Με αλλεπάλληλες πτήσεις πολεμικών αεροσκαφών πάνω από μικρά ελληνικά νησιά, αλλά και εισβολή σκαφών του Λιμενικού Σώματός της στα χωρικά τους ύδατα, η γειτονική Τουρκία αναβιώνει τους ισχυρισμούς της για δήθεν «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο. Αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε ένα απροσδιόριστο αριθμό ελληνικών νησιών, που δεν αναφέρονται ονομαστικά στις Συνθήκες της Λοζάνης και των Παρισίων και, από το 1996, διεκδικεί ελληνικά εδάφη. Δεν είναι, όμως, η μόνη διεκδίκηση που εγείρει σε βάρος του Ελληνισμού. Και στις δύσκολες αυτές ώρες ας μην λησμονούμε:
Πρώτο: Το Νοέμβριο του 1973, αμέσως μετά τον εντοπισμό πετρελαϊκών κοιτασμάτων στη Θάσο, η Άγκυρα έδωσε άδειες ερευνών σε περιοχές της υφαλοκρηπίδας που ανήκουν στην Ελλάδα και ειδικότερα στα νησιά του Αν. Αιγαίου. Έκτοτε αρνείται το δικαίωμά τους στην υφαλοκρηπίδα και εγείρει αιτιάσεις που υπονομεύουν κάθε προσπάθεια οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, ακόμη και την παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Δεύτερο: Από τον Ιούνιο του 1974, ένα μήνα πριν την εισβολή στην Κύπρο, απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο εάν προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων. Από τον Ιούνιο, μάλιστα, του 1995, η Τουρκική Εθνοσυνέλευση, εξουσιοδότησε την τότε, αλλά και κάθε μελλοντική κυβέρνηση να θεωρήσει αιτία πολέμου (casus belli) οποιαδήποτε σχετική απόφαση της Ελλάδας και να εξαπολύσει επίθεση εναντίον της.
Τρίτο: Από τον Ιούλιο του 1974 ξεκίνησε πτήσεις μαχητικών αεροσκαφών στο Αιγαίο, χωρίς να υποβάλλει – όπως έκανε μέχρι τότε - σχέδια πτήσης στην ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Εγκαινίασε, έτσι, και συνεχίζει συστηματικές παραβάσεις των κανόνων της διεθνούς αεροπλοΐας, αμφισβητεί τις δικαιοδοσίες της Ελλάδας στο FIR Αθηνών και απαιτεί νέα οριοθέτηση που θα εγκλωβίζει ελληνικά νησιά στο FIR Κωννσταντινούπολης.
Τέταρτο: Από το ίδιο Καλοκαίρι ξεκίνησε πτήσεις μαχητικών αεροσκαφών σε αποστάσεις μεταξύ έξι και δέκα ναυτικών μιλίων από τις ακτές των ελληνικών νησιών. Έτσι, πέρα από τις παραβάσεις στο FIR Αθηνών, πραγματοποιεί και παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Δηλώνει, ωστόσο, ότι δεν υπάρχει καμιά παραβίαση, υποστηρίζοντας πως οι πτήσεις αυτές δεν γίνονται σε ελληνικό χώρο. Αμφισβητεί έμπρακτα την έκταση του ΕΕΧ στα δέκα ναυτικά μίλια.
Πέμπτο: Από το Φεβρουάριο του 1979, προτού ακόμα υπογραφεί η νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, απαιτεί από την Αθήνα να δεσμευτεί πως δεν θα ανακηρύξει ποτέ Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στο Αιγαίο. Υποστηρίζει πως δεν μπορεί να δεχτεί ΑΟΖ σε «μια ημίκλειστη θάλασσα» και ξεχνά ότι η ίδια έχει ανακηρύξει ΑΟΖ στον Εύξεινο Πόντο, που είναι περίκλειστη θάλασσα. Τις ίδιες αξιώσεις επανάφερε στη διάρκεια των διερευνητικών επαφών, κατά την περίοδο 2002- 2003.
Έκτο: Από την κρίση του Μάρτη του 1987 αναγκάζει την Ελλάδα να απέχει από κάθε έρευνα και κάθε γεώτρηση στο Αιγαίο, έξω από τα χωρικά της ύδατά, ακόμη κι αν πρόκειται για περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που ούτε αμφισβητήθηκαν, ούτε μπορεί να αμφισβητηθούν από την ίδια. Με την απειλή πολέμου έχει απομακρύνει την Ελλάδα από ολόκληρη την αιγαιακή υφαλοπκρηπίδα.
Έβδομο: Από το 1976, με την κρίση στα Ίμια, αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε ένα απροσδιόριστο αριθμό ελληνικών νησίδων που δεν αναφέρονται ονομαστικά στις διεθνείς Συνθήκες. Ισχυρίζεται ότι υπάρχουν ''γκρίζες ζώνες'' στο Αιγαίο και διατηρεί έμπρακτα τις αξιώσεις της με πτήσεις πολεμικών αεροσκαφών πάνω από μικρά ελληνικά νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο, αλλά και με εισβολή σκαφών στα χωρικά τους ύδατα.
Όγδοο: Από το 2002, απαιτεί να περιοριστούν οι διερευνητικές επαφές σε ό,τι αφορά το Αιγαίο έτσι ώστε ο όποιος διακανονισμός να μην καλύπτει την Αν. Μεσόγειο. Επιδιώκει, έτσι, να εξεταστεί χωριστά η περίπτωση του Καστελόριζου, να ενισχυθούν οι ισχυρισμοί της για ειδική περίσταση και να βρουν ανταπόκριση οι θέσεις της ότι το νησί δεν έχει ούτε υφαλοκρηπίδα, ούτε ΑΟΖ.
Ένατο: Από το 2010, μετά τον εντοπισμό κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ επιχειρεί να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα στην περιοχή του Καστελόριζου. Από τον Απρίλιο, μάλιστα του 2012, έχει εκχωρήσει σειρά άδειών για έρευνες σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που φτάνουν έως και τα χωρικά ύδατα του Καστελόριζου.