Το δημοσιογραφικό «ψάξιμο» της είδησης για την παρουσία της Αεροπορίας Στρατού στο πτητικό σκέλος της φετινής μεγαλειώδους στρατιωτικής παρέλασης των Αθηνών για την εθνική επέτειο της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου 1821, έβγαλε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα «είδηση».
Μία «είδηση», παρατήρηση περισσότερο, που αφορά τη διαδικασία αλλαγής μορφής και φιλοσοφίας της Αεροπορίας Στρατού το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, και είναι συνισταμένη της καθοριστικής – όπως αποδεικνύεται – παρουσίας των τελευταίων χρονολογικά αποκτημάτων αυτής, που δεν είναι άλλα από τα ελικόπτερα επιθετικής αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior!
Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ, στη φετινή παρέλαση της 25ης Μαρτίου, από πλευράς της Αεροπορίας Στρατού θα πετάξουν πάνω από την Αθήνα τα εξής πτητικά μέσα:
- 4 επιθετικά ελικόπτερα AH-64A+ Apache/AH-64DHA Longbow Apache
- 8 ελικόπτερα επιθετικής αναγνώρισης OH-58D Kiowa Warrior
- 2 μεταφορικά ελικόπτερα ΝΗ-90
- 2 μεταφορικά ελικόπτερα CH-47D/SD Chinook
- 2 ελικόπτερα γενικής χρήσης UH-1H Huey
Συνολικά δηλαδή θα συμμετάσχουν στο αεροπορικό σκέλος της παρέλασης 18 ελικόπτερα, που ανήκουν σε μονάδες της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού (1η ΤΑΞΑΣ), και μέσω αυτής επιχειρησιακά στο ΓΕΕΘΑ, από τα οποία τα 12 είναι κρούσης και μόλις 6 τα μεταφορικά!
Στο σημείο αυτό ακριβώς έγκειται και η «διαφοροποίηση» για την οποία κάναμε λόγο στην αρχή, που σηματοδοτεί και την αλλαγή μορφής και φιλοσοφίας της Αεροπορίας Στρατού που συντελείται τα τελευταία χρόνια!
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν φέτος, για πρώτη φορά στην Αθήνα – και για δεύτερη φορά συνολικά, αφού είχε προηγηθεί η πρώτη φορά στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης την 28η Οκτωβρίου 2022 – βλέπουμε ότι τα ελικόπτερα κρούσης (επιθετικά και επιθετικής αναγνώρισης) υπερτερούν των μεταφορικών ελικοπτέρων κάθε τύπου!
Το γεγονός αυτό μέχρι πριν λίγα χρόνια θεωρείτο και ήταν αδιανόητο!
Μέχρι τον Αύγουστο του 1995, οπότε και παραλήφθηκαν τα πρώτα επιθετικά ελικόπτερα AH-64A+ Apache από την Αεροπορία Στρατού στο Στεφανοβίκι, το προσωπικό της είχε τη φιλοσοφία και το δόγμα του «μεταφορέα», ας μας επιτραπεί η λέξη. Δηλαδή του πιλότου, που πετά κατά βάση άοπλα μεταφορικά ελικόπτερα ή όποτε ήταν οπλισμένα με απλά πολυβόλα, αυτό γινόταν για μία στοιχειώδη αυτοπροστασία τη στιγμή που προσγειώνονταν για να αφήσουν το προσωπικό και τα εφόδια που μετέφεραν σε εχθρική ζώνη και αμέσως μετά να απογειωθούν από αυτήν.
Η ένταξη από το 1995 των πρώτων 20 «απλών» Apache και η εκπαίδευση των πρώτων πιονέρων των επιθετικών ελικοπτέρων στην Αμερική με επικεφαλής τον πρώτο Διοικητή του 1ου Τάγματος Επιθετικών Ελικοπτέρων (1ο ΤΕΕΠ) τότε Αντισυνταγματάρχη Γιώργο Χριστοφορίδη, έβαλε τις βάσεις για μία σταδιακή στην αρχή αλλαγή της φιλοσοφίας (που πνευματικά ήταν και το πιο δύσκολο) και εν συνεχεία και του δόγματος της επιχειρησιακής δράσης και χρησιμοποίησης των επιθετικών ελικοπτέρων, τόσο σε επίπεδο Αεροπορίας Στρατού και Στρατού Ξηράς αρχικά, όσο και σε διακλαδικό επίπεδο στη συνέχεια σε συνεργασία με τους άλλους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας!
Η εν συνεχεία δημιουργία της Αεροπορίας Στρατού ως ανεξάρτητου Όπλου, σε επίπεδο του Στρατού Ξηράς και ισότιμου με τα άλλα Όπλα αυτού (Πεζικό, Πυροβολικό, Ιππικό-Τεθωρακισμένα, Μηχανικό, Διαβιβάσεις), στο οποίο εντάσσονταν απευθείας στελέχη, αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, από τις παραγωγικές σχολές ΣΣΕ και ΣΜΥ, που βοήθησε στην ανάπτυξη «πνεύματος Όπλου» και σταδιοδρομικής εξέλιξης εντός αυτού, αποτέλεσε το επόμενο πολύ σοβαρό εξελικτικό βήμα!
Ακολούθησε η απόκτηση 12 νεότερης έκδοσης επιθετικών ελικοπτέρων AH-64DHA Longbow Apache, που με το ραντάρ του αναβάθμισε κατακόρυφα τις επιχειρησιακές δυνατότητες και την τακτική χρήση των επιθετικών ελικοπτέρων μας.
Το τέταρτο σημαντικό βήμα ήταν η προ λίγων ετών ένταξη στο οπλοστάσιο της Αεροπορίας Στρατού των 70 μεταχειρισμένων ελικοπτέρων επιθετικής αναγνώρισης OH-58D από τα αποθέματα της Αεροπορίας του Αμερικανικού Στρατού, μαζί με εξομοιωτές πτήσης για τους πιλότους και εδάφους για τους τεχνικούς, πληθώρα ανταλλακτικών κλπ.
Θυμίζουμε ότι αποκτήθηκαν 70 ελικόπτερα, από τα οποία τα 40 είναι πλήρως επιχειρησιακά για εκτέλεση όλου του φάσματος αποστολών επιθετικής αναγνώρισης, 15 ελικοπτέρων με έναν ασύρματο λιγότερο που εντάχθηκαν στη δύναμη της Διακλαδικής Σχολής Εκπαίδευσης Πιλότων Ελικοπτέρων, που εδρεύει στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως εκπαιδευτικά ελικόπτερα αρχικής εκπαίδευσης όλων των πιλότων όλων των Κλάδων. Και τα υπόλοιπα 15 χρησιμοποιούνται (ή θα χρησιμοποιηθούν) ως πηγή αντλήσεως ανταλλακτικών!
Το πρελούδιο αυτής της νέας εξέλιξης ήταν η σταδιακή και χωρίς να δημιουργηθούν επιχειρησιακά προβλήματα μετεκπαίδευση του προσωπικού στο νέο ελικόπτερο. Τόσο παλαιών πιλότων των θρυλικών Huey, που σταδιακά αποσύρονται σιγά-σιγά, όσο και νέων στελεχών που προέρχονται μετά την αποφοίτησή τους από τις Σχολές Ευελπίδων και Μονίμων Υπαξιωματικών!
Έτσι, σιγά-σιγά, με σταθερό βηματισμό, φτάσαμε στο επίπεδο που θα δούμε στην παρέλαση του Σαββάτου, όπου τα επιθετικά ελικόπτερα θα υπερτερούν των μεταφορικών, κάτι που άλλωστε είναι και το «φυσιολογικό» και «σύνηθες» σε όλους τους σοβαρούς στρατούς της Δύσης τουλάχιστον!
Συγχαρητήρια λοιπόν στο προσωπικό της Αεροπορίας Στρατού, αλλά και στο ΓΕΣ και στο ΓΕΕΘΑ που τα αξιοποιεί επιχειρησιακά σε πλήθος νέων αποστολών, και ευχής έργο είναι να δούμε – επιτέλους – να αναβαθμίζονται και τα 19 εναπομείναντα (από τα 20 αρχικά) παλαιής γενιάς, «απλά», Apache, η παραγωγή και υποστήριξη των οποίων έχει σταματήσει από την κατασκευάστρια εταιρεία, προτού χαθεί τελείως η επιχειρησιακή τους αξία και αρχίσουν οι γνωστοί, ελληνικοί, «κανιβαλισμοί»!
«Ιχνηλάτης»