγκοσλάβος ηγέτης. Ήταν ιδρυτής και αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος που κυβέρνησε την Σερβία από την ίδρυσή του το 1990 ως το 2001.
Υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας από το 1988 ως το1997 και ως Πρόεδρος της Σερβίας από το 1997 ως το 2000, οπότε και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση έπειτα από ανοιχτή εξέγερση Σέρβων πολιτών εναντίον του, μετά τη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών όπου καταγγέλθηκε εκτεταμένη νοθεία.
Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές Σεβενίγκεν της Χάγης, αφού του είχαν αρνηθεί τη μεταφορά στη Μόσχα για περίθαλψη, παρότι υπέφερε από καρδιακά προβλήματα.
Από τα κυριότερα στοιχεία του κατηγορητηρίου στο Διεθνές Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία ήταν η πιθανή συνενοχή του Βελιγραδίου στη σφαγή 8.000 Βοσνίων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995.
Την περασμένη Δευτέρα, ένας άλλος θεσμός της διεθνούς δικαιοσύνης, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που λειτουργεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, απάλλαξε μετά θάνατον τον Μιλόσεβιτς και τη χώρα του από την κατηγορία της γενοκτονίας.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπάρχουν πειστήρια που να αποδεικνύουν ότι το Βελιγράδι είχε υπό τον έλεγχό του τον στρατό των Σερβοβοσνίων και απέρριψε την καταβολή οικονομικής αποζημίωσης από τη Σερβία στη Βοσνία–Ερζεγοβίνη.
Αξίζει να σημειωθεί πως το ίδιο Δικαστήριο που έκρινε τον πρώην Σερβο-βόσνιο πρόεδρο Ράντοβαν Κάρατζιτς, ένοχο για εγκλήματα πολέμου, καταδικάζοντας τον, σε 40 χρόνια φυλακή, αποφάσισε, παμψηφεί, πως ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν ήταν μέλος της εγκληματικής οργάνωσης με θύματα Μουσουλμάνους και Κροάτες στον πόλεμο της Βοσνιας.
Οι δικαστές έκριναν πως Κάρατζιτς και Μιλόσεβιτς ήταν ευνοημένοι από τη διατήρηση της Γιουγκοσλαβίας με τον Μιλόσεβιτς να είναι, αρχικά, υποστηρικτικός, αλλά με το πέρασμα των χρόνων, οι επιδιώξεις τους σημείωσαν απόκλιση.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, ο Μιλόσεβιτς προσπάθησε να έχει μια πιο προσεκτική προσέγγιση της κατάστασης. Επίσης, έκρινε ότι σε υποκλαπείσες συνομιλίες με τον Κάρατζιτς, ο Μιλόσεβιτς αναρωτιόταν αν είναι σοφή η χρήση αθέμιτης ενέργειας σε απάντηση μιας άλλης αθέμιτης ενέργειας και εξέφραζε τις αμφιβολίες του για τη νομιμοτητα μιας Σερβοβοσνιακής Συνέλευσης.
Ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, σύμφωνα με τους δικαστές, εξέφραζε τις επιφυλάξεις του για το γεγονός πως η Σερβοβοσνιακή Συνέλευση απέκλειε τους Μουσουλμάνους που προέρχονταν από τη Γιουγκοσλαβία.
Παράλληλα, σε συναντήσεις με Βόσνιους και Σερβοβόσνιους αξιωματούχους, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, σύμφωνα με τους δικαστές, υπογράμμιζε πως όλα τα μέλη των άλλων εθνών και εθνικοτήτων πρέπει να προστατευτούν. Τόνιζε επίσης πως το διεθνές ενδιαφέρον για τους Σέρβους δεν συνιστούσε διάκριση.
Επίσης, ο Μιλόσεβιτς υπογράμμιζε την ανάγκη αποφασιστικής καταπολέμησης του εγκλήματος.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, σε ιδιωτικές συναντήσεις ο Μιλόσεβιτς ήταν εξαιρετικά εξοργισμένος με την απόφαση της ηγεσίας των Σερβοβόσνιων να απορρίψουν το σχέδιο Βανς-Όουεν. Επίσης διαπιστώθηκε πως ο Μιλόσεβιτς έλεγε πως κατανοούσε τις ανησυχίες των Σερβοβόσνιων, αλλά υπογράμμιζε πως το πιο σημαντικό ήταν ο τερματισμός του πολέμου.
Ο Μιλόσεβιτς αναρωτιόταν κατά πόσο ο κόσμος θα δεχόταν πως οι Σερβοβόσνιοι που αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο του πληθυσμού της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης θα έπαιρναν το 50% της ιδιοκτησίας και προσπάθησε να ενθαρρύνει την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας.