Δεν έχουν νόημα οι στόχοι του Ισραήλ στη Γάζα με όρους στρατιωτικού σχεδιασμού, υποστηρίζει Βρετανός ειδικός σε θέματα τρομοκρατίας. Συγκρίσεις με τον πόλεμο του 2003 στο Ιράκ.
Συνεχίζεται ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας, με αμείωτη ένταση και με χιλιάδες θύματα. Σύμφωνα με το τοπικό υπουργείο Υγείας, που ελέγχεται από τη Χαμάς, περισσότεροι από 17.000 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν από τότε που ξεκίνησαν οι ισραηλινές επιδρομές. Εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού κάνει λόγο για τουλάχιστον 100 απώλειες από την ισραηλινή πλευρά.
Ο Βρετανός Τζάστιν Κραμπ, απόστρατος αξιωματικός και ειδικός σε θέματα τρομοκρατίας, επισημαίνει ότι έγιναν σκληρές μάχες στο βόρειο κομμάτι της Γάζας, αλλά η επικράτηση του Ισραήλ ήταν πιο εύκολη από ό,τι αναμενόταν. «Η επιχείρηση 'βόρεια Γάζα' μάλλον ήταν πιο εύκολη από ό,τι περιμέναμε» λέει ο Βρετανός ειδικός στην DW. «Οι Ισραηλινοί είχαν υπολογίσει ότι πολλοί Παλαιστίνιοι, μεταξύ αυτών και μαχητές της Χαμάς, θα έφευγαν από τη βόρεια Γάζα με προορισμό τον Νότο και κυρίως την πόλη Χαν Γιούνις, που θεωρείται πολιτικό προπύργιο της Χαμάς. Το Ισραήλ πάντα εστίαζε στη Χαν Γιούνις. Είναι μία επιχείρηση που κορυφώνεται σταδιακά…»
Γάζα, όπως …Ιράκ
Ο Τζάστιν Κραμπ είναι πρόεδρος της εταιρείας Sibylane and International Intelligence and Risk Analysis Consultancy με έδρα τη Μ. Βρετανία και εξετάζει τους τακτικούς και στρατιωτικούς στόχους σε εστίες κρίσης ανά τον κόσμο. Υποστηρίζει ότι η τακτική του ισραηλινού στρατού θυμίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Αμερικανών στο Ιράκ, στον πόλεμο του 2003. «Είναι πολύ παρόμοια τακτική», λέει. «Το Ισραήλ ακολουθεί τη συνταγή που είχε εφαρμοστεί στη Μοσούλη, αλλά και στη Βασόρα το 2003. Ήμουν κι εγώ εκεί, εκείνη την εποχή. Δηλαδή τι κάνει; Προσεγγίζει ένα αστικό κέντρο από διαφορετικές κατευθύνσεις, βομβαρδίζει επιλεγμένους στόχους και σταδιακά σφίγγει τον κλοιό. Οι περιοχές, στις οποίες κινείται με ασφάλεια, εξαιρούνται από τους βομβαρδισμούς. Αυτό που θέλει τώρα το Ισραήλ είναι να πλήξει συγκεκριμένους στόχους στη Χαν Γιούνις, όπου εκτιμά ότι έχει παρουσία η Χαμάς».
Ο αριθμός των θυμάτων μεταξύ των αμάχων αυξάνεται συνεχώς. Η διεθνής κοινότητα απευθύνει επανειλημμένες εκκλήσεις στο Ισραήλ να σεβαστεί το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποιούν ότι δεν υπάρχει ασφαλές καταφύγιο για τους αμάχους, από τη στιγμή που οι συγκρούσεις γενικεύονται στο νότιο κομμάτι της Γάζας. Ο Τζάστιν Κραμπ υποστηρίζει ότι το Ισραήλ έχει αξιολογήσει διαφορετικά τα δεδομένα: «Είναι σαν να λένε ότι, από τη στιγμή που σε ένα χτύπημα πεθαίνουν δύο άμαχοι για κάθε μαχητή της Χαμάς, δεν είναι κι άσχημα… Ο υπόλοιπος κόσμος δεν αποδέχεται μία τέτοια αναλογία, αν και όλοι δεχόμαστε ότι όταν ξεκινάς σε τέτοιες συνθήκες μία στρατιωτική επιχείρηση, είναι αδύνατον να αποφύγεις εντελώς τις απώλειες μεταξύ των αμάχων. Το Ισραήλ λέει ότι όχι, μια χαρά είναι αυτή η αναλογία…»
Στα ίχνη της Αλ Κάιντα;
Δεν τροφοδοτούν όμως όλα αυτά έναν νέο κύκλο βίας; Δεν θα βρει μπροστά του το Ισραήλ στο μέλλον τους συγγενείς των θυμάτων που θα σπεύσουν να στρατευθούν στη Χαμάς ή σε κάποια άλλη οργάνωση τύπου Χαμάς; Για μία ακόμη φορά ο Τζάστιν Κραμπ κάνει τη σύγκριση με παλαιότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις των Αμερικανών και υποστηρίζει ότι, από πλευράς στρατιωτικού σχεδιασμού, η ισραηλινή επιχείρηση δεν έχει νόημα.
«Με ρώτησαν κάποτε τι θα γίνει μετά την Αλ Κάιντα και η απάντησή μου ήταν ότι θα δούμε μία επανάληψη της Αλ Κάιντα» λέει ο Βρετανός αναλυτής. «Κάτι παρόμοιο θα γίνει και με τη Χαμάς, θα εμφανιστούν άλλες οργανώσεις αργότερα. Κατά συνέπεια, με στρατιωτικά κριτήρια δεν έχει νόημα ο στόχος του Ισραήλ να καταστρέψει τη Χαμάς. Ασφαλώς, ο στρατός κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει. Μπορούν να εξολοθρεύσουν την ηγεσία της Χαμάς, να καταστρέψουν εγκαταστάσεις εκτόξευσης πυραύλων, αλλά δεν μπορούν να εξαλείψουν την ιδέα της Χαμάς. Και ενώ πολλοί στη Γάζα στρέφονται εναντίον της Χαμάς, υπάρχουν και άλλοι, που την υποστηρίζουν. Θα ζητήσουν εκδίκηση από το Ισραήλ. Κι έτσι ανατροφοδοτείται ο κύκλος της βίας, όπως γινόταν πάντα, εκτός αν δούμε κάτι που μπορεί να αλλάξει το σκηνικό την τελευταία στιγμή. Αλλά είναι δύσκολο να φανταστούμε τι μπορεί να είναι αυτό…».
Πηγή: Deutsche Welle