Με το ξεκίνημα του χρόνου (3.1.2017) ύστερα από συνομιλίες που είχε με τον Πρόεδρο και τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, ο αυτοαποκαλούμενος ''Πρωθυπουργός'' του ψευδοκράτους Χ. Οζγκιουργκιούν, υπογράμμιζε πως ''το Κυπριακό είναι για την Τουρκία στρατηγικό ζήτημα'' και πρόσθετε: ''Δεν τίθεται θέμα να εγκαταλείψουμε την ουσιαστική και αποτελεσματική εγγύηση της μητέρας πατρίδας, η οποία είναι η παρουσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στο νησί. Δεν πρόκειται να μπει σε διαπραγμάτευση το θέμα αυτό''. Με ξεκάθαρο τρόπο, ο κατοχικός ηγέτης απέκλειε την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων και δεν άφηνε κανένα περιθώριο για επίτευξη συμφωνίας κατά την προγραμματισμένη διάσκεψη της Γενεύης. Ταυτόχρονα, μάλιστα, ενώ ο ίδιος δεν άφηνε κανένα περιθώριο για λύση, προειδοποιούσε πως ''αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα στη συνάντηση αυτή, η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή πλευρά έχουν σίγουρα ένα σχέδιο Β''.
Χωρίς να επεξηγεί ποιο είναι το ''σχέδιο Β΄'' που επέσειε, ο αυτοαποκαλούμενος ''Πρωθυπουργός'' του ψευδοκράτους άφηνε ξεκάθαρα να φανεί πως αφορά στην ενσωμάτωση των κατεχομένων από την Τουρκία. Γι' αυτό το σχέδιο, άλλωστε, είχε μιλήσει ένα μήνα πρωτύτερα, (24.11.2016) αμέσως μετά το ναυάγιο στις συνομιλίες του Μον Πελεράν, ο Γιγίτ Μπουλούτ, σύμβουλος του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Τόνιζε πως ''δεν θα δώσουμε την Κύπρο στην Ευρώπη και μετά θα παρακαλάμε για να πάμε στην Κύπρο με βίζα Σέγκεν'' και πρόσθετε: ''Σε περίπτωση που η ΤΒΔΚ δεν επιθυμεί να συνεχίσει την πορεία της με το υφιστάμενο καθεστώς, τότε θα μετατραπεί σε επαρχία της Τουρκίας''.
Από την αρχή, λοιπόν του χρόνου, ο αυτοαποκαλούμενος ''Πρωθυπουργός'' του ψευδοκράτους - ύστερα από διαβουλεύσεις με την τουρκική ηγεσία – αφενός προεξοφλεί ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να υποχωρήσει σε ό,τι αφορά τα κατοχικά στρατεύματα και τις εγγυήσεις. Και αφετέρου προσδιορίζει ως επόμενο βήμα την ενσωμάτωση των κατεχομένων. Μπορεί βέβαια η δήλωσή του να συνιστά απόπειρα εκβιασμού της ελληνικής πλευράς. Έχει, άλλωστε, η Τουρκία πολύ σοβαρούς λόγους να επιδιώκει την άμεση κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και δεν διστάζει να εκβιάζει προκειμένου να επιβάλει τους όρους της.
Σίγουρα, όμως, επειδή δεν έκλεισαν στο σύνολό τους - όπως είχε συμφωνηθεί αρχικά - τα θέματα που αφορούν εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού (το εδαφικό, ο αριθμός προσφύγων που θα επιστρέψουν, ο αριθμός των εποίκων που θα μείνουν, η αξίωση για εκ περιτροπής προεδρία) είναι βέβαιο πως η τουρκική πλευρά θα επιδιώξει τη σύνδεσή τους με την παραμονή στρατευμάτων και τις εγγυήσεις. Και έτσι θα επιχειρήσει αφενός να τορπιλίσει τις διαπραγματεύσεις και αφετέρου να ρίξει την αποτυχία του ναυαγίου στην ελληνική πλευρά.
Φαίνεται άλλωστε ότι, την ώρα αυτή, ο Ταγίπ Ερντογάν - ο οποίος τορπίλισε τη συνάντηση στο Μον Πελεράν - όχι μόνο δεν φαίνεται διατεθειμένος να συμβάλει στην επίτευξη συμφωνίας, αλλά δείχνει αποφασισμένος να οδηγήσει σε αδιέξοδο και ένταση με απρόβλεπτη συνέχεια. Έχει, άλλωστε, για το αμέσως επόμενο διάστημα, μεγάλη ανάγκη (προκειμένου να προωθήσει τις συνταγματικές αλλαγές που επιδιώκει) τις ψήφους των εθνικιστών. Και αυτό δεν προεξοφλεί από την πλευρά του εποικοδομητική, αλλά εθνικιστική στάση, που θα αξιοποιήσει στο εσωτερικό της χώρας του για να πετύχει τους προσωπικούς του στόχους.
Πέρα από όλα αυτά, είναι ήδη φανερό - μετά τις αλλεπάλληλες προκλήσεις στο Αιγαίο - πως η εθνικιστική υστερία που κατέλαβε, όχι μόνο τον Ερντογάν, αλλά και την τουρκική αντιπολίτευση, μετουσιώνεται σε έξαρση της διεκδικητικής στρατηγικής τους σε ολόκληρο το ελληνοτουρκικό μέτωπο. Με δεδομένο, κατ' επέκταση, το γεγονός ότι η Κύπρος δεν εξαιρείται από το μέτωπο αυτό, μια συμφωνία για λύση του Κυπριακού, την ώρα αυτή, δεν φαίνεται καθόλου πιθανή. Αντιθέτως δεν μπορεί να αποκλείεται - όσο απίθανη κι αν είναι - η πρόκληση τεχνητής έντασης με υπόβαθρο την απειλή ενσωμάτωσης των κατεχόμενων κυπριακών εδαφών.