Οι χώρες και μάλιστα του σκληρού πυρήνα της ΕΕ όπως η δική μας δεν χρεοκοπούν σε μια νύχτα αν δεν υπάρξει συνδυασμός παραγόντων και μεθοδεύσεων .
Σοβαρότατος παράγοντας του τρόπου και της μεθοδολογίας που οδηγήθηκε η χώρα στο κενό είναι και η υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ συστατικό μέρος της οποίας είναι και το περίφημο swap 2001
Μέσω του συνυπολογισμού του swap στο χρέος της χώρας, του πρόσθεσε αναδρομικά 21δις εκτινάσσοντας το στο 115% του ΑΕΠ και τα οποία ο κ Τομσεν μας υποχρέωσε να τα πληρώσουμε με ετήσια δόση των 5,1 δις από το 2010- 2014.
Έπρεπε να συνυπολογιστεί ; Ας κρίνει ο αναγνώστης.
Η λέξη swap σημαίνει ανταλλαγή. Πρόκειται για συνήθη τραπεζική δραστηριότητα και πολλοί πολίτες την έχουν συναντήσει στις δανειακές συναλλαγές και τις διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες τους.
Είναι η περίφημη πρόταση που συνήθως την έκαναν οι τράπεζες στους πελάτες τους οφειλέτες δανείων.
Διατυπωμένη ως: Να αλλάξουν πχ το κυμαινόμενο επιτόκιο του δανείου τους με σταθερό επιτόκιο η να αλλάξουν το νόμισμα του δάνειου από ευρώ σε δολάριο, ελβετικό φράγκο κλπ.
Να κάνουν δηλαδή ανταλλαγή (swap ) είτε επιτοκίων είτε το νόμισμα του επι οφειλόμενου ποσού από το στεγαστικό η επιχειρηματικό δάνειο τους .
Συγκεκριμένα: Στις περιπτώσεις αυτών των δανείων επί της κύριας σύμβασης δανείου δημιουργείται και μια νέα σύμβαση αποπληρωμής του κεφαλαίου (παράγωγη σύμβαση – derivative)
Κάποιος λοιπόν είτε επιχείρηση είτε ιδιώτης –είτε η ελληνική δημοκρατία-δανείστηκε ένα ποσό πχ 1000 δολαρια με αποπληρωμή σε ισόποσες δόσεις 10 ετιας.
Η τράπεζα του προτείνει μια νέα ξεχωριστή σύμβαση επί ενός ανυπάρκτου κεφαλαίου νοητά ισόποσου με το ύψος του δανείου .Των 1000 δολαριων δλδ.
Προτείνει ακριβώς στον πελάτη τα εξής : Αν τα 1000 σου δολάρια ήταν σε γιεν και επειδή το γιεν τώρα είναι χαμηλά θα μπορούσες να επωφεληθείς από την άνοδο της τιμής του σε σχέση με το δολάριο και εν τέλει να σου κοστίσει το δάνειο λιγότερα χρήματα αφού θα αφαιρέσεις τα κέρδη σου από την οφειλή σου απέναντι μου..
Υπογραφούν λοιπόν μια νέα σύμβαση ανταλλαγής (swap) που δεν έχει σχέση φυσικα με την σύμβαση του αρχικού δανείου.
Στην οποία συμφωνούν ότι όσο της % έχει ανέβει η αξία του γιεν σε σχέση με το δολάριο την ταδε ώρα και ταδε μερα του χρόνου από την αξία που είχε το γιεν όταν υπογράψαμε την σύμβαση την διαφορά – το κέρδος στο δίνω εγώ η τράπεζα. Αν όμως την συγκεκριμένη ημέρα και ώρα έχει πέσει η αξία του γιεν σε σχέση με το δολάριο με πληρώνεις εσύ πελάτη μου.
ΠΧ Αν η σύμβαση ανταλλαγής swap είχε υπογραφεί την πρώτη Ιανουαρίου και την πρώτη Ιανουαρίου του επόμενου έτους το γιεν είχε ανέβει 5% σε σχέση με το δολάριο η τράπεζα έπρεπε να πιστώσει- πληρώσει 5 δολάρια στο λογαριασμό του πελάτη .
Αντίθετα αν το γιεν είχε υποχωρήσει 5% σε σχέση με το δολάριο ο πελάτης έπρεπε να πληρώσει 5 ευρώ στον δανειστή τράπεζα του.
Και οι δυο πλευρές τράπεζα και πελάτης ελπίζουν ότι θα κερδίσουν από αυτή την συμφωνία-στοίχημα που διαρκεί όσο το δάνειο και το αριθμητικό νούμερο υπολογισμού της είναι το ίδιο με το ποσό του δανείου
Το μόνο που συνδέει το δάνειο και το ποσό που πρέπει να αποπληρωθεί από τον δανειζόμενο του όπως το περιγράφει η δανειακή του σύμβαση είναι το ότι η νέα σύμβαση ως αριθμό και μόνο για υπολογιστικούς και μόνο λόγους εκλαμβάνει ως βάση υπολογισμού το ποσό του δανείου . Τον αριθμό 1000 από το παράδειγμα μας.
Εν κατακλείδι ο οφειλέτης- διότι αυτός μας ενδιαφέρει- σκέπτεται ότι αν βγω κερδισμένος από αυτό το στοίχημα που έγινε αριθμητικά επί του ποσού του δανείου μου θα αυξήσω τα έσοδα μου και θα αποπληρώσω ποιο εύκολα την δανειακή μου υποχρέωση.
Σε καμία περίπτωση όμως και αυτό είναι το σημαντικό είτε η τράπεζα πολύ περισσότερο ο οφειλέτης δεν μπορούν να προσθέσουν η να αφαιρέσουν από την αξία του δανείου μελλοντικά κέρδη η ζημίες γιατί πολύ απλά δεν τα γνωρίζουν εκ των πρότερων.
Πολύ δε περισσότερο ότι τα όποια οικονομικά αποτελέσματα θετικά/αρνητικά προέρχονται από άλλη ξένη της δανειακής συμβάσεως οικονομική συμφωνία. Μόνο εκτιμήσεις μπορούν να κάνουν και να ελπίζει ο κάθε ένας ξεχωριστά ότι αυτός θα είναι ο κερδισμένος από την νέα σύμβαση – στοίχημα (swap) στην λήξη της.
Τι ακριβώς συνέβη και το έτος 2000 εν όψη της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ και το περίφημο swap «Σημίτη» ;
Επειδή το ύψος του δημόσιου χρέους στο 103,5% δεν επέτρεπε την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ η τότε κυβέρνηση θεωρώντας ως νοητό, αριθμητικό κεφάλαιο το σύνολο των υποχρεώσεων της Ελλάδος το αντάλλαξε από δολάρια σε γιεν με αντισυμβαλλόμενο την Deutsche bank και διαμεσολαβητή την Goldman sachs.
Υπέγραψε λοιπόν μια νέα οικονομική συμφωνία 30τους διάρκειας που αριθμητική βάση είχε το ποσό του δημοσίου χρέους
Στην συμφωνία αυτή το κράτος κέρδιζε αν έχανε το δολάριο έναντι του γιεν και έχανε με το αντίστροφο.
Επειδή όμως ο κύριος σκοπός που υπαγόρευσε την υπογραφή της ήταν η μείωση του δημοσίου χρέους (για να εκπληρωθεί το κριτήριο ένταξης) εξέλαβε παράτυπα τις τιμές που είχε γιεν αναδρομικά ( τιμές ανά έτος 1995-2000) όπου το γιεν κινείτο ανοδικα έναντι του δολαρίου.
Με δυο λόγια η συμφωνία υπογράφτηκε το 2001 αλλά είχε αναδρομική ισχύ 5ετιας.
Αυτή η εξόφθαλμη παρατυπία (παρανομία;) θεωρήθηκε πολιτική απόφαση.
Έχουμε λοιπόν δυο ξεχωριστά πράγματα
Α) Την οφειλή του εξωτερικού όπως την προβλέπουν οι αρχικές συμβάσεις και ομόλογα που δεν αλλάζει.
Β) Την μετατροπή της οφειλής σε πλασματικό (νοητό κεφάλαιο) ποσό επί του οποίου πραγματοποιείται η ανταλλαγή swap νομισμάτων ανάμεσα στο δημόσιο και την Deutsche bank
Με δυο λόγια το τι χρωστάς -χρωστάς θα το πληρώσεις με τον τρόπο το νόμισμα και στο χρόνο που έχεις συμφωνήσει με τους δανειστές σου.
Το ποσό που χρωστάς στους δανειστές το εκλαμβάνεις Ως ΝΟΗΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ και επί αυτού στοιχηματίζεις (gambling) σε άλλο νόμισμα και σε νομισματική ισοτιμία FOREX αφού βέβαια υπογράψει με αντισυμβαλλόμενους την συμφωνία ανταλλαγής (swap). Που περιγράφει τους όρους του στοιχήματος..
Με αυτήν την οικονομική αλχημεία που βαφτίστηκε πολιτική απόφαση μπήκαμε στην ΟΝΕ . Εν συνεχεία όμως η συμφωνία αυτή-υπενθυμίζουμε ότι είχε 30ετη διάρκεια- παρήγαγε ετησίως ζημίες λόγο της υποχώρησης του γιεν έναντι του δολαρίου και το 2009 ήταν 21δις, αυτά τα συμπεριέλαβε ο κ Γεωργίου και ο κ Τομσεν στο χρέος επί ΓΑΠ εκτινάσσοντας το χρέος στο 115% του ΑΕΠ και κατά συνέπεια χρεοκοπήσαμε και λογιστικά
Ο κ Τομσεν μας υποχρέωσε να τα εξοφλήσουμε ανά 5δις ετησίως 2010-2014 .
Πρόσθεσαν στο χρέος της χώρας το πρόσκαιρο οικονομικό αποτέλεσμα μιας πολιτικής (παράνομης ; ) συμφωνίας της οποίας το πραγματικό αποτέλεσμα της θα φανεί στην λήξη της το 2030.
Και αυτό κατά παράβαση κάθε κοινοτικού λογιστικού (ΕΛΣ 95) και τραπεζικού κανονισμού αλλά και κατά παράβαση της κοινής λογικής .
Διότι είναι αδύνατον να προσθαφαιρείς στις υποχρεώσεις σου τα αποτελέσματα ενός στοιχήματος σου που ακόμη δεν τα γνωρίζεις.
Για αυτό το λόγο τις ετήσιες ενδεχομένως ζημίες από τα swap οι τράπεζες και τα κράτη τις καταγράφουν στις αποσβέσεις στον ισολογισμό τους και όχι στις οφειλές.
Επειδή όμως αυτοί που το έκαναν σκεφτήκαν και τις ενδεχόμενες ποινικές τους ευθύνες (που δειλά και αργοπορημένα άρχισαν να προσωποποιούνται) έκαναν για ξεκάρφωμα και την εξεταστική Πρωτοπαπα –Παναριτη για τα δομημένα ομόλογα η οποία κατέληξε στο εξής αμίμητο και μοναδικό σε όλη τη ευρωζώνη ότι το swap στοίχημα αποτελεί μέρος της αξίας των δανειακών συμβάσεων (ομολόγων) :
«ΥΠΕΡΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΞΙΑ
...Τα δομημένα αυτά προϊόντα αποτελούν «πακέτο» ενός δομημένου ομολόγου και μίας σύμβασης ανταλλαγής επιτοκίων (swap)
20. Η Ονομαστική αξία κάθε ενός από αυτά, αφορούσε αθροιστικά τόσο το ομόλογο, Όσο και την συνοδεύουσα αυτό σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων swap- Ο αποχωρισμός του ομολόγου από τη σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων που έλαβε χώρα προκειμένου τελικά να καταλήξουν στα Ασφαλιστικά Ταμεία μόνο τα ομόλογα χωρίς την σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων, επηρεάζει την τιμολόγησή τους καθιστώντας την εκ των πραγμάτων μικρότερη της ονομαστικής τους αξίας » –σελ. 71, πόρισμα εξεταστικής.
Δηλαδή το ύψος του ποσού που χρωστάς σε ένα δάνειο (αξία/ τιμή), εν προκειμένω η αξία/ τιμή έκδοσης του ομολόγου, μεταβάλλεται αν ανταλλάξεις το επιτόκιο του π. χ. από σταθερό σε κυμαινόμενο!!!
Σε αυτή ακριβώς την φράση κρύβεται όλη η πολιτική (ποινική ?) άπατη που διέπραξαν τουλάχιστον όσα από τα μελή της εξεταστικής με τις οικονομικές τους γνώσεις παρέσυραν(?) και τα υπόλοιπα.
Φυσικά δεν εισήρθε στη ολομέλεια της βουλής για να ψηφιστεί και να συζητηθεί.
Οι εκδόσεις και εισαγωγές στην αγορά και ο τρόπος υπολογισμού της αξίας όλων ανεξαιρέτως των χρηματοοικονομικών προϊόντων υπόκεινται σε νόμους και σε τραπεζικούς κανονισμούς και δεν αποφασίζεται ούτε σε «εξεταστικές» ούτε κατά το δοκούν από «δημοσίους» υπάλληλους .
Η σύγκρουση συμφερόντων οικονομικών και πολιτικών στις ΗΠΑ και στην Ευρωπη ,ΕΕ, λόγω της κρίσης και των αντιθέσεων έχει εκρηκτικές διαστάσεις . Τα απόνερα της έφεραν στην επιφάνεια πρόσωπα και μεθοδεύσεις .
Υ.Γ. Σε καμία περίπτωση η ανωτέρω ανάλυση δεν αποσκοπεί να συγκαλύψει τον υπερδανεισμό η τις τεράστιες αδυναμίες του δημοσίου τομέα και τις ανάγκες για ριζικές αλλαγές και εκσυγχρονισμό . Αλλά αποσκοπεί να αναδείξει την μεθόδευση κάποιων των οποίων τα αφεντικά και οι ίδιοι προφανώς κερδοσκόπησαν από το ελληνικό δράμα. Διοτι ειναι φανερο οτι "λεφτα υπηρχαν " για καποιους.
ΠΗΓΕΣ:
ΕΣΛ 95 σελ.125 Χρηματοπιστωτικά παράγωγα 5.132
ΚΑΤΑΡΤΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ 5.149
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?qid=1472891129550&uri=CELEX:31996R2223
Α) Ε.Κ.Τ. κεφ 3,3
και 6.5 αρχές αποτίμησης
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?qid=1472892516550&uri=CELEX:32005O0002
Β) Ε.Ε. Λογιστικοί κανόνες για πράξεις εκτός ισολογισμού http://www.ine.otoe.gr/UplDocs/ekdoseis/euro_2004/enotO7_kef4.pdf
Γ) ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 648/2012 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
της 4ης Ιουλίου 2012 για τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα, τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους και τα αρχεία καταγραφής συναλλαγών
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2012:201:0001:0059:EL:PDF
Δ) ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑ∆ΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ ΕΠΙ ΤΙΤΛΩΝ ΜΕ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ (ΑΫΛΟΙ ΤΙΤΛΟΙ)
http://www.bankofgreece.gr/BoGDocuments/System_RegulationEL.pdf
Ε) Φ.Ε.Κ. περί αποτίμησης εύλογης άξιας
http://www.eneiset.gr/files/nomoi/%CE%9D%203460-06.pdf
Δικαστικές αποφάσεις Ε.Ε. και του Ανωτάτου Ισπανικού δικαστηρίου:
http://www.elogiki.gr/danio-xenou-nomismatos-sintheto-paragogo-chrimatoikonomiko-meso/
http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf;jsessionid=9ea7d0f130d5ed58e3dc3afe4e1cab31947a45d299be.e34KaxiLc3eQc40LaxqMbN4Pa3mPe0?text=&docid=151524&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=963186