Κατά πόσον ο Τιμ Ουόλζ (Tim Walz) ήταν το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για τη θέση του υποψηφίου Αντιπροέδρου των Δημοκρατικών διερευνά ο Economist, σημειώνοντας ότι υπάρχουν κάποια ερωτηματικά για την πολιτική ταυτότητά του, που ήδη το επιτελείο του του Ντόναλντ Τραμπ (Trump) προσπαθεί να εκμεταλλευτεί.
Πιο συγκεκριμένα, εξηγεί το βρετανικό περιοδικό, ο Walz υπήρξε ο ευνοημένος υποψήφιος της αριστεράς πτέρυγας του κόμματος και των συνδικάτων. Εάν η Κάμαλα Χάρις (Harris) τον επέλεξε για αυτόν τον λόγο, θα σημαίνει ότι η ίδια είτε είναι όμηρος αυτής της πτέρυγας του κόμματος, είτε διάκειται φιλικά προς αυτήν είτε εκτιμά την ενότητα του κόμματος πάνω από όλα.
Αυτό θα ήταν όμως ένα ανησυχητικό σημάδι για την εκστρατεία της. Για να κερδίσει το Μίσιγκαν, την Πενσυλβάνια και το Ουισκόνσιν, πρέπει να πείσει τους αμφιταλαντευόμενους μετριοπαθείς ψηφοφόρους που πιστεύουν ότι οι Δημοκρατικοί είναι μεν αριστεροί αλλά δεν τους αρέσει ούτε ο Donald Trump .
Αυτό ήταν ο πυρήνας της στρατηγικής του Τζο Μπάιντεν (Biden) το 2020. Παρά την πανθομολογούμενη ιδιορρυθμία του Trump, οι Αμερικανοί κατά μέσο όρο εξακολουθούν να λένε ότι οι Δημοκρατικοί είναι πιο άσχετοι από τους Ρεπουμπλικάνους.
Αλλά ίσως η Harris επέλεξε τον Walz επειδή το βιογραφικό του και η πολιτική του σημαίνουν ότι μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτής της αντίληψης.
Μέσα στον μικρόκοσμο της πολιτικής της Μινεσότα, ο Walz θεωρείται ότι είναι σταθερά προσδεδεμένος στο κέντρο και έχει αντιταχθεί στις χειρότερες υπερβολές των αριστερών αιτημάτων του κόμματος το 2020.
Η λαϊκότητα του Walz δεν θα είναι όμως αρκετή από μόνη της για να πείσει τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους ότι και η Harris είναι με το μέρος τους. Για να κερδίσει τους μετριοπαθείς, θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι είναι αντίθετη με την παράνομη μετανάστευση και ότι δεν είναι ενεργούμενο των συνδικαλιστικών οργανώσεων ή οποιασδήποτε άλλης ομάδας ειδικών συμφερόντων.
Είναι γεγονός ότι η επιλογή της Harris δημιούργησε μια νέα δυναμική για τους Δημοκρατικούς. Στον μέσο όρο των δημοσκοπήσεων, ο υποψήφιός τους προηγείται πλέον στις εθνικές εκλογές, για πρώτη φορά από τον Οκτώβριο του 2023.
Ωστόσο, όλα τα ενδεχόμενα εξακολουθούν να είναι πιθανά και αυτό το ισχνό εθνικό προβάδισμα, αν είναι πραγματικό, πιθανότατα θα μεταφραζόταν σε κάτι που πλησιάζει τις 50% πιθανότητες νίκης στο εκλογικό σώμα.
Όταν όμως ο Trump απέχει μόλις μια ανάσα από τη νίκη, δεν είναι σοφή μια στρατηγική με προτεραιότητα την ασφάλεια.
Επιλέγοντας τον Walz, η Harris κατευνάζει την αριστερά του κόμματός της, είτε αυτή ήταν η πρόθεσή της είτε όχι. Αυτό της έδωσε λίγο χώρο για να μετακομίσει στο κέντρο. Και θα πρέπει να το χρησιμοποιήσει – καταλήγει το βρετανικό περιοδικό.
ΠΗΓΗ: Hellasjournal.com