«Δεν είμαστε σκλάβοι» έγραφε το πλακάτ των διαδηλωτών. Στις φλόγες το Παρίσι, η Ρεν, η Γαλλία. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση που επιχειρεί η κυβέρνηση, ξεσήκωσε κοινωνικό τσουνάμι σε όλες τις πόλεις της χώρας. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ προσπαθούν να υποβαθμίσουν την κατάσταση που επικρατεί, ωστόσο τα κοινωνικά δίκτυα και τα ανεξάρτητα ειδησεογραφικά site περιγράφουν μια κοινωνική έκρηξη, με σφοδρές συγκρούσεις στο Παρίσι, τη Ρεν, τη Ναντ, τη Χάβρη, την Τουλούζη.
Ο λαός της Γαλλίας είναι ο πρώτος που αντιστέκεται σθεναρά στις επιταγές της φιλοφασιστικής Ευρώπης. Με βαθιά παράδοση σε αγώνες για τη δημοκρατία και την ελευθερία των ανθρώπων και των κρατών, δείχνει πάλι το δρόμο. Ακόμη και ο κατοίκον περιορισμός που επιβλήθηκε σε πολίτες(έγγραφη εντολή από την αστυνομία να μην συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις) δεν περιόρισε ούτε στο ελάχιστο τις διαμαρτυρίες και τον αγώνα τους.
Σε μια Ευρώπη που δεν κρατά πια ούτε τα προσχήματα, που άλλοτε επιβραβεύει τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό κι άλλοτε τον επιβάλλει, οι μόνοι που μπορούν να αντιδράσουν είναι οι απλοί άνθρωποι.
Η Ελλάδα είναι το απτό παράδειγμα μιας χώρας που παραδόθηκε άνευ όρων στα καρτέλ των οικονομικών συμφερόντων. Οι εναλλαγές των κυβερνήσεων, εξυπηρέτησαν το πείραμα: απόλυτη κατοχή ενός κράτους χωρίς την χρήση όπλων. Όλη η Ευρώπη γνωρίζει την οικονομική κατοχή που υπέστη η χώρα μας. Όλη η Ευρώπη γνωρίζει ότι οι κυβερνήσεις της κρίσης (μνημονιακές) αυτοαναγορεύτηκαν σε μεταρρυθμιστικές, προοδευτικές, δημιουργικές, φιλοευρωπαϊκές. Όλη η Ευρώπη γνωρίζει ότι η χώρα μας απώλεσε την Εθνική της κυριαρχία. Όσο κι αν μας πονάει γίναμε παράδειγμα προς αποφυγείν. Αν μια χώρα θέλει να σωθεί, θα αποφύγει όλα όσα έκαναν οι Έλληνες πολιτικοί από το 2009 και μετά.
Και τώρα τι; Τώρα είμαστε στην αρχή μιας νέας εποχής, για την ελληνική ιστορία. Στην εποχή του Νεοραγιαδισμού. Απομεινάρια μιας νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του. Ακόμη και συνειδήσεις. Η νέα τάξη πραγμάτων δεν ανέχεται ούτε συνειδήσεις, ούτε ιδέες, ούτε αξίες. Μονάδα μέτρησης είναι το χρήμα. Αυτό κυβερνά, αυτό οδηγεί, αυτό διαφεντεύει.
Ο νεοφιλελευθερισμός και ο νεοφασισμός είναι δύο έννοιες συγγενικές. Και οι δύο αντλούν τη δύναμή τους από την κατασπάραξη δικαιωμάτων των ανθρώπων. Οικονομία και ελευθερία στραγγαλίζονται. Περιορίζονται τόσο, ώστε να μετατρέπουν την ανθρώπινη φύση από πρωταγωνιστική σε δουλική. Η μία έννοια προϋποθέτει την ύπαρξη της άλλης. Και οι δύο έχουν ως όπλο τους τη στέρηση. Νικιούνται μόνο από κοινωνίες, που πιστεύουν πραγματικά στην ελευθερία, στην δημοκρατία, στη δικαιοσύνη. Από κοινωνίες που ξέρουν να αγωνίζονται, να επιμένουν, να νικούν.
Στη Γαλλία πολύ πιθανόν να έχει ξεκινήσει μια νέα Γαλλική Επανάσταση. Στην Ελλάδα είμαστε ακόμη υπό την επήρεια της πρόσφατης οικονομικής κατοχής.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστούν τέσσερις αιώνες για να αντιδράσουμε...
ΥΓ. Οι ρίζες του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα δεν ξεριζώθηκαν ποτέ. Κι αυτό το πληρώνει πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός. Θυμηθείται το Στέφανο Μάνο και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον Κώστα Σημίτη και τον τρόπο που εισχώρησε η Ελλάδα στη Νομισματική Ένωση, τον Γιώργο Παπανδρέου που άνοιξε την πόρτα στο ΔΝΤ, τον Αντώνη Σαμαρά που συνέχισε το δρόμο των μνημονίων.
Θέλετε και συνέχεια; Διαβάστε τις δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη στο συνέδριο της Δράσης '' η ΝΔ στις επόμενες εκλογές θα είναι ο κεντρικός εκφραστής «αυτής της μεγάλης μεταρρυθμιστικής συμμαχίας που σήμερα γεννιέται στη χώρα». Όταν λέει για συμμαχία εννοεί τον Στέφανο Μάνο και τους ομοιδεάτες του ...
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί δεν πρόκειται να σηκώσουμε κεφάλι;
Επειδή η οικονομία τους δεν υπηρετεί τον άνθρωπο, αλλά τα συμφέροντα των πολυεθνικών.