Στις 17 Δεκεμβρίου 1903 πραγματοποιήθηκε σε μία ερημική αμμώδη, παραλία των ανατολικών ακτών των ΗΠΑ, στον Ατλαντικό, η πρώτη πτήση παγκοσμίως με μηχανοκίνητο αεροπλάνο των Αδελφών Όρβιλ και Γουίλμπορ Ράϊτ,, δύο κατασκευαστών ποδηλάτων στην καθημερινή τους ζωή, οι οποίοι με αυτό τους το εγχείρημα πέρασαν στην ιστορία και άλλαξαν – ως ένα σημείο – την εξέλιξη του κόσμου.
Η πρώτη αυτή πτήση των αδελφών Ράιτ διάρκεσε μόλις 12 δευτερόλεπτα και η απόσταση που διανύθηκε εν πτήσει ήταν μόλις 37 μέτρα. Ήταν όμως αρκετά για να γράψουν ιστορία, καθώς ήταν η πρώτη φορά που ο άνθρωπος πραγματοποίησε μια απολύτως ελεγχόμενη μηχανοκίνητη πτήση με ένα αεροπλάνο βαρύτερο από τον αέρα.
Το 1878, τα δύο αδέλφια Ράϊτ, ο Γουίλμπερ (1867-1912) και ο Όρβιλ (1871-1948) άρχισαν να δείχνουν για πρώτη φορά ένα ενδιαφέρον για τις πτήσει, όταν ο πατέρας τους Μίλτον τούς χάρισε ένα λαστιχένιο παιχνίδι που έμοιαζε με ελικόπτερο.
Το 1893, τα δύο αδέλφια ίδρυσαν μία εταιρεία κατασκευής και εμπορίας ποδηλάτων στη γενέτειρά τους, το Ντέιτον, της Πολιτείας του Οχάιο. Η ενασχόλησή τους με την κατασκευή των ποδηλάτων, τους βοήθησε πάρα πολύ για τη μετέπειτα ενασχόλησή τους με την κατασκευή αεροπλάνων, στους τομείς της ανθεκτικότητος, της ελαφράς κατασκευής, τη σπουδαιότητα της ισορροπίας, του ελέγχου και της αντιστάσεως του αέρος, όλα αυτά μαζί, και το καθένα τους ξεχωριστά ήταν τομείς, που έμαθαν στο ποδήλατο, αλλά εφάρμοσαν στη συνέχεια στις αεροπορικές τους κατασκευές.
Το 1899 τα δύο αδέλφια άρχισαν να κατασκευάζουν ανεμόπτερα και να ανακαλύπτουν μέσα από την πράξη τους νόμους της αεροναυτικής, με τη δημιουργία μιας αεροδυναμικής σήραγγας στο Ντέιτον.
Το 1903 ήταν έτοιμοι για τη μεγάλη στιγμή, καθώς είχαν κατασκευάσει αξιόπιστους κινητήρες και έλικες για να τους βάλουν στα ανεμοπλάνα που είχαν ήδη κατασκευάσει.
Ως πεδίο δοκιμών τους επέλεξαν ένα παραθαλάσσιο χωριό στη Βόρεια Καρολίνα, το Κίτι Χοκ., καθώς εκεί υπήρχαν σταθεροί άνεμοι και μεγάλες αμμουδιές, που ήταν χρήσιμες για την προσγείωση και απογείωση, ώστε να αποφευχθούν – κατά το δυνατόν – επικίνδυνοι τραυματισμοί.
Το αεροπλάνο που κατασκεύασαν είχε το όνομα “Flyer 1”, ήταν διπλάνο, κατασκευασμένο από ξύλο ελάτης, με βάρος 341 κιλά μαζί με τον πιλότο, μήκος 6,5 μέτρα, και εκπέτασμα πτερύγων 12,3 μέτρα, ενώ το ένα φτερό του ήταν μεγαλύτερο από το άλλο κατά μερικά εκατοστά, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη ευστάθεια στο αεροπλάνο.
Ο κινητήρας του αεροπλάνου ήταν πρωτότυπη κατασκευή του Τσάρλι Ταίηλορ, υπαλλήλου των Ράιτ, έχοντας λάβει πολλά στοιχεία από την τεχνολογία του ποδηλάτου, αφού οι τότε κινητήρες των αυτοκινήτων ήταν πολύ βαρείς.
Στις 14 Δεκεμβρίου 1903 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανεπιτυχής προσπάθεια για πτήση με το “Flyer 1”, με πιλότο τον Γουίλμπουρ, ο οποίος κέρδισε τον Όρβιλ στο στρίψιμο του νομίσματος. Η πτήση ήταν ανεπιτυχής, καθώς πριν προλάβει να πάρει ύψος το αεροπλάνο έπεσε στην άμμο από χαμηλό ύψους, χωρίς ο πιλότος του να πάθει τίποτα. Το αεροπλάνο ωστόσο έπαθε αρκετές ζημιές που χρειάστηκαν τρεις μέρες εντατικών επισκευών για να επανέλθει «σε κατάσταση πτήσεως», όπως θα λέγαμε σήμερα.
Στις 17 Δεκεμβρίου 1903, στις 10:35, το “Flyer 1” με τον Όρβιλ Ράϊτ στο χειριστήριο απογειώθηκε αυτοδύναμα και μετά από 13 δευτερόλεπτα στον αέρα προσγειώθηκε κανονικά, έχοντας γράψει ιστορία.
Ακολούθως, τα δύο αδέλφια πραγματοποίησαν εναλλάξ τρεις ακόμα πτήσεις σε ευθεία γραμμή, με την τελευταία να διαρκεί 59 δευτερόλεπτα και να διανύει μια απόσταση 260 μέτρων.
Το επίτευγμα αυτό των αδελφών Ράϊτ αμφισβητήθηκε στην εποχή τους από άλλους επίσης πρωτοπόρους αεροπόρους και άλλες πλευρές. Η Ιστορία όμως απεφάνθη και οι αδελφοί Ράϊτ πιστώθηκαν οριστικώς το μεγάλο αυτό γεγονός. Την κατάκτηση των αιθέρων, που ήταν ένα όνειρο του ανθρώπου από την εποχή του Δαίδαλου και του Ίκαρου.
Το 1903 είχαμε την πρώτη πτήση του ανθρώπου.
Το 1911 οι Ιταλοί χρησιμοποίησαν το αεροπλάνο σε πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη εναντίον των Οθωμανών Τούρκων.
Στις 8 Φεβρουαρίου 1912 ο Εμμανουήλ Αργυρόπουλος ήταν ο πρώτος Έλλην Αεροπόρος, ο οποίος τη μέρα αυτή πραγματοποίησε την πρώτη πτήση στην Ελλάδα, στο πρόχειρο διάδρομο από-προσγειώσεων στο Ρουφ στην Αθήνα, εκεί που σήμερα είναι η Στρατολογία, με γαλλικής κατασκευής αεροπλάνο Nieuport IVG με κινητήρα των 50 ίππων και θεατές τον Βασιλέα Γεώργιο Α και τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Μετά από πτήση 16 λεπτών ο Αργυρόπουλος προσγειώθηκε με ασφάλεια και αμέσως ανέβηκε για μία δεύτερη πτήση, ως «επιβάτης», ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος είχε γοητευτεί με την πτήση και το αεροπλάνο ως πολεμική πτητική μηχανή. Η πτήση του Αργυρόπουλου με τον Βενιζέλο έγινε μία ώρα μετά την πρώτη πτήση, διήρκεσε 4 λεπτά και έγινε σε ύψος 80 μέτρων, κάνοντας κύκλους πάνω από το Ρουφ.
Ο σπόρος είχε ριχθεί. Σχεδόν αμέσως μετά ο Βενιζέλος έδωσε εντολή και πήγαν στη Γαλλία οι πρώτοι έξι αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν ως πιλότοι και πρόλαβαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα για να συμμετάσχουν στον Α και Β’ Βαλκανικούς πολέμους (1912-13). Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος (1914-1918) έδωσε την κύρια ώθηση στο αεροπλάνο ως πολεμική πτητική μηχανή, ενώ την 1η Απριλίου 1918 η Βρετανική Βασιλική Αεροπορία (RAF) έγινε ο πρώτος ξεχωριστός αεροπορικός Κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων παγκοσμίως.
Μετά το τέλος του Α’ΠΠ δόθηκε ώθηση στην εκμετάλλευση του αεροπλάνου για πολιτική χρήση (μεταφορά επιβατών, ταχυδρομείου κλπ), ανοίγοντας έτσι μία ακόμα μεγάλη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητος.
Στην Ελλάδα, η Πολεμική Αεροπορία έγινε ο τρίτος, ξεχωριστός Κλάδος των ΕΔ της χώρας με διάταγμα του Βενιζέλου, πάλι ως πρωθυπουργού, το 1930, ενώ η Σχολή Ικάρων, ως «Σχολή Αεροπορίας» τότε, δημιουργήθηκε το 1931 για να βγάζει τους πρώτους αξιωματικούς αεροπόρους, αεροπορικής προελεύσεως, και όχι στρατιωτικής ή ναυτικής, που ήταν ως τότε.
Το 1969, 66 χρόνια μετά την πρώτη πτήση των αδερφών Ράιτ, ο άνθρωπος πάτησε και στη Σελήνη, με την αποστολή «Απόλλων 11» της ΝΑΣΑ.
Ασφαλώς μία τεράστια εξέλιξη για την Ανθρωπότητα μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.