Θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως η επίθεση της Τρίτης από το Ιράν στο Ισραήλ δεν θα μείνει σε καμία περίπτωση αναπάντητη. Το θέμα με τις ισορροπίες να καταρρέουν δεν είναι το «εάν» αλλά το «πότε» και το «πώς».
Το έκτακτο υπουργικό συμβούλιο που συγκάλεσε ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ εχθές το βράδυ ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 9 το βράδυ με την διάρκειά του να είναι μεγαλύτερη από 2,5 ώρες. Η απόφαση που ελήφθη, αν και όχι ομόφωνα, είναι το Τελ Αβίβ να απαντήσει με σκληρότητα στην Τεχεράνη ουσιαστικά αφήνοντας και πάλι εκτός «εξίσωσης» τις παραινέσεις – έμμεσες και άμεσες – από τις ΗΠΑ που ζητούν «αναλογική» απάντηση.
Το Ισραήλ διαθέτει μία πολύ μεγάλη γκάμα από επιλογές για το τι θα χτυπήσει και ακόμη περισσότερους τρόπους για να το πράξει, αλλά η αλήθεια είναι πως θα έχει ένα ζήτημα για το πότε θα το επιχειρήσει.
Οι πιθανοί στόχοι του Ισραήλ
Οι στόχοι του Ισραήλ ομαδοποιούνται επί της ουσίας σε τρεις βασικές κατηγορίες οι οποίες όμως περιλαμβάνουν και επιμέρους κρίσιμες παραμέτρους που είναι πιθανό εάν πληγούν να επηρεάσουν πολύ περισσότερες χώρες από το Ιράν.
Βασικός και μόνιμος στόχος εδώ και χρόνια για το Ισραήλ είναι οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Οι βάσεις από τις οποίες έχουν εκτοξευθεί οι εκατοντάδες βαλλιστικοί πύραυλοι που έστειλε το Ιράν την Τρίτη το βράδυ στο Ισραήλ βρίσκονται δεδομένα στο στόχαστρο των μαχητικών του Τελ Αβίβ. Στοιχεία για τις συγκεκριμένες βάσεις έχουν πιθανότατα ήδη στα χέρια τους οι ισραηλινές στρατιωτικές αρχές είτε μέσα από τα δικά τους συστήματα επόπτευσης και τους δορυφόρους είτε μέσα από τους αμερικανούς συμμάχους τους.
Οι βάσεις των Φρουρών της Επανάστασης στη μεθόριο έξω από την Τεχεράνη εντάσσονται επίσης στο συγκεκριμένο σχέδιο καθώς σε αυτές εκτός από εκτοξευτήρες βαλλιστικών πυραύλων υπάρχουν σύμφωνα με το Ισραήλ και αρκετά μαχητικά τα οποία δεν εντάσσονται στην επίσημη πολεμική αεροπορία της χώρας. Το Ισραήλ εάν επιλέξει τον συγκεκριμένο δρόμο δεν αποκλείεται να επιχειρήσει να εξοντώσει και αρκετούς από τους κορυφαίους στρατιωτικούς παράγοντες του Ιράν με στοχευμένα χτυπήματα ακόμη και εντός της Πρωτεύουσας του Ιράν.
Το Ισραήλ είναι επίσης πιθανό εκτός από στρατιωτικά πλήγματα να επιλέξει να χτυπήσει και με οικονομικά όπλα την Τεχεράνη. Το Ιράν διαθέτει μία μεγάλη πετρελαιοχημική βιομηχανία, μεγάλα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας αλλά και σημαντικά ναυπηγεία. Εάν το Ισραήλ επιλέξει να χτυπήσει σε αυτά τα σημεία θα «πονέσει» με βεβαιότητα την Τεχεράνη αλλά θα αυξήσει κατακόρυφα τον κίνδυνο να χάσουν την ζωή τους και άμαχοι κάτι το οποίο παρά τα όσα βγαίνουν επίσημα προς τα έξω ο Νετανιάχου και η Κυβέρνησή του δεν έχει ως στόχο.
Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι ο τρίτος πόλος στον ισραηλινό σχεδιασμό. Πρόκειται για διαχρονικό και σημαντικό στόχο για κάθε κυβέρνηση του Ισραήλ εδώ και δεκαετίες. Η ενδυνάμωση στις σχέσεις Τεχεράνης και Μόσχας τα τελευταία δύο χρόνια έχουν φέρει μεγάλη ανησυχία στη Δύση πως το Ιράν είναι πιθανό να πλησιάζει γρηγορότερα από το αναμενόμενο (ή το προβλεπόμενο) στο να αποκτήσει δικό του πυρηνικό όπλο. Η Παγκόσμια Αρχή Πυρηνικής Ενέργειας στην τελευταία της έκθεση προειδοποιούσε πως τον τελευταίο χρόνο η Τεχεράνη εμπλουτίζει ουράνιο σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 20% που είναι το όριο για την απλή παραγωγή ενέργειας. Το Ιράν διαθέτει μία ευρεία γκάμα από σημεία πυρηνικού ενδιαφέροντος με κορυφαίο το Παρσίν, το σημείο στο οποίο η Τεχεράνη έχει επενδύσει εδώ και δεκαετίες την βάση της πυρηνικής της ανάπτυξης. Το Ιράν διαθέτει επίσης πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Μπονάμπ και τη Ραμσάρ όπως και πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Μπουσέρ, τη Νατάνζ, το Ισφαχάν και τη Φερντού.
Όποια κι αν είναι η επιλογή που θα αποτελεί την απάντηση του Ισραήλ προς την Τεχεράνη το Τελ Αβίβ θα επιχειρήσει να υπολογίσει και την πιθανή ανταπάντηση. Το Ιράν έχει ξεκαθαρίσει πως η επίθεση της Τρίτης ήταν μόνο ένα πολύ μικρό μέρος του τι μπορεί να γίνει εάν το Ισραήλ αντεπιτεθεί. Είναι δεδομένο πως σε έναν ανοιχτό πόλεμο με το Ισραήλ το Ιράν δεν είναι πολύ πιθανό να επικρατήσει ακόμη κι αν οι απόλυτοι αριθμοί του δίνουν πλεονέκτημα (οι αριθμοί και σε αυτή την περίπτωση δεν λένε την αλήθεια). Τα μαχητικά του Ισραήλ είναι σε θέση να διαλύσουν κάθε περιθώριο αντίστασης και οι χερσαίες δυνάμεις του Ιράν (περισσότεροι από 600.000 μάχιμοι) δεν θα μπορέσουν να αναχαιτίσουν τα πολεμικά συστήματα τελευταίας γενιάς του Τελ Αβίβ.