Στις 26 Σεπτεμβρίου 1943 βυθίστηκε στο Λακκί της Λέρου, μετά από αεροπορική επίθεση γερμανικών βομβαρδιστικών αεροσκαφών, μία από τις πιο ένδοξες μονάδες του Ελληνικού Στόλου, το αντιτορπιλλικό «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» (D-15), στη διάρκεια των Συμμαχικών επιχειρήσεων στα Δωδεκάνησα εναντίον των Γερμανών, που ακολούθησαν τη συνθηκολόγηση και παράδοση της Φασιστικής Ιταλίας στους Συμμάχους στις 8 Σεπτεμβρίου 1943!
Το αντιτορπιλλικό «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ» κατασκευάσθηκε στα αγγλικά ναυπηγεία Yarrow & Co Ltd της Γλασκώβης το διάστημα 1936-38, όμως εξοπλίστηκε με γερμανικά πυροβόλα, που αγόραζε τότε η κυβέρνηση του Ι.Μεταξά, πληρώνοντας με καπνά, εσπεριδοειδή και σταφίδα τους Γερμανούς! Τον Οκτώβριο του 1938, τοποθετήθηκε ως πρώτος κυβερνήτης του και κυβερνήτης παραλαβής ο τότε Αντιπλοίαρχος Μ. Ζαροκώστας ΒΝ, μαζί με τους Ύπαρχο, Α’ Μηχανικό και μερικούς υπαξιωματικούς, μηχανικούς και ηλεκτρολόγους, έφτασαν το Νοέμβριο του 1938 στα ναυπηγεία, κοντά στη Γλασκώβη, ενώ το υπόλοιπο πλήρωμα έφτασε εκεί στα τέλη του Ιανουαρίου 1939.
Στις 5 Φεβρουαρίου 1939 το «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» εντάχθηκε επίσημα στον Ελληνικό Στόλο και λίγες μέρες αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου 1939 υψώθηκε επί του σκάφους η Ελληνική Σημαία.
Στις 1 Μαρτίου 1939 κατέπλευσε στο Ναύσταθμο Σαλαμίνος, όπου το υποδέχτηκαν ο τότε Βασιλεύς Γεώργιος Α’, ο Πρωθυπουργός Ι.Μεταξάς, μέλη της κυβερνήσεώς του και η τότε ηγεσία του ΓΕΝ και του Στόλου.
Το «ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ», όπως και το αδελφό σκάφος «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ» ήταν τα πλέον σύγχρονα και αξιόμαχα πολεμικά πλοία του Ελληνικού Στόλου με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Συμμετείχε ενεργώς στον ελληνοϊταλικό και ελληνογερμανικό πόλεμο (Οκτώβριος 1940 – Απρίλιος 1941) και ακολούθως διέφυγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου ανέλαβε καθήκοντα συνοδείας βρετανικών νηοπομπών.
Το διάστημα Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 1941 κατέπλευσε στην Καλκούτα των Ινδιών όπου προέβη σε ένα μερικό εκσυγχρονισμό του, κυρίως στον οπλισμό του, όπου άλλαξε τα γερμανικής κατασκευής πυροβόλα του, με αντίστοιχα βρετανικά, ώστε να υπάρχει ομοιοτυπία με τον υπόλοιπο βρετανικό Στόλο της Μεσογείου.
Τον Φεβρουάριο του 1942 το αντιτορπιλλικό επανέπλευσε στα γνώριμα νερά της Μεσογείου, συμμετέχοντας στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Τομπρούκ, ενταγμένο σε Βρετανική ναυτική Μοίρα, σημειώνοντας όλως αξιοπρόσεκτη δράση.
Τον Αύγουστο του 1942 ανέλαβε κυβερνήτης του ο τότε Πλωτάρχης Γεώργιος Μπλέσσας ΒΝ, ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με τη μετέπειτα ηρωική δράση του πλοίου του ως τη βύθιση και τον ηρωικό του θάνατο σε αυτή.
Στις 15 Δεκεμβρίου 1942, νοτίως της Μάλτας, μαζί με το βρετανικό αντιτορπιλικό, ανάγκασε το ιταλικό υποβρύχιο “Uarsciek” να παραδοθεί.
Τη νύχτα της 18/19 Ιανουαρίου 1943 με βολές των πυροβόλων του έπληξε καίρια το εξοπλισμένο αλιευτικό του Ιταλικού Στόλου “Stromboli”, που βυθίστηκε φλεγόμενο.
Το διάστημα Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 1943 το «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ», μαζί με δύο άλλα βρετανικά σκάφη, κατέπλευσαν στο Άντεν, όπου συνόδευσαν συμμαχική νηοπομπή στη Νέα Γουινέα, από όπου επανέπλευσε στη Μεσόγειο συμμετέχοντας σε συνοδείες νηοπομπών. Τότε ήταν που σε συνεργασία με το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS “Jervis” επιτέθηκε σε μία ιταλική νηοπομπή, βυθίζοντας το τορπιλοβόλο “Castore”.
Το διάστημα Ιουνίου – Αυγούστου 1943 το «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» συμμετείχε στις επιχειρήσεις καταλήψεως της ιταλικής νήσου Παντελλαρία καθώς και στην απόβαση των Συμμάχων στη Σικελία.
Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» άρχισε να επιχειρεί στα γνώριμα νερά του Αιγαίου. Στις 18 Σεπτεμβρίου 1943, περιπολώντας με δύο βρετανικά αντιτορπιλικά, επιτέθηκε σε γερμανική νηοπομπή, κοντά στην Αστυπάλαια, βυθίζοντας τα φορτηγά πλοία “Paula” και “Ρluto”.
Το πρωί της 25 Σεπτεμβρίου 1943 το «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια, μαζί με το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS “Intrepid” (D10) για να διεξάγουν επιθετική περιπολία στην περιοχή δυτικά της Καρπάθου, ώστε να εμποδίσουν τη διέλευση εχθρικών πλοίων από την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη προς τα Δωδεκάνησα. Αυτή έμελε να είναι και η τελευταία του αποστολή.
Το πρωί της Κυριακής 26 Σεπτεμβρίου 1943, κατέπλευσε στο Λακκί της Λέρου, το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι με βαθειά νερά της Ελλάδος και της Ανατολικής Μεσογείου (μετά τη Σούδα), που μέχρι τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας αποτελούσε τη μεγαλύτερη αεροναυτική της βάση στην Ανατολική Μεσόγειο και στα ιταλοκρατούμενα τότε Δωδεκάνησα. Το σκάφος αγκυροβόλησε σε τσαμαδούρα, κοντά στο μέσο του όρμου και το HMS “Intrepid” περίπου 200 μέτρα ανατολικότερα. Τότε, και ενώ το παραμένον στο σκάφος πλήρωμα άκουγε μέσω ασυρμάτου τη Δοξολογία από τον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, γύρο στις 10:00, δέχτηκε αιφνιδιαστική γερμανική αεροπορική επιδρομή από 20-24 γερμανικά αεροσκάφη τύπου Junkers Ju-88 της 2ης Σμηναρχίας της 51ης Πτέρυγος Βομβαρδισμού (II/KG51) και της 2ης Σμηναρχίας της 6ης Πτέρυγος Βομβαρδισμού (II/KG6) της Luftwaffe και βυθίστηκε, στις 10:11.
Τη μέρα της βυθίσεώς του, στο «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» επέβαιναν ως πλήρωμα 211 Έλληνες αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες, καθώς και 11 Άγγλοι ναύτες, συνολικώς 222 άνδρες. Από αυτούς έχασαν τη ζωή τους, και ακολούθησαν το σκάφος στον υγρό του τάφο ο κυβερνήτης του Πλωτάρχης Μπλέσσας και άλλα 69 μέλη του πληρώματός του, ενώ από τους συνολικώς 141 Έλληνες διασωθέντες, οι 23 εξ αυτών ήταν τραυματίες. Επίσης ως επισκέπτες επέβαιναν την ώρα της βυθίσεώς του στο αντιτορπιλικό 15 Λέριοι πολίτες και 7 Έλληνες ναύτες από το πλήρωμα του φορτηγού πλοίου “Taganrog”, από τους οποίους έχασαν τη ζωή τους 3 Λέριοι και 4 ναύτες του Εμπορικού Ναυτικού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Ναύσταθμο Σαλαμίνος υπάρχει Μνημείο για τους νεκρούς του «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» , ενώ υπάρχει ακόμα ένα Μνημείο στο Λακκί της Λέρου όπου ετησίως, ανήμερα της επετείου της βυθίσεως του «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» τιμάται η επέτειος και η Μνήμη των νεκρών.
Επίσης το ΠΝ έχει τιμήσει τους νεκρούς αξιωματικούς του «ΒΑΣ.ΟΛΓΑ» δίδοντας τα ονόματά τους σε πλοία επιφανείας του Στόλου καθώς και στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Υπαξιωματικών Ναυτικού (του Μπλέσσα σε κανονιοφόρο και πυραυλάκατο, του Γρηγορόπουλου σε οχηματαγωγό και πυραυλάκατο, του Μπάτση σε πυραυλάκατο, του Σιμιτζόπουλου σε πυραυλάκατο, του Σακίπη σε μία πυραυλάκατο καθώς και στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Υπαξιωματικών Ναυτικού, διατηρώντας έτσι τη Μνήμη τους στο διηνεκές.