«Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται». Κ. Καραμανλής
Ο μεταβολισμός είναι ζωτικής σημασίας για τον δυναμισμό και το μέλλον κάθε οργανισμού. Από αυτή τη σκοπιά η ανανέωση ενός πολιτικού κόμματος είναι ουσιαστική διαδικασία προκειμένου αυτό να ανταποκρίνεται στα κελεύσματα των καιρών και στις ανάγκες της κοινωνίας. Αρκεί να προκύπτει μέσα από την και διαδικασία και να μην αποτελεί προπέτασμα καπνού για εκκαθαρίσεις εσωκομματικών αντιπάλων.
Υπό αυτή την οπτική ανανέωση, δεν μπορεί να είναι ούτε οι «μεταγγίσεις» πολιτικών στελεχών, ούτε το ηλικιακό κριτήριο, ούτε η «χρυσή κάρτα εισόδου» σε managers της αγοράς. Όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν αυτές οι πρακτικές δεν απέφεραν ουσιαστικά αποτελέσματα.
Οι προσχωρήσεις από την ΕΔΗΚ, τους Νεοφιλελευθέρους και την Ε.Π., κορυφαίων στελεχών (Μητσοτάκης, Κανελλόπουλος, Παπακωνσταντίνου, Θεοτόκης, κ.λπ.) και η κατάργηση (Ε.Π., Κ.Ν.) ή η εκλογική εξαΰλωση των φορέων προέλευσής τους (ΕΔΗΚ 0,40%), ούτε έσωσαν την Ν.Δ. από την εκλογική συντριβή στις εκλογές του 1981, ούτε άλλαξαν το προφίλ της. Η δεν επωφελήθηκε από το 19,85% των τριών κομμάτων αλλά καταβαραθρώθηκε από το 41,84%(1977) στο 35,88%(1981).
Ούτε η ηλικία καθορίζει στην πολιτική την καταλληλότητα. Ο αποκλεισμός του Π. Κανελλόπουλου, ίσως του πιο συνεπούς κοινοβουλευτικού, από τα ψηφοδέλτια του 1985 δεν δικαιώθηκε από τα αποτελέσματα. Δεν βρέθηκε ούτε ένας νέος έκτοτε που να τον αναπληρώνει έστω και στο μισό. Άλλωστε κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν κατείχε επάξια τη θέση του μέχρι το 2004, όταν 87 ετών τότε αποχώρησε ταυτόχρονα με την είσοδο του σημερινού προέδρου της Ν.Δ. στην πολιτική.
Τέλος η «μετάκληση» στην πολιτική, συνήθως στα ψηφοδέλτια επικρατείας, στελεχών της αγοράς αποδείχθηκε ατελέσφορη και κατά κανόνα η παρουσία των τελευταίων ήταν θνησιγενής. Ορισμένοι θα ισχυρισθούν ότι δεν τους έλλειπε η ικανότητα αλλά ότι έφταιγε το «σύστημα» ή η κοινωνία. Όμως η αλήθεια είναι ότι άλλες ικανότητες χρειάζονται για να παράγεις και να προωθείς εμπορεύματα, αποβλέποντας στα κέρδη των μετόχων, και άλλες για να προωθείς κοινωνικές αλλαγές διατηρώντας ταυτόχρονα τις κοινωνικές ισορροπίες.
Ανανέωση λοιπόν ναι αλλά ως αποτέλεσμα ουσιαστικής πολιτικής λειτουργίας και όχι ως τεχνητό facelift ή ως πολιτικό «μπόλι». Αλλιώς καταντάει πρόσχημα για την προώθηση ημετέρων.