«Προσπαθούμε να χτίσουμε μια δυνατότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων να είναι αυτάρκεις και αυτόνομες απέναντι σε πάρα πολλές προκλήσεις που έρχονται που δεν είναι μόνο αμιγώς στρατιωτικές. Έχουν να κάνουν και με τον ηλεκτρονικό πόλεμο, έχουν να κάνουν και με τη δυνατότητα παρεμβολών στις επικοινωνίες, έχουν να κάνουν με πάρα πολλά πράγματα», τόνισε χαρακτηριστικώς ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ.Νίκος Δενδιας σε συνέντευξη του «εφ’ όλης της ύλης» στο podcast της athensvoice.gr
Σε αυτήν, ανά θεματική ενότητα, τόνισε – μεταξύ άλλων – τα εξής:
Για την επιχείρηση “ASPIDES’ της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στην Ερυθρά θάλασσα: «Σε πρώτη φάση ένας στόλος τεσσάρων φρεγατών, με πλοία υποστηρίξεως, στα οποία θα προστεθούν κι άλλα πλοία με μια μεγάλη συμμετοχή διαφόρων χωρών με προσωπικό». Επίσης αναφέρθηκε για άλλη μία φορά στους λόγους συμμετοχής της Ελλάδος στην επιχείρηση αναφέροντας ότι «η Ερυθρά Θάλασσα είναι ένας πνεύμονας από τον οποίον αναπνέει η ελληνική οικονομία, το γεγονός ότι εάν το Σουέζ δεν λειτουργεί, δεν λειτουργούν τα λιμάνια μας και το γεγονός ότι έχουμε το μεγαλύτερο στόλο στη θάλασσα».
Για την τελευταία πρόκληση των Τούρκων στα Ίμια: «τη Συνθήκη της Λωζάνης μπορούν να τη διαβάζουν εύκολα οι Τούρκοι και εμείς, το πώς ό,τι είναι πέρα από τρία μίλια της Τουρκίας είναι ελληνικό το ξέρουν πάρα πολύ καλά, το ξέρουμε και εμείς. Άρα προσπαθούν να δημιουργήσουν θέμα νησιών για να έχουν μία δεύτερη γραμμή άμυνας στην απολύτως έωλη πρώτη γραμμή τους άμυνας ότι τα νησιά δεν δικαιούνται Υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Δημιουργούν δηλαδή και μία δεύτερη αμφισβήτηση, η οποία δεν μπορεί να γίνει παραδεκτή»,
Για την «ατζέντα 2020-2030»
«…πρέπει οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να περάσουν στην καινούργια εποχή και αυτό είναι απαραίτητο δεν είναι πολιτική επιλογή, δεδομένης της ανάπτυξης της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας .Η Τουρκία του τέλους του προηγούμενου αιώνα, δεν είχε κανένα drone. Ή αν είχε ήταν σε πειραματικό στάδιο. Αυτή τη στιγμή μπορεί να παρατάξει ατέλειωτα σμήνη, και δυνατότητες παραγωγής και εξέλιξης. Δεν είχε το ναυπηγικό πρόγραμμα που έχει σήμερα. Δεν ναυπηγούσε ελικοπτεροφόρα. Δεν διεκδικούσε ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο. Διότι, τι άλλο σηματοδοτούν τα ελικοπτεροφόρα; Τι άλλο σηματοδοτεί το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο; Απέναντι σε αυτά η Ελλάδα τι θα κάνει; Θα μείνει απλός παρατηρητής και θα κάνει το σταυρό της;»
Για τον χρόνο που η Ελλάδα θα είναι σε θέση να κατασκευάζει μαζικά drones και οπλικά συστήματα: «…δεν πρόκειται να μπω σε μια αυτοδέσμευση ημερολογιακή, την οποία δεν θα μπορούσα να κάνω... είμαστε πάρα πολύ πίσω. Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία που παλιά ήταν μια πολύ σημαντική επιχείρηση κρατικών συμφερόντων, αντί να βοηθάει την προσπάθεια της χώρας κατανάλωνε χρήματα και όλα τα μεταγωγικά αεροπλάνα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας είναι εκεί και περιμένουν να επισκευαστούν. Υπάρχουν πράγματα που γίνονται σωστά; Βεβαίως. Η αναβάθμιση των F-16 σε Viper. Καθυστερεί λίγο αλλά προχωρά, αλλά χρειάζεται μια καινούργια προσπάθεια για να φτάσει στο σημείο που είπατε πριν. Πότε μπορεί να παράξει; Δεν είμαστε εκεί ακόμα. Η χώρα μέσα στο χρονικό πλαίσιο που προσδιόρισα, αυτών των έξι χρόνων θα φτάσει σε ένα επίπεδο που να μπορεί με επάρκεια να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που περιμένουμε ότι θα δημιουργηθούν»,
Για το αν θα έπρεπε κάποια στιγμή να έχουμε επαγγελματικό μόνο στρατό: «…Εμείς βασιζόμαστε στη συμμετοχή κάθε Έλληνα πολίτη στην ιερή υποχρέωση της άμυνας της χώρας του. Το θέμα είναι: Μπορούμε να έχουμε μια χρήσιμη θητεία η οποία να μετατραπεί σε ευκαιρία για τον οπλίτη και σε ευκαιρία για τις Ένοπλες Δυνάμεις; Η οποία σε εθελοντική βάση μάλιστα να μετακαλεί τον οπλίτη σε τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να μπορεί ο ελληνικός στρατός να έχει την κρίσιμη μάζα που χρειάζεται».
Για το αν στους καιρούς που έρχονται οι Ένοπλες Δυνάμεις θα συνεχίσουν να είναι εξαιρετικά χρήσιμες για τη χώρα: «…Oι Ένοπλες Δυνάμεις θα είναι ούτως ή άλλως χρήσιμες διότι οι προκλήσεις πλέον δεν είναι μόνο το δίπολο πόλεμος - ειρήνη. Είναι ένας πολύπλοκος κόσμος και οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να μπορούν να συμπαρασταθούν στην κοινωνία, Ετοιμάζουμε έναν ολόκληρο μηχανισμό, με τον οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις να μπορούν συντεταγμένα, εκπαιδευμένα, με μία σειρά από μονάδες, να στηρίξουν την Πολιτική Προστασία της χώρας».
Για τις εκλογές στις ΗΠΑ και τη δήλωση Τραμπ: «…Η Ελλάδα χρειάζεται συμμαχίες και στη νομοθετική εξουσία και έχει αποδειχθεί ότι αυτές οι συμμαχίες έχουν τεράστιο αποτέλεσμα. Πρέπει λοιπόν να διατηρήσουμε την επαφή μας και με τους Ρεπουμπλικάνους και με τους Δημοκρατικούς».
Για το ΝΑΤΟ και τις ίσες αποστάσεις απέναντι σε Τουρκία και Ελλάδα όταν η πρώτη παρανομεί: «Το ΝΑΤΟ πρέπει να αντιληφθεί δύο πράγματα στην εξέλιξή του. Πρώτον, ότι είναι μια Συμμαχία αξιών. Δεν είναι μόνο μία Συμμαχία κρατών. Δεν είμαι βέβαιος ότι το έχει καταλάβει απολύτως. Αντίθετα, στην προσπάθειά του να εξευμενίσει την Τουρκία ή να κρατήσει την Τουρκία εντός των ορίων της Συμμαχίας, ανέχεται ιστορικά συμπεριφορές που είναι στα όρια του απαράδεκτου».
Για το αν εξυπηρετεί την Ελλάδα η Τουρκία να συνεχίσει να είναι στο ΝΑΤΟ: «…Δεν θα ήθελε η Ελλάδα να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του Δυτικού κόσμου απέναντι σε μία φονταμενταλιστική ισλαμική χώρα δίπλα της, η οποία θα πηγαίνει από κρίση σε κρίση, από πρόβλημα σε πρόβλημα και από σύγκρουση σε σύγκρουση. Βεβαίως, το ότι δεν είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε σε διεκδικήσεις που είναι πολλές φορές και πέραν της λογικής, όχι μόνο πέραν του δικαίου, αυτό είναι αυτονόητο. Ποιος άνθρωπος στα συγκαλά του θα συμφωνούσε με το Τουρκο - Λυβικό μνημόνιο; Ποιος άνθρωπος στα συγκαλά του θα δεχόταν ότι τα ελληνικά νησιά κάθονται επί τουρκικής υφαλοκρηπίδας;»,
Για το δόγμα της Ελλάδος: «…Το αμυντικό δόγμα της χώρας είναι της αποτροπής. δηλαδή να μπορέσουμε να υπερασπίσουμε τα σύνορά μας, την κυριαρχία μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, τα οποία αμφισβητούνται από την γειτονική μας κατ΄ αρχήν Τουρκία. Από κει και πέρα όμως ζούμε σε μία περίοδο στην οποία συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές. Σε αυτό το πλαίσιο η χώρα πρέπει να έχει τις δυνατότητες που απαιτούν οι καιροί. Δεν μπορούμε να υπολειπόμαστε των αναγκών μας».
Για το τι θα ήθελε οπωσδήποτε να τα έχει κάνει, γιατί έτσι θα νιώθει ότι έχει εκπληρώσει το χρέος του απέναντι τους Ένοπλες Δυνάμεις και άρα στη χώρα: «…Να έχει αλλάξει η δομή, όχι κατ’ ανάγκη να έχουν παραγγελθεί, αλλά επιλεγεί οι τύποι των οπλικών συστημάτων υπό ευρεία έννοια τους. Να υπάρχει δηλαδή ολόκληρο το οικοσύστημα καινοτομίας που χρειάζεται για να υποστηρίξει σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις. Και να έχει δημιουργηθεί μία εφεδρεία η οποία να μπορεί να ενισχύσει τον στρατό, το στράτευμα συνολικά, τους ώρες τους κρίσης αλλά και στην ειρήνη».