Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας σκορπιός, ο οποίος ήθελε να περάσει στην απέναντι όχθη ενός ποταμού. Δεν υπήρχε όμως τρόπος, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε αδιέξοδο.
Ξαφνικά, πάνω σε μία πέτρα, στην μέση του ποταμού, ο σκορπιός βλέπει έναν βάτραχο.
Τον παρακαλεί να τον πάρει στην πλάτη του και να τον περάσει απέναντι.
Ο βάτραχος όμως αρνείται, λέγοντας, ότι φοβάται, πως ο σκορπιός θα τον χτυπήσει με το κεντρί του και θα τον σκοτώσει.
Ο σκορπιός, προσπαθεί να πείσει τον βάτραχο, ότι δεν θα τον πειράξει. Και μετά από αρκετή ώρα το κατορθώνει.
Έρχεται ο βάτραχος, παίρνει στην πλάτη του τον σκορπιό και αρχίζει να τον μεταφέρει προς την απέναντι όχθη.
Στην μέση όμως του ποταμού, εντελώς ξαφνικά, χωρίς να υπάρχει κάποια αιτία, ο σκορπιός χτυπά με το κεντρί του τον βάτραχο. Λίγο πριν ξεψυχήσει ο βάτραχος ρωτά τον σκορπιό γιατί το έκανε. Λέγοντας του, μάλιστα, ότι βρίσκονται ακόμα στην μέση του ποταμιού και είναι βέβαιο ότι και αυτός θα πνιγεί.
Και ο σκορπιός απάντησε:
-Γιατί βάτραχε, αυτό που έκανα είναι στην φύση μου!
Και μια διάψευση αντί επίλογου.
Θέλω να τονίσω, ότι κάθε προσπάθεια παραλληλισμού του παραμυθιού, με πραγματικά γεγονότα και κυρίως με άρθρα και δηλώσεις, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, με αφορμή το μεγάλο νοικοκύρεμα, που όπως λένε απο την ΝΔ επιτυγχάνεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη με την μεταφορά του κόμματος στα νέα γραφεία, αλλά και τον αντίλογο, (σε βαθμό προειδοποίησης), που διατυπώνεται από φιλικές προς τον Αντώνη Σαμαρά ιστοσελίδες για το θέμα αυτό, (και όχι μόνο), είναι λανθασμένη.
Αν τώρα κάποιοι δεν πείθονται και επιμένουν να πιστεύουν, ότι μπορούν να κάνουν τον παραλληλισμό αυτό και να το συνδυάσουν μάλιστα και με άλλα γεγονότα της πολιτικής επικαιρότητας , αφήνω στην νοσηρή φαντασία τους να βρουν, ποιος είναι ο βάτραχος και ποιος είναι ο σκορπιός στην σημερινή Νέα Δημοκρατία...
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην "ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ", την Δευτέρα 22/08/2016.