Δεν ξέρω πώς το σκέφτεστε εσείς, αλλά προσωπικά μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι η σκέψη μιας ταλαιπωρημένης γυναίκας που βρίσκεται στη φυλακή επειδή «πήδηξε» μια τάξη στο απολυτήριο στοιχειώδους εκπαίδευσης, την ώρα που δολοφόνοι, ναρκέμποροι, βιαστές αλλά και όλα τα λαμόγια φοροφυγάδες και μεγαλοκαταχραστές του Δημοσίου κυκλοφορούν ανάμεσά μας ελεύθεροι και ωραίοι.
Ειλικρινά δεν παλεύεται η πληγή της Δικαιοσύνης σε αυτή τη χώρα και, αν είχαν την παραμικρή διάθεση να αναμορφώσουν τη χώρα οι δανειστές-εκβιαστές, εκεί θα είχαν στρέψει την προσοχή τους. Το δικαστικό σύστημα και ο μηχανισμός απόδοσης δικαιοσύνης γενικότερα αποτελούν τους πλέον αναχρονιστικούς, αναποτελεσματικούς και αναξιοκρατικούς θεσμούς, με ευθύνη ασφαλώς του κράτους και των ίδιων των λειτουργών τους!
Τι μυαλό, πείτε μου εσείς, μπορεί να είχαν αυτοί οι δικαστές στο Τριμελές Κακουργιοδικείο Λάρισας και μετά στο Πενταμελές Εφετείο που έριξαν καμπάνα φυλάκισης 15 και 10 ετών, αντιστοίχως, σε αυτή τη γυναικούλα, οδηγώντας την πίσω απ’ τα σίδερα;
Γιατί εξάντλησαν πάνω της όλα τα όρια της αυστηρότητας, ερμηνεύοντας κοντόθωρα το γράμμα του νόμου και αγνοώντας κάθε κριτήριο αναλογικότητας; Και με ποιο σκεπτικό θεώρησαν ότι «καταχράστηκε» μισθούς 20 ετών, λες και τους εισέπραττε ως αργόμισθη από το σαλόνι του σπιτιού της;
Πλαστογράφησε πράγματι ένα απολυτήριο στοιχειώδους εκπαίδευσης. Δεν το τελείωσε όλο το δημοτικό, έφτασε μέχρι την πέμπτη. Φτωχιά κι ανήμπορη, ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε ίδρυμα. Τεράστιο το ψέμα της… Για να εξασφαλίσει ένα μεροκάματο καθαρίστριας και να θρέψει κάποια στόματα.
Ειλικρινά, τι είδους νόμος πολιτισμένης χώρας ποινικοποιεί ως κακούργημα την αγωνία να βρεις μια δουλειά για να μη σου πάρει τα παιδιά η Πρόνοια; Δεν είναι νορμάλ αυτά τα πράγματα και θα έπρεπε οι δικαστές που πήραν αυτή την απόφαση να λογοδοτήσουν, έστω και αν στηρίχθηκαν στο γράμμα ενός νόμου εμφανώς ακατάλληλου να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη περίπτωση. Ο δικαστής πάντα έχει την ευχέρεια να σταθμίζει τις ειδικότερες συνθήκες τέτοιων περιπτώσεων.
Ο φείλουν, βεβαίως, να λογοδοτήσουν και οι πολιτικοί μας, που έχουν αφήσει τέτοια νομοθετικά κενά και ενθαρρύνουν με τις παραλείψεις τους μια εικόνα πλήρους αποσάθρωσης και κοινωνικής ανισότητας: αποφυλακίσεις-εξπρές για τους πιο σκληρούς βαρυποινίτες, ποινές-χάδια για μεγαλοαπατεώνες, βραχιολάκια εξόδου για μιζαδόρους και τρομοκράτες, αλλά εξάντληση όλης της αυστηρότητας σε ταλαίπωρους βιοπαλαιστές.
Λοιπόν, τσακιστείτε, βρείτε τρόπο και βγάλτε αμέσως αυτή τη γυναίκα από τη φυλακή. Τέτοια δικονομική υποκρισία δεν αντέχεται σε αυτή τη φαύλη χώρα!
ΠΗΓΗ: Το άρθρο του Γιώργου Χαρβαλία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία»