Στην Ελλάδα, μπορεί να μην δόθηκε η απαιτούμενη σημασία στα τηλεφωνήματα του προέδρου και του αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών προς το νέο πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, 36 ώρες μετά την εκλογή του…
Και αυτό διότι έχουμε φτάσει στο σημείο -μετά από τόσες και τόσες άσχημες συμπεριφορές των συμμάχων και φίλων μας- να μην πιστεύουμε τίποτα. Και θεωρώ δικαιολογημένη τη στάση αυτή και παραγόντων και πολιτών.
Όμως, και επιμένω εδώ και καιρό, έχουμε διαπιστώσει μία καλή στροφή της Αμερικής προς τον άξονα της Μεσογείου, που περιλαμβάνει την Ελλάδα και την Κύπρο, απλά τα αποτελέσματα δεν τα βλέπουμε διά γυμνού οφθαλμού και αυτό ειδικά είναι ανησυχητικό με δεδομένη την αλλοπρόσαλλη πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ. Πότε, τελικά, λέει την αλήθεια και εξυπηρετεί την Αμερική;
Όταν δίνει χέρι σωτηρίας στον «πνιγμένο» Ταγίπ Ερντογάν;
Ή όταν λέει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι η Ελλάδα είναι η πιο σημαντική σύμμαχος των ΗΠΑ μετά το Ισραήλ στη Μεσόγειο;
Αυτό είναι το πρόβλημα: Ποιον Τραμπ πρέπει να πιστέψουμε; Από την άλλη πλευρά, ο αναλυτής που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να ακούσει τις φωνές των Αμερικανών διπλωματών, διότι οι Πρόεδροι έρχονται και παρέρχονται αλλά αυτοί μένουν και συνεχίζουν να εκπονούν την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Εμείς που τους ζούμε καθημερινά έχουμε εκπλαγεί από το νέο τρόπο σκέψης τους. Ξαφνικά, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι δυο «πολύ καλές φίλες χώρες με στρατηγική σημασία και γνήσιοι σύμμαχοι», αν και με τη Λευκωσία συνεχίζουν να έχουν παράπονα, διότι είναι αναποφάσιστη στο θέμα της Ρωσίας. Η Μόσχα, ως γνωστόν, έχει τοποθετήσει όλα τα αυγά της στην Τουρκία, αρχίζει να αλλάζει τη στάση της, όμως στην κυπριακή πρωτεύουσα συνεχίζουν να …ονειρεύονται!
Ο άξονας της Μεσογείου, που ξεκινά από το Ισραήλ, δημιουργήθηκε αθόρυβα από τον πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Γουές Μίτσελ σε συνεργασία με μικρή ομάδα διπλωματών, ανάμεσα στους οποίους έχει και σήμερα υψηλή θέση ο πολυτάλαντος Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, ο οποίος εκπλήσσει με τη διαπίστωση ότι διαθέτει απίθανους διαύλους επικοινωνίας με το δύσκολο σύστημα της Ουάσιγκτον. Την «γραμμή» του Μίτσελ για την επιστροφή της Αμερικής στην ανατολική Μεσόγειο συνεχίζουν ο αντικαταστάτης του Φίλιπ Ρίκερ και στελέχη στη Διεύθυνση Νότιας Ευρώπης, όπως η Γιούρι Κιμ, η οποία γνωρίζει άριστα την περιοχή μας και ήδη έχει διοριστεί στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στα Τίρανα, ως η νέα Πρέσβειρα.
Με δεδομένη την μη αλλαγή της τουρκικής στάσης, η οποία βρίσκεται ήδη σε μία στρατηγική σχέση με τη Ρωσία, οι Αμερικανοί είναι αναγκασμένοι πλέον -και τα αστεία τελείωσαν- να αλλάξουν τη στρατηγική τους για την ευρύτερη γειτονιά μας. Ενώ όλα αυτά τα χρόνια -ένας αξιωματούχος μου είπε ότι ισχύει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- στήριζαν όλη τη στρατηγική τους γύρω από την Τουρκία, τώρα εξαναγκάζονται να εκπονήσουν μία νέα πολιτική, η οποία θα αποστασιοποιηθεί από την κατοχική δύναμη. Εάν δεν το πράξουν, θα στείλουν λάθος μήνυμα ακόμα και στο Ισραήλ και την Αίγυπτο, που διατηρούν μία άλλη σχέση με την Ουάσιγκτον, ακόμα και στις «καλές μέρες» της αμερικανικής διπλωματίας με την Άγκυρα.
Τα τηλεφωνήματα, λοιπόν, των κ. Τραμπ και Πενς στον Κυριάκο Μητσοτάκη, πρέπει να ιδοθούν μέσα από το φακό της υλοποίησης της στρατηγικής του Γουές Μίτσελ, με την οποία διαφωνούν μερικά ελληνικά και κυπριακά πολιτικά κόμματα και είναι ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε τη στάση και του ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευσης πια, καθότι ο σχεδιασμός για τη στενή σχέση με την Ουάσιγκτον ξεκίνησε από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Κοτζιά, και συνέχισε τις επαφές με επιτυχία ο Γιώργος Κατρούγκαλος.
Αποφασίστηκε μετά τις τηλεφωνικές επικοινωνίες να ξεκινήσει μία σειρά υψηλού επιπέδου επαφών, που θα καταλήξουν με την επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο. Έτσι ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας θα ταξιδεύσει στην Ουάσιγκτον για επίσκεψη 48 ωρών μετά από πρόσκληση του Αμερικανού ομολόγου του Μάικ Πομπέο. Ήδη έχει προγραμματιστεί συνάντηση στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ την Τετάρτη 17 Ιουλίου, κατά την οποία θα ληφθούν σοβαρές αποφάσεις. Η Αμερική επιθυμεί άμεση συνέχιση του στρατηγικού διαλόγου με την Ελλάδα και ζητά να καθοριστεί η ημερομηνία πραγματοποίησης της στην Αθήνα, στην οποία θα παραστεί και ο κ. Πομπέο. Η προηγούμενη συνάντηση στρατηγικής έγινε στην Ουάσιγκτον και της ελληνικής αποστολής ηγήθηκαν οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας.
Επίσης, η αμερικανική κυβέρνηση επιθυμεί την άμεση επανάληψη των τριμερών χωριστών συναντήσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Πιστεύουν στην Ουάσιγκτον ότι οι τριμερείς αυτές συναντήσεις εξυπηρετούν τη νέα αμερικανική στρατηγική στη Μεσόγειο.
Προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης δεν άνοιξε τα χαρτιά του σε ότι αφορά τη σχέση με τις ΗΠΑ -και το βασικό πρόβλημα ήταν ότι προεκλογικά δεν έγινε σοβαρή συζήτηση για την εξωτερική πολιτική και τα εθνικά θέματα. Τώρα όμως βρίσκεται ενώπιον της πραγματικότητας (real thing) και πρέπει να πάρει αποφάσεις για όλα αυτά τα ζητήματα. Σίγουρα οι Αμερικανοί τον κατατάσσουν στους φιλοδυτικούς ηγέτες, που αναμένουν ότι θα συνεχίσει την πολιτική των προκατόχων του. Και στο Σκοπιανό; Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα.
Η πρόσκληση προς τον κ. Δένδια, μέσα σε διάστημα ολίγων ημερών από την ορκωμοσία του, δείχνει και κάτι άλλο: ότι ο κ. Πάιατ ασκεί μία καλή επιρροή στην Ουάσιγκτον και ότι η ελληνική διπλωματική αποστολή στην αμερικανική πρωτεύουσα, υπό τον πρέσβη Χάρη Λαλάκο έχει κάνει μία εξαιρετική δουλειά, αντιμετωπίζοντας με επιτυχία και κάποιες δυσάρεστες καταστάσεις, όπως ήταν οι επιθέσεις εναντίον της αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα.
Διότι είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς στους γραφειοκράτες στην Ουάσιγκτον ότι μία κυβέρνηση, όπως ήταν αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, λάμβανε όλες τις αποφάσεις που ζητούσαν οι Αμερικανοί, αλλά την ίδια στιγμή επέτρεπε σε μία ομάδα, τον «Ρουβίκωνα», που έχει σχέση με το ριζοσπαστικό τμήμα του κυβερνώντος κόμματος, να κτυπά εναντίον ξένων πρεσβειών. Είναι και αυτό μία ελληνική ιδιομορφία, ή όπως το έθεσε ένας διπλωμάτης, κομμάτι πλέον της ελληνικής κουλτούρας και της διαστροφής…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Τις επόμενες ημέρες, σύμφωνα με το πρακτορείο Bloomberg, θα ανακοινωθούν -όπως δείχνουν όλες οι πληροφορίες- τα μέτρα που θα λάβει η Αμερική εναντίον της Τουρκίας για την αγορά και την παραλαβή του ρωσικού συστήματος S-400. Ανάλογα από τα μέτρα -και αν τα εγκρίνει τελικά ο αλλοπρόσαλλος πρόεδρος της Αμερικής- θα φανεί και η νέα πορεία της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Μία πιθανή ρήξη με την Τουρκία, θα αναγκάσει την Ουάσιγκτον να στραφεί οριστικά προς τον άξονα της Μεσογείου.
Δεν έχει καμία άλλη επιλογή. Η λύση αυτή είναι η καλύτερη για τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα αν εντάξουν σε αυτόν τον άξονα τους πιστούς συμμάχους τους στο Κουρδιστάν. Τότε, θα μπορούν και να αντιμετωπίσουν τη νέα εχθρό τους στην περιοχή, την Τουρκία του ισλαμιστή και φανατικού αντιαμερικανού, Ταγίπ Ερντογάν. Στα μαθηματικά 1 και 1 κάνουν 2, όχι 11, όπως πίστευαν μέχρι τώρα οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ…
ΠΗΓΗ: Το άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα hellasjournal.com